ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ, ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ Ι.Τ.Α., ΕΝΑΣ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣ ΣΤΗΝ ΗΜΑΘΙΑ, ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ Η ΑΝ. ΛΑΜΠΙΡΗ

Για ακόμα μια φορά η Άννα Λαμπίρη κατέθεσε την άποψη του συνδυασμού της και την προσωπική της για το σχέδιο "Καλλικράτης". Στην συνεδρίαση της διευρυμένης νομαρχιακής επιτροπής του ΠΑΣΟΚ η κ. Λαμπίρη υποστήριξε ότι είναι άνισο και αντιαναπτυξιακό να συνενωθούν δήμοι όπως η Βέροια και οι Αντιγονίδες που δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους.

Η κ. Λαμπίρη είπε:
Ως κάτοικος αγροτικής περιοχής, θεωρώ ότι ο Καποδιστρίας, αποδυνάμωσε μεν τα χωριά μας, αν μη τι άλλο όμως, κράτησε στο μεγαλύτερο ποσοστό, ξέχωρα τις αγροτικές, από τις αστικές περιοχές.
Σε αντίθεση με τον Καλλικράτη, που έρχεται τώρα, να βάλλει σε πρώτο πλάνο μόνο πόλεις, και τα χωριά, στην αφάνεια.
Ένας Καλλικράτης- τεχνοκράτης, σχεδιασμένος προφανώς από «άκαπνους» αστούς, που δεν έχουν ιδέα από χωριό!
Ας μιλήσουν οι αστοί για τις πόλεις, που είναι το δικό τους γνωστικό αντικείμενο, και ας ακούσουν κι εμάς τους «χωριάτες», γιατί αυτό απαιτεί η δημοκρατία και ο σεβασμός στην άλλη άποψη.
Ελλάδα, δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη!
Ημαθία, δεν είναι μόνο η Βέροια, η Νάουσα, η Αλεξάνδρεια! Είναι και τα χωριά!, του κάμπου, του βουνού, των ημιορεινών περιοχών, που όσο και αν τα υποτιμούν ορισμένοι, εν τούτοις δε μπορούν να τα αγνοήσουν!
Τα χωριά, έχουν τα δικά τους χαρακτηριστικά, που είναι διαφορετικά από αυτά της πόλης.
Έχουν τις δικές τους ανάγκες και προτεραιότητες, που είναι διαφορετικές από αυτές της πόλης.
Άλλο σχεδιασμό τοπικής ανάπτυξης χρειάζονται τα χωριά, και άλλο χρειάζεται η πόλη.
Είναι γνωστή η τάση των πόλεων να επεκταθούν εδαφικά, πληθυσμιακά, οικονομικά, αναπτυξιακά.
Όπως επίσης, γνωστή είναι και η ανάγκη συγκράτησης και στήριξης του πληθυσμού στα χωριά, για πολλούς και ευνόητους λόγους.
Σήμερα, ο αγρότης έχει το δικό του φορέα αυτοδιοίκησης, που όσο ανεπαρκής και αν είναι, του λύνει καθημερινά πρακτικά προβλήματα.
Νιώθει ασφαλής, γιατί στον τόπο του, υπάρχει ένας φορέας που νοιάζεται για αυτόν.
Φεύγει από το χωράφι και μπαίνει με τις λάσπες στο Δημαρχείο, χωρίς κανένας να τον παρεξηγήσει, γιατί, όλοι είναι αγρότες!
Και ας μου πει κάποιος, τι κοινό έχει η λάσπη του βάλτου, με το Μέγαρο Μουσικής της Βέροιας?
Ποιος θα παράγει τα αγροτικά προϊόντα, και τι θα τρώμε στο μέλλον, είναι ένα ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολήσει σήμερα και όχι αύριο που θα το βρούμε μπροστά μας!
Και θα το βρούμε όλοι μπροστά μας, εάν επιχειρηθεί η συνένωση ανομοιογενών μονάδων αυτοδιοίκησης.
Ο κίνδυνος, της περεταίρω εγκατάλειψης και απερήμωσης των χωριών και ενός νέου κύματος αστυφιλίας και συγκέντρωσης του πληθυσμού στις πόλεις, είναι ορατός!
Κανένας δε θέλει να είναι πολίτης β και γ κατηγορίας, ριγμένος και παραμελημένος από το Κράτος.
Για τους παραπάνω λόγους, και άλλους πολλούς
προτείνω τα εξής:
Στο σχέδιο Καλλικράτης, να ληφθεί κατά προτεραιότητα υπόψη, το κριτήριο της ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑΣ χαρακτηριστικών των προς συνένωση αυτοδιοικητικών μονάδων, ώστε,
να δημιουργηθούν Δήμοι καθαρά αγροτικοί, ξέχωρα από τους αστικούς.
•Κάθε πόλη, ένας αστικός Δήμος, και
•Τα χωριά, συγκεκριμένης περιοχής, συνενώνονται και αποτελούν έναν αγροτικό Δήμο.
π.χ. στο Νομό Ημαθίας έχουμε τρεις πόλεις (Βέροια, Νάουσα, Αλεξάνδρεια), συνεπώς 3 αστικούς Δήμους.
Τα χωριά του Νομού Ημαθίας μπορούν να χωρισθούν σε 4 περιοχές και να προκύψουν 4 αγροτικοί Δήμοι, από τους οποίους ο ένας βρίσκεται κάτω από το φυσικό όριο του ποταμού Αλιάκμονα.
Έτσι συνολικά θα δημιουργηθούν 7 Δήμοι, (από τους 12 που υπάρχουν σήμερα).
Μέσα από τους αγροτικούς Δήμους θα περάσει:
η αγροτική πολιτική της Κυβέρνησης, που αφορά στην εκπαίδευση των αγροτών, στην παραγωγή ποιοτικών προϊόντων, στην εξυπηρέτηση των αγροτών κ.ά.
η περιβαλλοντική πολιτική,
η ενεργειακή πολιτική,
η πράσινη ανάπτυξη.
Φίλες και φίλοι, απλά, απλούστατα!
Ούτε νησιωτικό, ούτε τουριστικό, ούτε ιστορικό ούτε αστικό Δήμο.
Ο αγροτικός πληθυσμός της Ημαθίας, που ασχολείται με την αγροτική παραγωγή, χρειάζεται το δικό του αγροτικό Δήμο.
Τα χωριά με τα χωριά και οι πόλεις μόνες τους!