H Xαραλαμπίδου είναι ξεκάθαρη, σαφέστατη και αναλυτική. Η θέση της για το χρέος ειπώθηκε από του βήματος της Βουλής όπου μίλησε ως ειδική εισηγήτρια για τα κρατικά λαχεία κλπ.
Είπε η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ: "αρχικά να πούμε ότι διαφωνούμε με κάθε ξεπούλημα εθνικής περιουσίας, ακόμα περισσότερο με κάθε ξεπούλημα που γίνεται από το ΤΑΙΠΕΔ, αφού τα ποσά που συσσωρεύονται πηγαίνουν...
κατευθείαν στην αποπληρωμή του δημόσιου χρέους, που είναι παράνομο, επαχθές, μη βιώσιμο και δεν πρέπει να το πληρώσει ο ελληνικός λαός".
Τελεία και παύλα. Ούτε εισαγωγικά ούτε υπονοούμενα. Το χρέος είναι παράνομο, επαχθές και δεν πρέπει να το πληρώσει ο λαός. Λόγια και λέξεις που τις καταλαβαίνουν όλοι. Λόγια που "μιλάνε" στον εργάτη και τον άνεργο, στον εξαθλιωμένο και στον φτωχό. Που δίνουν ελπίδα ότι κάτι θα γίνει.
Θα γίνει όμως; Θα "περάσει" η λογική της Χαραλαμπίδου και των "μερικών" άλλων συναδέλφων της μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ή θα "περάσει" η λογική του Σταθάκη, του Δραγασάκη και του Παπαδημούλη που συγκεράζεται στα όσα λέει ο Τσίπρας. Που ζητάνε αναστολή πληρωμών για τέσσερα χρόνια και άλλα τέτοια ημίμετρα;
Η Δέσποινα Χαραλαμπίδου εκλέχτηκε για πρώτη φορά βουλευτίνα. Γνωρίζει πολύ καλά τους εργάτες, με το μικρό τους όνομα στα εργοστάσια της Σίνδου και αλλού. Την ξέρουν και τους ξέρει απ΄ έξω και ανακατωτά. Έχει περάσει μαζί τους μερόνυχτα στους αγώνες, τις απεργίες. Μέσα στα κρύα και στα λιοπύρια. Πάντα ήταν εκεί.
Αντιθέτως, ο Σταθάκης, ο Δραγασάκης, ο Παπαδημούλης και άλλοι πολλοί αμφιβάλω πολύ αν γνωρίζουν την "μυρουδιά" του ιδρώτα του εργάτη την ώρα που σκουπίζει το μέτωπό του για να ανάψει τσιγάρο στο διάλειμμα. Αμφιβάλω πολύ αν έκατσε μαζί τους γύρω από τη φωτιά το χειμώνα έξω από την πύλη του κατειλημμένου εργοστασίου από τους εργάτες απεργούς γιατί διεκδικούσαν τα δεδουλευμένα.
Γι αυτό, ή μάλλον και γι αυτό το λόγο από τη μια μεριά ακούγονται ξεκάθαρες θέσεις που είναι υπέρ των εργατών και από την άλλη ακούγονται θολούρες που ευνοούν το υπάρχον σύστημα, των τραπεζιτών. Η αντίφαση όμως είναι ότι όλοι αυτοί βρίσκονται, συγκατοικούν στον ΣΥΡΙΖΑ.
Και το καλύτερο είναι ότι απέκτησαν και "νέο" συγκάτοικο, τον Μιχελογιαννάκη.
Πως το αντέχουν άραγε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου