Του Σταύρου Καράμπελα*
Έχοντας τιμήσει στο ακέραιο τη σύμπραξή μας με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, έρχεται η στιγμή να δηλώσουμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή οι φίλοι, τα μέλη, τα στελέχη και η ηγεσία της ΕΔΗΚ, δεν μπορούν να διαπράξουν την ιστορική ατιμία της αυτοδιάλυσης του ιστορικότερου...
Αντιπαρερχόμεθα τις -ποσοτικής φύσεως- λοιδορίες περί του παρόντος μεγέθους του κόμματός μας, γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα ποιο είναι αυτό. Γνωρίζουμε ότι είμαστε μόνο μερικές εκατοντάδες –νέοι ως επί το πλείστον– απλοί Έλληνες, που με κόπους και θυσίες παραμείναμε ανένδοτα έντιμοι και αγοήτευτοι από τις σειρήνες του κρατήσαντος κομματικού κατεστημένου που μοίραζε θέσεις, καριέρες και βολέματα.
Όταν μέρος αυτού του συστήματος κατέρρευσε, επιλέξαμε να συνεισφέρουμε τον κομματικό μας εαυτό ως προστιθέμενη ηθική αξία στο πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ, προκειμένου να κατεδαφισθεί ό,τι απέμενε όρθιο από τη γαλαζοπράσινη διαφέντευση του τόπου και της μοίρας του.
Η προεδρική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει τις αποφάσεις της. Το ενδεχόμενο να βρεθούμε χώρια μετά το συνέδριο, θα έχει σημάνει το πέρας ενός γενναίου πολιτικού εγχειρήματος να ξανοιχτεί η Αριστερά στην απέναντι όχθη του ποταμού, πείραμα στο οποίο θελήσαμε να συνεισφέρουμε, παρά τις όποιες αντιδράσεις σημειώθηκαν και στους δικούς μας κόλπους.
Τιμούμε τις φιλίες που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια της συμπόρευσης και είναι βέβαιο πως θα αποδειχθούν ζωντανές και χρήσιμες για την πατρίδα στο μέλλον. Δεν λοιδορούμε αυτούς που χωρίς επαρκή γνώση Ιστορίας και πολιτικό αισθητήριο μας λοιδορούν. Το κεντρώο ήθος και η μεσότητα της ΕΔΗΚ θα παραμείνει η ζητούμενη προστιθέμενη αξία κάθε πολιτικού συνασπισμού που θα επιδιώξει με ισχυρές πιθανότητες επιτυχίας την αλλαγή που έχει ανάγκη η χώρα.
Σε εκείνους που έχουν ξεκινήσει έναν αήθη βουβό παρασκηνιακό πόλεμο θα συστήναμε να τον παύσουν, εάν όντως νιώθουν ότι αποτελούμε αμελητέο πολιτικό μέγεθος. Αν όμως επιθυμούν να συνεχίσουν, ας γνωρίζουν ότι διατηρούμε την πολυτέλεια του να μην έχουμε τίποτε υλικό να χάσουμε.
Αποτελεί καθήκον υμών των μικρών να διατηρούμε μία πολιτική στέγη που θα φιλοξενεί τα πορτραίτα (και όχι μόνο) του Τρικούπη, του Βενιζέλου, του Παπαναστασίου, του Πλαστήρα, του «Γέρου της Δημοκρατίας», του Μαύρου, του Ζίγδη, του Σαρρή μα κυρίως των ύψιστων ηρώων Αλέκου Παναγούλη και Κώστα Γεωργάκη.
Όπως γίνεται αντιληπτό από τα παραπάνω, οι μικροί δικοί μου ώμοι αδυνατούν να σηκώσουν το βάρος της αυτοκατεδάφισης. Γι’ αυτό, εν κατακλείδι, δανείζομαι το πνεύμα των λόγων ενός μεγάλου κεντρώου πατριώτη, του Τάσσου Παπαδόπουλου, για αυτοδεσμευθώ παραφράζοντάς τον και να δεσμεύσω την παράταξη που με τιμή υπηρετώ:
«Εγώ παρέλαβα κόμμα και δεν θα παραδώσω τάση άλλου κόμματος».
(* Ο Σταύρος Καράμπελας είναι Πρόεδρος της Ένωσης Δημοκρατικού Κέντρου μέλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ – karabelas@edik.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου