 |
| Νίκος Μπέκης |
Ο Νίκος Μπέκης είναι πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ημαθίας και προεκλογικά συντάχθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ ως ανένταχτος της αριστεράς. Δημοσίευσε στη σελίδα της συνδικαλιστικής παράταξης που ανήκει το παρακάτω κείμενο που είναι κόλαφος κατά του Αλ. Τσίπρα για την συνάντησή του με τον πρόεδρο του Ισραήλ Πέρες.
Διαβάστε το, έχει τη σημασία του γιατί η κριτική γίνεται από ανθρώπους αριστερούς που στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα νιώθουν εξαπατημένοι.
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΑΙΣΧΟΣ κ. ΤΣΙΠΡΑ
Δεν πρόκειται για...
ολίσθημα, αλλά για συνειδητή πολιτική επιλογή, απότοκο δεξιόστροφης στρατηγικής, δείγμα προσαρμογής και υπόκλισης στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς κύκλους και, φοβόμαστε, πρώτη δήλωση-απόδειξη «υπεύθυνης» αστικής διαχείρισης της μέλλουσας εξουσίας.
Μιλάμε βεβαίως (με περίσσια οργή) για την πρόσφατη επίσημη συνάντηση του κ. Τσίπρα, προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, με τον πρόεδρο του Ισραήλ, Σίμον Πέρεζ. Την συνάντηση δηλαδή και τις συνομιλίες του εκπροσώπου ενός, έστω, ημικινηματικού αριστερού κόμματος, με τον εκπρόσωπο ενός κράτους-τρομοκράτη, ενός κράτους που βασανίζει, τρομοκρατεί, φυλακίζει, δολοφονεί χιλιάδες ανθρώπους, μέσα και έξω απ’ τα σύνορά του, εδώ και εξήντα χρόνια τώρα, με την κάλυψη και βοήθεια του διεθνούς ιμπεριαλισμού.
Δολοφονεί αδιάκριτα νέους, γέρους, γυναίκες, παιδιά, κυρίως Παλαιστίνιους, αλλά και Αμερικανούς, Τούρκους, Ευρωπαίους ακτιβιστές που επιχειρούν, άοπλα και ειρηνικά, να βοηθήσουν, όπως μπορούν, τα κυρίως θύματά του, τους Παλαιστίνιους.
Δεν είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς σοβαρά με τον χαρακτήρα της συνάντησης (εθιμοτυπικός ή όχι, πρόχειρος ή προετοιμασμένος κ.τ.λ.) προκειμένου να βρει ελαφρυντικά και δικαιολογίες. Δεν υπάρχουν! Όλοι γνωρίζουν ποιος είναι και τι εκπροσωπεί ο Σίμον Πέρεζ. Όλοι, όσοι αισθάνονται, μπορούν να «μυρίσουν» και να «δουν» πάνω του το αίμα χιλιάδων αθώων, βασανισμένων, βομβαρδισμένων, ξεσπιτωμένων, δολοφονημένων Παλαιστινίων ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας.
Ο κ. Τσίπρας δεν είδε και δε μύρισε τίποτα; Τόσο αναίσθητος πια; Ντροπή και αίσχος! Ντροπή και αίσχος γι’ αυτόν, το κόμμα του, τις συνιστώσες του και, προσωπικά, για μια σειρά αγωνιστές (κομμουνιστές, τροσκιστές, αριστερούς και ανένταχτους), που εκπροσωπεί επισήμως.
Εσείς τουλάχιστον, σύντροφοι, (να μην σας κατονομάσω ακόμα) έχετε να πείτε κάτι επ’ αυτού; Ή νομίζετε πως δεν σας άγγιξε, και σας, το αιματοβαμμένο χέρι του Σίμον Πέρεζ κατά τη χειραψία με τον εκπροσώπου σας κ. Τσίπρα;
5 σχόλια:
Εγώ τουλάχιστον σύντροφοι επειδή όλα με αγγίζουν, έχω να σας πω τα εξής επ’ αυτού αφού το ρωτάτε:
Ότι συμφωνώ με τις θέσεις που έθεσε ο Τσίπρας στον Σιμόν Πέρες στην πρόσφατη συνάντησή τους με κατηγορηματικό τρόπο: δηλαδή με τις ριζικές διαφωνίες του ΣΥΡΙΖΑ για το ισραηλινό τείχος, το τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, την ανάγκη άμεσης επίλυσης του παλαιστινιακού με την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, στα σύνορα του 1967.
Επίσης έθεσε το ζήτημα ύψιστης σημασίας αυτή την περίοδο, ώστε να αποφευχθεί κάθε επιθετική και πολεμική ενέργεια εναντίον του Ιράν, μιας και η αποπυρηνικοποίηση της περιοχής περιλαμβάνει και το Ισραήλ και το Ιράν. Τονίστηκε για ακόμη μια φορά η διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ στην οποιασδήποτε μορφής αμυντική και στρατιωτική συνεργασία Ισραήλ - Ελλάδας, χωρίς αυτό να αποτελεί εμπόδιο στην ανάπτυξη διακρατικών σχέσεων σε άλλους τομείς, όπως το εμπόριο, τουρισμός κ.λπ.
Το ότι σε πιθανή επίσκεψη του στο Ισραήλ δεν θα περιοριστεί στο πρωτόκολλο, αλλά θα επιδιώξει να συναντηθεί με τους Παλαιστινίους και με εκπροσώπους των τους φιλειρηνικών δυνάμεων του Ισραήλ!
Σε τι διαφωνείτε α)με την θέση για τηνεπίλυση του Παλαιστινιακού? β)με το πλαίσιο των προτάσεων για την προοπτική των σχέσεων της χώρας με το Ισραήλ? γ) με την τοποθέτηση για την αποπυρηνικοποίηση της περιοχής? Και τέλος τι προτείνετε εσείς?
Γιατί ίσως ο Τσίπρας να μην είδε και να μην μύρισε το αίμα που κυλάει, και να υπολείπετε ευαισθησίας απέναντι σας.
Όμως ο Γιασέρ Αραφάτ, ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής και ηγέτης της Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, διαπραγματευόταν με τον Γιτζάκ Ράμπιν και τον Σιμόν Πέρες. Ο Αραφάτ όμως και έβλεπε τα εγκλήματα και μύριζε το αίμα και ευαισθησία είχε για την πατρίδα του την Παλαιστίνη, το είχε αποδείξει σε όλες τις φάσεις της ζωής του, από τότε που συμμετείχε στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο, μέχρι τον ΟΗΕ σαν εκπρόσωπος της PLO και στις διαπραγματεύσεις με τον Πέρες και τον Ράμπιν (ο οποίος μάλιστα ο Γιτζάκ Ράμπιν πλήρωσε και με την ζωή του τις διαπραγματεύσεις με τους Παλαιστίνιους και τις συμφωνίες του Όσλο)!
Τέλος ας μην θεωρείτε την ανθρωπιστική ευαισθησία και την όσφρηση της αδικίας σαν μοναδικό σας προνόμιο.
Και οι υπόλοιποι που συμμετέχουμε στον ευρύτερο χώρο της αριστεράς με τον έναν η τον άλλο τρόπο δεν στερούμαστε ευαισθησίας.
Επειδη πραγματικά βαριέμαι αφόρητα φιλε να σου πω για οσα ρωτας ( μιας και τα θεωρω αυτονοητες τις απαντήσεις ) θα σου πω κατι για τους Περες και Ραμπιν που εσυ δεν λες…
Ο Περες, , διατέλεσε ( κι αυτος ) μελος τρομοκρατικής παραστρατιωτικής οργάνωσης.
Το 1947 εντάχτηκε στη ΄΄ Χαγκάνα¨ την πολιτοφυλακή του Μπεν Γκουριόν.
Περιπου 700.000 Παλαιστίνιοι εφυγαν το 1947-48 για να σωθουν από το μένος των σιωνιστικών συμμοριών.
...
Όταν ξέσπασε η Ιντιφαντα του ΄87, ο Πέρες ηταν υπουργός Εξωτερικών και ο Ραμπιν υπουργός Άμυνας.
Οι Πέρες και Ράμπιν συναίνεσαν απολύτως με τη γραμμή της αιματηρής κατάπνιξης της Ιντιφαντα…
Στρατιώτες πυροβολούσαν στο κεφαλι ή στη πλάτη αόπλους ή κάτοχους …σφεντόνας.
Έσπαγαν με πέτρες τα χερια παιδιών...( ειναι για Νόμπελ Ειρήνης ε?)
Έκαναν ''γύρους του θανατου'' σε καταυλισμούς με τζιπ , από τους προφυλακτήρες των οποιων ηταν δεμένοι Παλαιστίνιοι......( ειναι για Νόμπελ Ειρήνης ε?)
Ξυλοκοπούσαν με απίστευτη βαναυσότητα μικρα παιδια, αρκετά των οποιων ξεψυχούσαν με ΣΠΑΣΜΕΝΗ σπονδυλική στήλη ή εσωτερική αιμορραγία..( βεβαιωμένα από δημοσιογράφους, γιατρούς και παρατηρητές του ΟΗΕ) …...( ειναι για Νόμπελ Ειρήνης ε?)
Όλα αυτά τα πιστώθηκε ο Ραμπιν το ΄87 που το 1994 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης …
Ανακοίνωση του τμήματος Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΝ σχετικά με το περιεχόμενο της πρόσφατης συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με το Σιμόν Πέρεζ
Η πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου του Ισραήλ στην Ελλάδα, επισφράγισε συμβολικά, την αναβάθμιση των Ελληνο-Ισρηλινών σχέσεων, μακριά από την ανάγκη επαναπροσδιορισμών της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που απαιτούν οι νέες διεθνείς ισορροπίες και σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή μας.
Οι τελευταίες ελληνικές κυβερνήσεις, όπως και η σημερινή, αναζητούν και επιζητούν την αμυντική και στρατιωτική συνεργασία της χώρας μας με το κράτος του Ισραήλ, εκτιμώντας ότι έτσι θα αντιμετωπίσουν τις πάγιες και διαχρονικές αξιώσεις της Άγκυρας σε βάρος της Ελλάδας.
Αυτό το απλουστευτικό κατά τα άλλα ιδεολόγημα, αγνοεί πλήρως και παραβλέπει τους τεράστιους κινδύνους που ανοίγονται για τη χώρα μας, εάν υιοθετηθεί το ρητό «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος"
Στα πλαίσια αυτής της επίσκεψης υπήρξε, ως είθισται, αίτημα της Ισραηλινής διπλωματίας, ώστε ο Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, ως Αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης, να πραγματοποιήσει συνάντηση με τον Ισραηλινό Πρόεδρο, κατά την τριήμερη επίσκεψή του στην Ελλάδα.
Το αίτημα έγινε δεκτό, αφού η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ ανέλυσε τα δεδομένα.
Κατόπιν τούτου, κάθε προβληματισμός, αγωνία ή καλοπροαίρετη κριτική απ’ όπου κι αν προέρχεται, είναι ευπρόσδεκτη μεν, αφού θέτει ερωτήματα που αφορούν το περιεχόμενο της συνάντησης αυτής, στερείται όμως βασιμότητας.
Οι θέσεις της εξωτερικής μας πολιτικής διαμορφώνονται συλλογικά στα όργανα του σχήματος και δεν αλλάζουν, τουλάχιστον χωρίς δημόσια διαβούλευση και επικύρωση από τα αρμόδια σώματα.
Είναι δε αυτονόητο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, ως Κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, θα δέχεται αιτήματα συναντήσεων και από αρχηγούς κρατών ή υψηλόβαθμους κρατικούς παράγοντες άλλων χωρών, με τη πολιτική των οποίων έχει ριζικές διαφωνίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αποδέχεται τη συνάντηση μαζί τους. Όχι γιατί το επιβάλλει το εθιμοτυπικό διπλωματικό πρωτόκολλο, αλλά γιατί έτσι θα δίνεται η ευκαιρία στην πολιτική μας παράταξη να θέτει με διαφανή και κατηγορηματικό τρόπο τις θέσεις της, τους προβληματισμούς της και τις διαφωνίες της, όπως αυτό έγινε στην πρόσφατη συνάντηση Αλέξη Τσίπρα – Σιμόν Πέρεζ.
Τα αναφαίρετα δικαιώματα του Παλαιστινιακού Λαού για ανεξάρτητο κράτος στα σύνορα του 1967 με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, δίπλα στο κράτος του Ισραήλ, σύμφωνα με τα ψηφίσματα του ΟΗΕ, η αντίθεσή μας σε πιθανό προληπτικό χτύπημα σε βάρος του Ιράν, με πρόσχημα το πυρηνικό οπλοστάσιό του, ενώ αγνοείται πλήρως το πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ, και οι αποφάσεις του ΟΗΕ για αποπυρηνικοποιημένη Μέση Ανατολή αποτελούν ανάμεσα στα άλλα, επίσημες θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ, που δεν μπαίνουν σε διαδικασία «έκπτωσης».
Άλλωστε ουδείς δικαιούται να μονοπωλεί την ευαισθησία, και μάλιστα σε θέματα, όπως αυτό της Παλαιστινιακής υπόθεσης, στα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ έχει συστηματικά και κατ’ επανάληψη επιδείξει συλλογικά και έμπρακτα την ευθύνη του, στηρίζοντας πρωτοβουλίες αλληλεγγύης και υποστήριξης του Παλαιστινιακού λαού, τόσο επιτόπου, στα παλαιστινιακά εδάφη όσο και σε διεθνή φόρα.
Ασχετο.
Δεν ξέρω τί ειδικότητα έχει ο κ.καθηγητής, αλλά κάποιος πρέπει να του μάθει σωστά ελληνικά. Ελπίζω να μην είναι φιλόλογος...
Και ντροπή και αίσχος κ. καθηγητά; Να τα λένε οι τηλεπερσόνες αντε να το καταπιούμε (αμάσητο), να τα λένε και οι καθηγητές;
Ο καλύτερος καθηγητής μου στο Λύκειο γίνεται ο καλύτερος υποψήφιος μέχρι στιγμής στην Βέροια. Μπράβο κύριε καθηγητά.
Δημοσίευση σχολίου