Στο παράλληλο σύμπαν στο οποίο ζουν οι παπαγάλοι των ΜΜΕ και της “κυβέρνησης” Παπαδήμου (και στο οποίο θέλουν να μας πείσουν ότι ζούμε), το PSI είναι μια κορυφαία επιτυχία της ελληνικής οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής, η οποία “απαλλάσσει τον ελληνικό λαό από χρέη 100 δισεκατομμυρίων ευρώ”. Ήδη ο πολύ καλός...
αναλυτής κ. Γιάννης Βαρουφάκης έκανε φύλλο και φτερό τις αστήρικτες θριαμβολογίες, αλλά έχουμε στη διάθεσή μας επιπλέον πηγές που το ευρύ κοινό στην Ελλάδα δε γνωρίζει..
Προχωρώ λοιπόν στην αναδημοσίευση-απόδοση του άρθρου με τίτλο “Greece Has Defaulted: Here Is Where We Stand” από το οικονομικό ιστολόγιο Zero Hedge. Η ανάλυση που ακολουθεί είναι σύντομη, αιχμηρή, χωρίς περιστροφές και με ξεγυρισμένες δόσεις λεπτής ειρωνείας. Ακριβώς όπως μου αρέσει. Για επιπλέον επεξηγήσεις όρων που είναι άγνωστοι στο ευρύ κοινό, παραθέτω επιπλέον συνδέσμους μέσα στο κείμενο. Συμφωνώ απόλυτα με το διαχειριστή του Zero Hedge στο ότι μετά την ανάγνωση αυτής της ανάλυσης θα πρέπει όλοι να έχουμε καταλάβει τι συνέβη όχι μόνο χθες, αλλά και τι έχει συμβεί από την ώρα που η μεγάλη (και ατελείωτη…) Ευρωπαϊκή χρηματοοικονομική κρίση βγήκε στο προσκήνιο και τι πρέπει να περιμένουμε για το μέλλον…
.
Εν συντομία (εντάξει, όχι και τόσο) τα πράγματα φαίνεται ότι έχουν ως εξής:
- Η Ελλάδα κατάφερε να διαγράψει 100 δισεκατομμύρια ευρώ χρέους με αντάλλαγμα ένα πακέτο διάσωσης που αποτελείται από 130 δισεκατομμύρια ευρώ νέου χρέους, εκ των οποίων η ίδια η Ελλάδα θα πάρει το 19%, ή περίπου 25 δισεκατομμύρια, για να μπορέσει να συνεχίσει να λειτουργεί. Κατά κάποιο τρόπο, η Ελλάδα είναι σε καλύτερη θέση από πριν, φορτωμένη με περισσότερο χρέος και έχοντας ψαλιδισμένη την εθνική της κυριαρχία κι όμως – λόγω του κοινού νομίσματος – προσπαθεί να ανταγωνιστεί επί ίσοις όροις τη Γερμανία και την Ολλανδία, κάτι που είναι σα να βρίσκεται στον ίδιο όμιλο στους Ολυμπιακούς με τις ΗΠΑ, την Ισπανία και τη Γερμανία η Εθνική Ομάδα μπάσκετ της Υεμένης.. Τουλάχιστον η “εντός ευρώ” πτώχευση βοήθησε την αποφυγή μαζικής απόσυρσης καταθέσεων (bank run) από τις τράπεζες στην Πορτογαλία, Ισπανία, Ιταλία κ.α.
- Ως αποτέλεσμα του κουρέματος των ομολόγων, η Ελλάδα έχει πολλά συνταξιοδοτικά ταμεία που δε μπορούν πια ούτε καν να προσποιούνται ότι είναι βιώσιμα, τουλάχιστον σύμφωνα με το αρχικό συμβόλαιο μεταξύ ταμείων και ασφαλισμένων, αλλά οι συνταξιούχοι που ακόμα εργάζονται μπορούν να παρηγορηθούν ξέροντας ότι και οι μισθοί τους θα περικοπούν.
- Οι αγοραστές CDS θα χρειαστεί να μασήσουν σίδερα, να βαδίσουν σε αναμμένα κάρβουνα και να αντέξουν όλα τα κλισέ που ξέρει η ανθρωπότητα, αλλά μπορεί να καταλήξουν να πάρουν κάτι για όλο τους τον κόπο, υπό την προϋπόθεση ότι η άλλη πλευρά έχει ρευστότητα και ότι επίσης δεν είναι σοβαρά εκτεθειμένη σε φορέα που δεν έχει ρευστότητα ή σε ίδρυμα που δεν είναι “Too Big To Fail” (θυμάστε τη Lehman Brothers;). Να περιμένετε ότι οι δικηγόροι θα είναι οι πρώτοι που θα ευεργετηθούν από αυτό το γεγονός, καθώς κάθε νέο συμβόλαιο CDS στο μέλλον θα είναι τουλάχιστον εκατό έτοιμες, προδιαμορφωμένες σελίδες.
- Καλή τύχη σε κάθε κράτος με χαμηλότερη αξιολόγηση από το ΑΑΑ που από εδώ κι εμπρός θα θελήσει να εκδόσει ομόλογα. Το ότι οι συμβάσεις τώρα πια μπορούν να διακοπούν μονομερώς, όπως έγινε με τα ομόλογα της Ελλάδας με τα retro-CACs, είναι κακός οιωνός για τη δυνατότητα ελκυστικών τιμών από εδώ και μπρός. Η περιφέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα υποφέρει περισσότερο, καθώς θα αντιμετωπίσει την επιπλέον ταπείνωση της υποδούλωσης στην ΕΚΤ σε οποιοδήποτε σημείο η ΕΚΤ επιλέξει να ασκήσει το ελέω Θεού δικαίωμα της εξουσίας της. Το ρίσκο του ελεύθερου επιτοκίου δεν υπάρχει πλέον. Κράτα σημειώσεις, Bill Sharpe.
- Εκατό δισεκατομμύρια ευρώ αντιλαμβανομένου πλούτου εξατμίστηκαν. Αυτό δεν είναι καλό για το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα που ήδη δεν έχει κεφάλαια, καθώς αυξάνει τη μόχλευση (με πρόχειρους υπολογισμούς) κατά περίπου 6%. Επίσης, δε θα βοηθήσει στη διατήρηση εμπιστοσύνης στη διατραπεζική αγορά, αυξάνοντας έτσι την πιθανότητα αέναων μακροπρόθεσμων αναχρηματοδοτήσεων (LTRO). Η LTRO III φαίνεται ότι θα έρθει νωρίτερα από την QE II.
- Με το χρονίζον πιστωτικό γεγονός της Ελλάδας και την LTRO, η Ευρώπη μπορεί να πιστεύει ότι προστάτευσε το σύστημα για τουλάχιστον τρία χρόνια και περιόρισε τη ζημιά στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία (που πιθανότατα θα περάσει από παρόμοια χρεοκοπία μέχρι το τρίτο τρίμηνο). Η ρευστότητα που παρέχεται από την λτρο ελπίζεται ότι θα χαμηλώσει αρκετά τα επιτόκια των χρηματοπιστωτικών αγορών στην Ισπανία και την Ιταλία ώστε αυτές οι χώρες να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις των ομολόγων τους και να εξυπηρετήσουν το υπάρχον χρέος και να δανειστούν εκ νέου. Όταν η LTRO λήξει το 2015, “ελπίζεται” ότι κάτι που λέγεται οργανική ανάπτυξη θα έχει αναλάβει τα ηνία στις χώρες που επιβάλλουν σκληρά μέτρα λιτότητας στους δημόσιους τομείς τους, ώστε να γίνει ευκολότερη η εξυπηρέτηση του χρέους. Η οργανική ανάπτυξη προφανώς είναι κάτι που μπορεί να αναβάλλεται διαρκώς – άλλωστε έχει ήδη αναβληθεί ως το 2015.
- Με την Ευρώπη να μιλά όλο και περισσότερο για μεγαλύτερη οικονομική ολοκλήρωση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα ποσοστά του Σαρκοζί στις δημοσκοπήσεις θα υποφέρουν και ένας λιγότερο φιλικός προς την Ευρωπαϊκή Ένωση υποψήφιος ενδέχετα να κερδίσει τις επερχόμενες εκλογές. Ευτυχώς, αφού η Γαλλία και η Γερμανία έχουν μια μακραίωνη και τεκμηριωμένη ιστορία άριστης φιλίας και αφού κανείς σ’αυτές τις χώρες δεν υπάρχει περίπτωση να στραφεί στον εθνικισμό, αυτό δεν θα αποτελέσει πρόβλημα.
- Με δεδομένη την αγωνία που προκάλεσε η χρονίζουσα ελληνική υπόθεση η κυβέρνηση της Ισπανίας ξέρει ότι μπορεί να ασκήσει τεράστια μόχλευση επί της ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να συνεχίσει να αγνοεί τους στόχους ελλείμματος που υπαγορεύονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να γαβγίζει, αλλά δεν την παίρνει να δαγκώσει αυτή τη φορά. Muchos gracias, Ελλάδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου