Δεν είναι αυτή η υπόθεση μία ευκαιρία, όποια κι αν είναι η έκβαση της, για να μιλήσουμε για το αναγκαίο κουράγιο των θυμάτων που κάνουν μήνυση; Για να σπάσουμε την εκκωφαντική σιωπή που βασιλεύει σχετικά με τη σεξουαλική βία; Για να θυμίσουμε ότι 5% του 100.000 βιασμών που γίνονται στη Γαλλία κάθε χρόνο πραγματοποιείται στο χώρο εργασίας;...
Όποια και εάν είναι η έκβαση, η υπόθεση DSK και οι αντιδράσεις που προκάλεσε είναι μια ευκαιρία να θυμίσουμε κάποια γεγονότα για τη σεξουαλική βία. Στη Γαλλία, 5.000 βιασμοί αναφέρονται ετησίως στον τόπο εργασίας, και συνήθως προέρχονται από κάποιον ιεραρχικά ανώτερο, που θεωρεί την εξουσία που κατέχει ένα εξαναγκαστικό όπλο.
Μάθαμε λοιπόν ότι ο DSK αγαπά τις γυναίκες- με τον τρόπο του. Τον κακομοίρη. Λόγω του τεκμηρίου αθωότητας δε, απολαμβάνει μιας περίπου αυτονόητης στήριξης από την γαλλική πολιτική τάξη. Εμφανώς «τραυματισμένος» από την εικόνα του ανθρώπου που βγαίνει από το τμήμα με χειροπέδες και μ’ ένα μούσι 24 ωρών. Και με εξασφαλισμένη δυσπιστία. «Δεν μπορεί να έκανε ένα τέτοιο πράγμα», « τον ξέρω εδώ και χρόνια δεν είναι ικανός για τέτοιες πράξεις», «ειλικρινά δεν είναι στο στυλ του»…
Ο DSK δεν φαίνεται να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος. Είναι πολύ πλούσιος, πολύ διάσημος, πολύ καθωσπρέπει. Είναι αναγκαστικά θύμα συνωμοσίας. Και τι δεν ακούμε για το φερόμενο ως θύμα, που είναι ύποπτο για ψευδορκία, βλέπε δηλαδή για συμμετοχή σε συνωμοσία, αλλά και για τον φερόμενο ως δράστη, τον παρουσιαζόμενο ως ανίκανο για τέτοιες πράξεις;
Κι όμως, στα δεδομένα τον σεξουαλικών επιθέσεων και των βιασμών, δεν υπάρχει ένα συγκεκριμένο προφίλ. Οι έρευνες συμφωνούν (enquête Enveff, 2000: www.ined.fr/fichier/t.../138...EnquêteCSF, 2006:www.ined.fr/fichier/t_public...): Οι δράστες ανήκουν σ’ όλες τις κοινωνικές τάξεις. Και εάν η πλειοψηφία των ανθρώπων που καταδικάζονται γι’αυτό το έγκλημα ανήκουν στις λαϊκές τάξεις, αυτό δεν σημαίνει ότι οι φτωχοί βιάζουν περισσότερο από τους πλούσιους. Αλλά ότι οι πλούσιοι ξέρουν καλύτερα να φυλάγονται. Καθώς και ότι είναι πιο δύσκολο να τους καταγγείλεις.
100.000 βιασμοί το χρόνο
Όσον αφορά τη διάσημη καμαριέρα, η οποία είναι ίσως θύμα εγκλήματος, μοιάζει σαν όλος ο κόσμος, ή σχεδόν, να την κοροϊδεύει. Εκτός βέβαια κι αν πούμε, όπως οι δικηγόροι του DSK, ότι ήταν «ελάχιστα ελκυστική»! Θα άξιζε ίσως να υπενθυμίσουμε, ότι αν τα γεγονότα αποδειχθούν αληθινά, θα είναι τραυματισμένη για χρόνια; Ότι νύχτες από επαναλαμβανόμενους εφιάλτες την περιμένουν; Ότι θα έχει για καιρό τον τρόμο να καθαρίζει σ’ αυτό το ξενοδοχείο, αφού είναι η δουλεία της και θα πρέπει να παραμένει «κολλημένη» εκεί κάθε μέρα.
Δεν είναι αυτή η υπόθεση μία ευκαιρία, όποια κι αν είναι η έκβαση της, για να μιλήσουμε για το αναγκαίο κουράγιο των θυμάτων που κάνουν μήνυση; Για να σπάσουμε την εκκωφαντική σιωπή που βασιλεύει σχετικά με τη σεξουαλική βία; Για να θυμίσουμε ότι 5% των 100.000 βιασμών που γίνονται στη Γαλλία κάθε χρόνο πραγματοποιείται στο χώρο εργασίας; Και στις περισσότερες περιπτώσεις από έναν ιεραρχικά ανώτερο. Ακριβώς, διότι η εξουσία είναι ένας τρόπος εξαναγκασμού, τον οποίο τα θύματα δύσκολα θα κάνουν να αναγνωριστεί.
Προτιμάμε όμως να μιλάμε για τις πιθανές παραισθήσεις της νεαρής γυναίκας. Για την ενδεχόμενη συνωμοσία, στην οποία δεν θα ήταν παρά μόνο το εκτελεστικό όργανο. Με δύο λόγια για το ότι είναι μία ψεύτρα. Με τον τρόπο αυτό ανακύπτουν οι φόβοι των ψεύτικων κατηγοριών, ενδεχόμενο που φοβίζει όλους τους ανθρώπους. Προφανώς, διότι πείθονται ότι οι γυναίκες καταγγέλλουν βιασμό με ευκολία, βλέπε με ευχαρίστηση. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Οι γυναίκες θύματα βιασμού αποδεικνύονται διστακτικές στην καταγγελία του εγκλήματος και στην νομική αναζήτηση της απόδοσης δικαιοσύνης. Στη Γαλλία, λιγότερο από το 10% των γυναικών θυμάτων βιασμού καταθέτουν μήνυση (Institut national des hautes études de la sécurité et de la justice: http://www.inhesj.fr).
Πηγή: bastamag.net
Μετάφραση: Μιχάλης Σκομβούλης
Αναδημοσίευση από alterthess.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου