Την περασμένη εβδομάδα σχεδόν καθημερινά ο Ριζοσπάστης φιλοξενούσε σχόλια που περιείχαν καταγγελίες κατά των τραμπούκων της Χρυσής Αυγής που επιχείρησαν να το παίξουν δήθεν συμπαραστάτες του αγώνα των Χαλυβουργών με την επίσκεψη που έκαναν το περασμένο Σάββατο 18/2 στην πύλη του εργοστασίου στον Ασπρόπυργο......
Το πρόβλημα είναι ότι οι σχετικές καταγγελίες πήραν μπάλα ακόμα και το ΣΕΚ, καταγγέλλοντάς το για “προβοκάτσια” κατά του ΚΚΕ και του αγώνα των Χαλυβουργών. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η επίθεση στο ΣΕΚ είναι άδικη. Απόδειξη είναι ότι όσο και αν έψαξε ο Ριζοσπάστης δεν βρήκε από πουθενά, ούτε από τις σελίδες της Εργατικής Αλληλεγγύης ούτε από τις ανακοινώσεις της ΚΕΕΡΦΑ οποιαδήποτε κείμενο ή ανακοίνωση που να μπορεί να δικαιολογήσει μία τέτοιου είδους πρόθεση.
Αντίθετα στο περασμένο φύλλο της, η Εργατική Αλληλεγγύη δημοσίευσε ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση του σωματείου της Ελληνικής Χαλυβουργίας, χαιρετίζοντας την έστω και εκ των υστέρων καταγγελία κατά της φασιστικής οργάνωσης.
Είναι σωστή η πολιτική εκτίμηση του σωματείου της Ελληνικής Χαλυβουργίας και του Ριζοσπάστη ότι η επίσκεψη της Χρυσής Αυγής στους Χαλυβουργούς ήταν μια στημένη προβοκάτσια κατά του αγώνα τους. Είναι σωστή επίσης η υπενθύμιση ότι η Χρυσή Αυγή τάχθηκε από την πρώτη στιγμή κατά του αγώνα των Χαλυβουργών όπως και κατά οποιουδήποτε άλλου συλλογικού αγώνα. Το πρόβλημα είναι ότι ο Ριζοσπάστης δεν δίνει καμία εξήγηση γιατί το ΚΚΕ άφησε το περιθώριο σε αυτού του είδους την προβοκάτσια να πραγματοποιηθεί.
Η Χρυσή Αυγή εμφανίστηκε στη Χαλυβουργία μέσα στα πλαίσια της προσπάθειας που κάνει να προβληθεί ως δήθεν αντιμνημονιακό κόμμα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι παρά τη δολοφονική της δράση όλο αυτό το διάστημα, απολαμβάνει πλήρη ασυλία και κάλυψη από την κυβέρνηση, την αστυνομία και από τα ΜΜΕ.
Όταν ένα από τα στηρίγματα του μαύρου κυβερνητικού μετώπου όπως είναι το ΛΑΟΣ διαλύεται, κυβέρνηση και καπιταλιστές ψάχνουν για το επόμενο στήριγμα που θα παίξει το ρόλο της πέμπτης φάλαγγας των αφεντικών, για να μπορεί να τη χρησιμοποιεί κατά των αγώνων της εργατικής τάξης και της νεολαίας.
Αυτό το ρόλο εξυπηρετεί η δράση της Χρυσής Αυγής και του ΛΑΟΣ όλα αυτά τα χρόνια. Με τις επιθέσεις και τα πογκρόμ κατά των μεταναστών στον Άγιο Παντελεήμονα και σε όσες άλλες γειτονιές έκαναν την εμφάνισή τους, αλλά και με τη ρατσιστική τους προπαγάνδα κατά των μεταναστών, επιχειρούν να διασπάσουν τη δύναμη της εργατικής τάξης που παλεύει ενάντια στα μνημόνια και να αποπροσανατολίσουν την οργή του κόσμου. Στρέφοντας την όχι στους πραγματικούς υπεύθυνους αλλά κατά ενός κομματιού της εργατικής τάξης που είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες.
Καμιά υποτίμηση
Η υποτίμηση αυτού του ρόλου της Χρυσής Αυγής τούς αφήνει τα περιθώρια να εμφανίζονται ως δήθεν πολιτική δύναμη που κοντράρει τα Μνημόνια και τις επιλογές των καπιταλιστών, αφήνοντάς τους το περιθώριο να ψαρεύουν ψήφους, να στρατολογούν νεολαίους. Μόνο και μόνο για να τους χρησιμοποιήσουν ως δύναμη κρούσης κατά της εργατικής τάξης που παλεύει ενάντια στον καπιταλισμό και τα Μνημόνιά του.
Αφήνει επίσης το περιθώριο στους κονδυλοφόρους της αστικής προπαγάνδας να βρουν ένα ακόμα πάτημα για να επιτεθούν κατά της αριστεράς. Διαβάζουμε σε άρθρο του Ν. Χασαπόπουλου στο Βήμα της Κυριακής 26/2: «Και όταν βεβαίως ο επικεφαλής της ακροδεξιάς παράταξης «Χρυσή Αυγή» κ. Μιχαλολιάκος δηλώνει υπερηφάνως ότι έστειλε τους «Χρυσαυγίτες στη Χαλυβουργία για να συμπαρασταθούν στους απεργούς του ΠΑΜΕ», τότε δίνεται τροφή για ερωτήματα του τύπου: «Υπάρχει ή όχι ένα είδος "συνάντησης των άκρων";».
Και παρακάτω: «Αλλά δεν είναι μόνο η «Χρυσή Αυγή» που θέλησε να συμπλεύσει με τους κομμουνιστές στην περίπτωση της Χαλυβουργίας, είναι και οι κήνσορες της Αριστεράς που εν ονόματι του αντιιμπεριαλισμού, του αντικαπιταλισμού θεωρούν προσφορότερη λύση όχι την παραμονή στο ευρώ, αλλά την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα».
Γι' αυτό η Αριστερά που παλεύει για να μην περάσουν οι επιθέσεις, οι απολύσεις, οι περικοπές, η διάλυση των ΣΣΕ, δεν φτάνει μόνο να στηρίζει τους αγώνες της εργατικής τάξης ενάντια στα Μνημόνια αλλά χρειάζεται να ανοίξει και πολιτικό μέτωπο ενάντια στους ομογάλακτους του Χίτλερ, των Γερμανοτσολιάδων και των Ταγματασφαλιτών, τους φίλους του Καλαμπόκα που δολοφόνησαν το Νίκο Τεμπονέρα στη Πάτρα ή τους απόγονους των δολοφόνων του Λαμπράκη.
Αν δεν το κάνει, τους αφήνει το περιθώριο να καπηλεύονται τους αγώνες, με στόχο να τους διασπάσουν και να τους αποδυναμώσουν για να χτυπήσουν πισώπλατα ακόμα και την ίδια την αριστερά που παλεύει για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Έστω και εκ των υστέρων είναι καλό που αναγκάστηκε ο Ριζοσπάστης να αναγνωρίσει δημόσια τον προβοκατόρικο ρόλο που παίζει η Χρυσή Αυγή απέναντι στο εργατικό κίνημα. Τώρα είναι καιρός να τους πετάξουμε όλοι μαζί έξω από κάθε γειτονιά, σχολείο, σωματείο, από το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας και να τους στείλουμε πίσω στους υπονόμους της ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου