"Μόνο στη φυλακή συνειδητοποιείς την απόλυτη δύναμη του ήχου"
μόνο εκεί...και ύστερα τον κουβαλάς
για πάντα μαζί σου...αυτός ο ήχος δε
σε εγκαταλείπει ποτέ...σα να υπάρχει
για να μην ξεχάσεις....
της
Ι. Σκαντζέλη
Είχα δημοσιεύσει αυτήν την πανέμορφη φωτογραφία το Σάββατο 10 Μαρτίου, προπαραμονή της...
εκδίκασης της υπόθεσης της Μαριάνθης Πατσελή στο εφετείο της Μυτιλήνης. Η Μαριάνθη, πρώην χρήστρια ναρκωτικών, καταδικάστηκε σε ισόβια από έναν δικαστή που ακολουθεί τη βάναυση γραμμή κάποιων συναδέλφων του μετά το "παραδικαστικό".
Έκλεισε λοιπόν τη Μαριάνθη για όλη της τη ζωή στο κελί για λίγα γραμμάρια...
Η Μαριάνθη μου τηλεφώνησε λίγες μέρες πριν μεταφερθεί στο νησί. Ήταν ανήσυχη, όμως αισιόδοξη. Το ίδιο κι εγώ...Και οι άνθρωποι που πήγαν μαζί της στη Μυτιλήνη.
Η Μαριάνθη πρωτοστατεί στα κινήματα για τα δικαιώματα των κρατουμένων και αποτελεί στόχο στο κατεστημένο των ανθρωποφυλάκων. 'Οπως στόχο αποτέλεσε και η αγαπημένη της φίλη Κατερίνα Γκουλιώνη που δολοφονήθηκε (ναι, για μένα είναι δολοφονία) κατά τη μεταγωγή της στις φυλακές Αλικαρνασσου στις 17 Μαρτίου του 2009.
Η Μαριάνθη είναι ζωγράφος, έχει απεξαρτητοποιηθεί από τις ουσίες και συμμετέχει στο πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ των φυλακών. Μάλιστα πολλές φορές κατευθύνει η ίδια τις συγκρατούμενές της όταν η υπεύθυνη απουσιάζει.
Τη Δευτέρα 12 Μαρτίου η υπόθεσή της αναβλήθηκε για τον Ιούνιο "λόγω παρέλευσης ωραρίου"
Παρέλευσης ωραρίου...
Ο χρόνος στη φυλακή δε μοιάζει με τον δικό μας χρόνο...Είναι αργός...
Σ' αγαπάω Μαριάνθη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου