Πέρασαν τα χρόνια. Δώδεκα, γεμάτα τον αριθμό και διανύουμε το 13ο από το απάνθρωπο γεγονός της επίθεσης των χρυσαυγιτών του Αντώνη Ανδρουτσόπουλου στο μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ, Δ. Κουσουρή Ένα γεγονός (16/6/1998) που αποδείκνυε πως το αβγό του φιδιού, ήταν ακόμα σε φάση επώασης, εκείνη την εποχή, κάτω από τη μύτη όλων.....
1. Η απορία που προέκυπτε τότε ήταν "Που κρύβονταν τα στοιχεία αυτά μέσα σε μία κοινωνία ήσυχη και ακόμα ανθρώπινη" (ένας μύθος μέσα σε όλους τους άλλους)
Έγραφε η Παναγιώτα Μπίτσικα, ένα μήνα μετά τα γεγονότα, στις 26/7/1998, στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»
»… Το αυγό του φιδιού δεν έχει σπάσει ακόμη στην Ελλάδα. Επωάζεται, όμως, και οι θιασώτες της ακροδεξιάς παράκρουσης έχουν μπει στο παιχνίδι σπάζοντας κεφάλια ώσπου να σπάσει το αβγό που θα γεννήσει και μεγαλύτερη αποδοχή της ρητορείας τους. (Τα ξυρισμένα «μυαλά» του νεοφασισμού)
2. Διαπιστωνόταν δηλαδή πως "επωαζόταν το αβγό του φιδιού αλλά, κανείς δεν ήξερε που κρυβόταν η φωλιά που το αβγό επωαζόταν.
Από την επώαση φτάσαμε πια στο σπάσιμο του αβγού. Αλλά όχι σε ένα οποιοδήποτε σπάσιμο, λέξη που δημιουργεί συνειρμούς και παραστάσεις ήχων σπασιμάτων και εικόνες ερειπίων. Το σπάσιμο συνετελέσθη με κομψότερο τρόπο. Όχι με ρόπαλα αλλά με μικρόφωνα. Όχι με αλυσίδες αλλά με καλώδια μεταφοράς εικόνων, όχι με βία αλλά με «πειθώ». Με την κατασκευασμένη πειθώ που δημιουργεί στον πανικόβλητο όχλο η παρουσία του ξένου, του διαφορετικού, μέσα στο "ομοιογενές" μίγμα που τον περιβάλλει.
Το αβγό έσπασε "βελούδινα" σε σχέση με άλλες χώρες. Έσπασε με την διαρκή χρήση της διπλής γλώσσας της τακτικής του Δούρειου Ίππου και τη σύγχυση που προκαλεί όταν εκπέμπεται από τα συστημικά ΜΜΕ. Με την πολιτική της χολής, του μίσους, ειδικά εκείνο τον μακρινό καιρό. Έσπασε με την προπαγάνδα της αναγκαιότητας της "επανάστασης του αυτο(-α)νόητου.
Έτσι λοιπόν, έσπασε το αβγό...
3. Το θέμα που ακόμα δεν απαντήθηκε και δεν έχει διαλευκανθεί ακόμα πλήρως είναι, το ποια "φιλόξενη" αγκαλιά το φύλαγε όλα αυτά τα χρόνια...
Έχουμε ασχοληθεί στο Jungle Report με τις περισσότερες πτυχές της διαδικασίας η οποία διέσωσε, ξέπλυνε, μετασχημάτισε και τελικά καθιέρωσε εντός του κοινοβουλίου τον γνησιότερο εκφραστή της ακροδεξιάς και του λαϊκισμού συνάμα, το Λάος του Γ. Καρατζαφύρερ. Υπάρχει όμως μία σκοτεινή πτυχή, μία αφώτιστη γωνιά. Είναι η γωνιά, η "φωλιά", που προστάτευε για αρκετά χρόνια το αβγό αλλά και που στην οποία, το φιδάκι που γεννήθηκε γεννοβολά νέα φιδάκια, υποψήφια για την διαρκή στελέχωση της ακροδεξιάς φάλαγγας και του παρακράτους. Στελεχώνουν βέβαια αυτά, τα πιο νέα φιδάκια, την κρατική υπόσταση του παρακράτους που δεν είναι άλλη από την αστυνομία. Και για να είμαστε πιο ακριβείς, στελεχώνουν τις ειδικές δυνάμεις της, όπως τις ομάδες προβοκατόρων και παρακρατικών που συμμετέχουν στις διάφορες επιχειρήσεις της "επίσημης" αρχής. Χωρίς να αποκλείεται η "αξιοποίηση των "ταλέντων" και αλλού.
Επιστρέφουμε στην αναζήτηση της φιλόξενης φωλιάς του ερπετού.
Οι πλατείες, οι δρόμοι, τα διάφορα «γραφεία» της Χρυσής Αυγής και του λοιπού παρακρατικού μηχανισμού, στέγασαν και εξέθρεψαν γενιές φαλαγγιτών, του ανόσιου, μισάνθρωπου και εμετικού στρατού τηςς ακροδεξιάς. Δεν αρκούσαν όμως και κυρίως δεν εξασφάλιζαν τη διεισδυτικότητα στο target group –που λέμε και στην καθομιλουμένη- δηλαδή τους νέους και τις νέες από 14 μέχρι 25 χρονών. Τις ηλικίες δηλαδή που η αδρεναλίνη και η τεστοστερόνη κυλάνε από τα μανίκια, τα μπατζακια και τα ανασηκωμάνα μακό.
Πως έπρεπε να γίνει η ενσωμάτωση αυτών των πολύτιμων «μονάδων» στον μηχανισμό αναπαραγωγής του μίσους, στον μηχανισμό της καταστροφής, το μηχανισμό που το παρακράτο;ς της ακροδεξιάς συντηρεί για την ώρα της «δικής της επανάστασης»; Της δικής της επανάστασης, που δεν είναι τίποτα άλλο από την επικράτηση των προσωπικών μωροφιλοδοξιών των διαφόρων τυχοδιωκτών που δηλώνουν κατά καιρούς ηγέτες της.
Στα γήπεδα η Ελλάδα αναστενάζει
Τα λαϊκά θεάματα, είτε είναι πραγματικά λαϊκά, είτε λαοφιλή είτε -στα πλαίσια ενός επιβεβλημένου Lifestyle- απλά δημοφιλή, αποτελούν πυρήνες συγκέντρωσης. Συγκέντρωσης γύρω από ινδάλματα, αγαπημένα πρόσωπα ή ομάδες, μέσα σε χώρους που από τα αρχαία χρόνια, γεννούσαν ομάδες. Ομάδες ιδεών, τάσεων, ομάδες που φτιάχνονταν από την μοιρασιά μεταξύ των θεατών, ή κάποιων από αυτούς, της κοινής πεποίθησης ότι ο πρωταγωνιστής του θεάματος (πρόσωπο ή ομάδα προσώπων ή και …απροσώπων) τους εκπροσωπεί ή απλά μετέχει στην κοινή εμπειρία.[i] (!).
Στο γήπεδο, ειδικά στο ποδοσφαιρικό γήπεδο, δηλαδή στο χώρο διεξαγωγής του λαϊκότερου και λαοφιλέστερου αθλήματος, οι θεατές συσπειρώνονται γύρω από την «κοινή ιδέα» σε συνδέσμους, λέσχες και «θύρες». Κοινή θεότητα, η ομάδα και προφήτης αυτής, ο πρόεδρος. Ιεροφάντες και άγιοι της οι παίκτες. Η κοινωνική εμπειρία που έγινε δόγμα, θρησκεία, που πέρασε πια στο επίπεδο του μεταφυσικού. Και το θρησκευτικό πάθος είναι τεράστιο και μεγαλώνει κι άλλο όσο η θρησκεία γίνεται και περισσότερο ακατανόητη και το δόγμα πιο σκοτεινό.
Εκεί το ακροδεξιό ερπετό βρήκε διαθέσιμο χώρο (χώρους) για να αφήσει ακόμα ένα αβγό (πολλά αβγά). Βρήκε ομάδες ανθρώπων που λάτρευαν το θεό τους αλλά ακόμα και αν οι «αλλόθρησκοι» ήταν «εχθροί» τους, είχαν κι εκείνοι έναν δικό τους θεό. Το ερπετό της ακροδεξιάς τους κάλυψε τα κενά, προσφέροντας τους έναν ..διάβολο, που σαν διάβολος είχε όλες τις δυνάμεις ενός θεού, αλλά από την ανάποδη.
Είμαι φίλος του Ολυμπιακού Πειραιά και γι’ αυτό θα ήθελα να ξεκινήσω με τα "του οίκου μου". Η παράθεση δεν έχει να κάνει σε καμία περίπτωση με βαθμολογικές κατατάξεις και αξιολογικές εκτιμήσεις.
Οι ακροδεξιοί με Ολυμπιακό φρόνημα (!)
Η πιο γνωστή συμμορία ερυθρών εθνικιστών είναι οι «Misfits» που ως σήμα έχει τη νεκροκεφαλή των SS... Κεντρικό τους σύνθημα «ΘΡΥΛΟΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΒΙΑ...»
H ιστοσελίδα τους δεν υπάρχει πια, αλλά υπάρχουν και δρουν και οι «red nationalists», δηλαδή «κόκκινοι εθνικιστές». Επίσης διάφορα TERRA(-τα).
Η «κατά κόσμον "Πορφυρά Φάλαγγα"», σύμφωνα με τα δικά τους γραπτά, στην ιστοσελίδα της (όταν λειτουργούσε) επέτρεπε πρόσβαση εκτός των Ολυμπιακών σε «πατριώτες και εθνικιστές. Οποιοσδήποτε άλλος απορρίπτεται».
Διεκδικούν «έναν Ολυμπιακό που τον πρώτο λόγο έχει ο σκεπτόμενος και βίαιος συνάμα ΛΑΟΣ του»[ii].
Θεωρούν «πολύ λογικό κάποιες κατώτερες φυλές να θέλουν να αλλοιώσουν το ινδοευρωπαϊκό φύλο με σκοπό να εδραιώσουν τη δική τους επικυριαρχία επάνω μας ή το λιγότερο να διασφαλίσουν την ύπαρξή τους σε βάρος των δικών μας παιδιών»...
Και απευθύνονται σε «πραγματικά αδέρφια» που θα συνεργαστούν «για το κοινό καλό, για τη διασφάλιση της ύπαρξης της λευκής φυλής μας και το μέλλον για τα παιδιά μας»... Καμιά έκπληξη λοιπόν η παραπομπή στις ιστοσελίδες της «Γαλάζιας Στρατιάς» και της «Χρυσής Αυγής»...
Στο πλαίσιο της αδελφοποίησης οπαδών Ολυμπιακού και Ερυθρού Αστέρα, ομάδα κρούσης των δεύτερων είχε έρθει στην Ελλάδα και είχε πάρει μέρος σε συμπλοκή εξωγηπεδική. Υπήρχε δε και σχτικό video που προβλήθηκε από τα ΜΜΕ (τα συστημικά εννοείται). Η ευρύτερη συμμαχία των Orthodox Brothers περιλαμβάνει και τη Σπαρτάκ Μόσχας. Είναι η αντίπαλη αδελφότητα εκείνης των άλλων orthodox brothers δηλαδή του ΠΑΟΚ και της Παρτίζαν Βελιγραδίου
Τα μέλη της Πορφυράς Φάλαγγας, δηλώνουν ένταξη στη Θύρα 7. Οι τελευταίοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι από το σύνολο των οργανωμένων ακροδεξιών οπαδών.
Οι πάλαι ποτέ, «υπερήφανοι λούμπεν» ήταν αντιπροσωπευτικότερο παράδειγμα της λαϊκής «μαγκιάς» με τις απαραίτητες λαϊκίστικες πινελιές (έως πλήρεις τοιχογραφίες). Όμως οι υπερήφανοι λούμπεν, μπορούσαν να ισχυριστούν πως αποτελούν και συνέχεια της Πειραϊκής Πρόγκας του 1933....
Επιστρέφοντας στο βασικό θέμα της ακρδεξιάς στο γήπεδο, διαπιστώνουμε πως το καλό είναι πως η ύπαρξη τόσων ακροδεξιών ομάδων μέσα στους κόλπους του Ολυμπιακού και την ακόλουθη διεκδίκηση της «στέγης» της Θύρας 7, οδήγησε στην ανάδυση ισχυρότατου antifaρεύματος (δεν είναι τυχαία η πόλωση ανάμεσα στα πέταλα στο Καραϊσκάκη).
Ιστορικά τώρα, η ύπαρξη εθνικιστών – ναζιστών και λοιπών φασιστοειδών, μέσα στους φίλους του Ολυμπιακού Πειραιά, είναι μία ακόμα αντίφαση, μια ανακολουθία από αυτές που μας κάνουν να αφορίζουμε πως «Η ιστορία επαναλαμβάνεται» σαν φάρσα όταν αυτό γίνεται εκτός του χρονικού της πλαισίου.
Η ομάδα είχε γεννηθεί από την προσφυγιά (ή και την προσφυγιά) και είχε μέλη που ήταν αντιστασιακοί και δημοκρατικοί άνθρωποι και ήξεραν τι θα πει απανθρωπιά και την αντιπάλευαν. Μέλος και παίκτης της ήταν και ο Νίκος Γόδας, που εκτελέστηκε σαν Κ/Σ σύμφωνα με την ορολογία που είχε επιβάλει η Αντίδραση στον Εμφύλιο. Η εκτέλεση έγινε στην Κέρκυρα στο Λαζαρέτο. Ζήτησε σαν τελευταία επιθυμία του να φοράει τη φανέλα με τις ερυθρόλευκες ρίγες. Τι σχέση μπορεί να έχει το ήθος αυτού του ανθρώπου με το ήθος του καλύτερου της Πορφυρής Φάλαγγας; Οι τελευταίοι ίσως να είναι ιδεολογικοί απόγονοι του τότε δοτού προέδρου της ομάδας που είχε πει πως ο Γόδας "πήγαινε γυρεύοντας".
Η λαϊκή ομάδα της προσφυγιάς και της εργατιάς δεν μπορεί να μεταλλάσσεται στο ανθρωποφάγο τέρας του ναζισμού (τον οποίο πολέμησε) γιατί έτσι το θέλουν κάποιοι που δεν γνωρίζουν τίποτα για την ιστορία και την ουσία της ομάδας.
Οι εκπρόσωποι της Αθηναϊκής ελίτ.
Η κερκίδα συχνά έχει φαιά έως σκούρα γκρι απόχρωση.
Η θλιβερή ιστορία της ακροδεξιάς παναθηναϊκής εξέδρας[iii] ξεκινάει από τα τέλη της δεκαετίας του '70, οπότε δρούσε η ΝΟΠΟ (Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών) και ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος (επίσης προσκείμενη στον Παναθηναϊκό).
Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ο πρόεδρος του ΠΑΟ κ. Γ. Βαρδινογιάννης ( ο Καπετάνιος) κήρυξε παράνομες και τις δύο οργανώσεις, ενώ μέλη τους είχαν συλληφθεί και είχαν φυλακισθεί για βιαιοπραγίες. Οι «βετεράνοι» της ΝΟΠΟ έχουν παρεισφρήσει σε παραρτήματα συνδέσμων οπαδών του Παναθηναϊκού. Μάλιστα προσωπικοί σωματοφύλακες του καπετάνιου, ήταν δύο νοπίτες αλλά μάλλον για λόγους δημοσίων σχέσεων.
Δεν είναι τυχαίο ότι εθνικιστικού χαρακτήρα σύμβολα έχουν εμφανιστεί την τελευταία περίοδο στις τάξεις του συνδέσμου των Athens Fans, οι οποίοι εδρεύουν στην περιοχή του Ζωγράφου.
Το συγκεκριμένο παρακλάδι οπαδών του Παναθηναϊκού έχει μακροχρόνια βεντέτα με οπαδούς της ΑΕΚ.
Η Ναζστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών, έγραψε τη δικά της ιστορία στις εξέδρες των γηπέδων. Μία ιστορία που σήμερα ανασκευάζεταο συστηματικά με προπαγάνδα μέσα από τη λέσχη. Προπαγάνδα που αντιγράφει την πολιτική του Δούρειου Ίππου, τη γνωστή διγλωσσία του Λάος. Και μη ληφθεί αυτό ως προκατάληψη, αλλά ως διαπίστωση του πόσο τετριμμένες είναι οι μέθοδοι αναβάπτισης που ακολουθεί μαζί με τους υπόλοιπους ακροδεξιούς και ο Καρατζαφύρερ.
Το όνομά της ΝΟΠΟ είναι χαρακτηριστικό της ταυτότητας. Κάποιοι λένε πως οι συνεχιστές (μετά τη «Βαρδινογιαννική» διάλυση) απλά δρουν μέσω άλλων συνδέσμων. Ενώ φημολογείται πως τότε ηγετικό στέλεχος της ΝΟΠΟ εργάζεται στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός.
Στο διαδίκτυο, σε σχετικό θέμα, κάποιος υποστηρίζει:
«Ο αρχικός πάντως πυρήνας της ΝΟΠΟ ποτέ δε συνελήφθη... Σήμερα εκείνος ο πυρήνας εξακολουθεί και πηγαίνει να παρακολουθεί την ομάδα του από την Θύρα R2 και τα επίσημα του ΟΑΚΑ».
Επίσης γίνεται τεράστια προσπάθεια άρνησης της ύπαρξης της ΝΟΠΟ. Για ποιους άραγε; Για τους σημερινούς 13χρονους; Επιπλέον με την άρνηση της ύπαρξης της ΝΟΠΟ την καθιστούν ένα μυθολογικό σχήμα, με την επακόλουθη «ανύψωση» της στο «παναθηναϊκό» οπαδικό υποσυνείδητο ;
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η άποψη (γραμμένη σε ελληνικά με λατινικούς χαρακτήρες «greekglish»στο αγαπημένο ιδιόγραφο των απανταχού εθνικιστών) «από κάποιον που τα έζησε». ΡΤα μεταφέρουμε στα ελληνικά γιατί αλλιώς βγάζουν μάτια.
«Γράφω σε 3ο πρόσωπο, ενώ ήμουνα μπροστά σε όλα αυτά, για να μην νομιστεί ότι έχω κάποια διάθεση να το παίξω κάποιος» (ΣΣ Τι μας το λες τοτε;).
Αναφέρεται στην οργάνωση, πρόσωπα, επεισόδια κλπ. Μιλάει λοιπόν για άτομα με «πραγματικά τέτοια πιστεύω» όπως ο «mavor., γνωστός στον ευρύ κόσμο τώρα καθώς είναι μέλος δεξιού εθνικιστικού κόμματος». Και καταλήγει η αφήγησή του:
«Επίσης η χρονιά που οι οπαδοί του ΠΑΟ τα έσπαγαν όπου πήγαιναν συμπίπτει όλως τυχαίως με τη χρονιά αποφυλάκισης των συλληφθέντων μελών της πρώην ΝΟΠΟ».
Και 2 ακόμα σχόλια (τα παραθέτουμε όπως είναι στο site:
1) «Η ΝΟΠΟ σημαίνει πολλά για κάποιους από εμάς. Είναι ένας θρύλος που μας εγείρει και μας κάνει να θέλουμε να βαδίσουμε στα μονοπάτια της και είμαι σίγουρος ότι θα γίνει. STOP ULTRAS JUST HOOLIGANS».
2) «Οι ΝΟΠΟ υπήρχαν και θα ξαναϋπάρξουν με νέα δεδομένα και τις ίδιες αντιλήψεις...»
» κάποιος με σήμα τον αγκυλωτό σταυρό μας... ενημερώνει:
«Ο,τι και να κάνουν στην εκάστοτε εξέδρα θα βλέπουν εθνικιστές είτε τους αρέσει ή όχι σύντομα θα ξαναπάρουμε τα γήπεδα και οι αγκυλωτοί και οι κέλτικοι θα ανεμίζουν περήφανα στα κάγκελα των θυρών... ΝΟΠΟ ΝΟΠΟ S S ΠΑΟ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΘΥΡΑ 13 ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!!!!!!!! "ATHENS SKINHEAD ARMY SIEG HEIL"»[iv].
Στο http://pao-ultrass.blogspot.com (μπλογκ οπαδών ΠΑΟ) - εκτός από λογαριασμό οικονομικής ενίσχυσης «44 διωκόμενων Εθνικιστών» και άλλα - ζητούν την απελευθέρωση του αρχηγού των «Ultra Boys» του Ερυθρού Αστέρα(!!!!)
Επίσης, με ημερομηνία 19 Οκτώβρη 2010 ενημέρωσαν τους ενδιαφερόμενους, «άλλο ένα αναμενόμενο live στο γνωστό στέκι στα Τρίκαλα. Αυτή τη φορά το κλίμα θα είναι σε NS Hardcore ρυθμούς μεν, αλλά τα άτομα (πιστεύω) θα είναι παραπάνω σε αριθμό από ό,τι τις προηγούμενες φορές μιας και περιμένουμε αρκετούς συναγωνιστές και από το εξωτερικό».
Η ημερομηνία διεξαγωγής του γεγονότος συνέπεσε με το ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού. Υπάρχει λοιπόν το σχετικό υστερόγραφο:
«Οσοι δεν καταφέρετε να έρθετε στο live και μπορέσετε να παρευρεθείτε στο ΟΑΚΑ, κάντε τα λίγο πουτάνα και για μας!!!»...
Ο «Δημοκρατικός» μ-ΠΑΟΚ (Update απαραίτητο για δύσπιστους)
Το σύνθημα «δεν θα γίνεις Ελληνας ποτέ, Αλβανέ Αλβανέ» των οπαδών του ΠΑΟΚ προς τον νεαρό άσο του Παναθηναϊκού Σωτήρη Νίνη δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες σχετικά με τα «πιστεύω» τους.
Στη «Χρυσή Αυγή» (τεύχος 19/9/1997) σε άρθρο με τίτλο «Φίλαθλοι και Εθνικισμός» ο τότε υπεύθυνος νεολαίας, Γ. Μάστορας, ανέφερε: «Το φαινόμενο της έντονης παρουσίας εθνικιστών φιλάθλων δεν περιορίζεται φυσικά σε καμιά περίπτωση σ' αυτές τις δύο ομάδες (σ.σ. ΠΑΟΚ, Αρη)».
Τόσο στις μεγάλες ομάδες των Αθηνών όσο και στις επαρχιακές ομάδες, υπάρχουν ισχυροί πυρήνες εθνικιστών οπαδών.
Είναι τελικά γνωστό πως οι χώροι των αθλητικών συναντήσεων προσφέρονται για την προώθηση των εθνικιστικών θέσεων και ιδεωδών και φυσικά δε θα μείνουμε άπραγοι στο συγκεκριμένο τομέα.
Το θέμα αυτό έχει πολύ "ψωμί" για να το αφήσουμε ανεκμετάλλευτο»... Παρά την προσπάθεια κάποιων να πείσουν ότι πρόκειται για... αρχαία ιστορία, τέτοιοι πυρήνες υφίστανται και στις ομάδες
Και η «βυζαντινή
Η πάλαι ποτέ ΤΟΦΑ, η ακροδεξιά οργάνωση των οπαδών της ΑΕΚ είχε γεννηθεί μάλλον σαν το αντίπαλο δέος στη ΝΟΠΟ με την οποία υπήρχε και αντιπαλότητα.
Βέβαια στην κλίμακα που υπάκουε στα μεγέθη των δύο αυτών συνδέσμων. Η ΤΟΦΑ διαλύθηκε ακολουθώντας τη μοίρα της ΝΟΠΟ, σχεδόν την ίδια εποχή (μέσα της δεκαετίας του 1980). Όταν εκλείπουν οι λόγοι ύπαρξης του συνδέσμου, αυτός εξαφανίζεται. Η ΤΟΦΑ μάλιστα αυτοδιαλύθηκε. Δε χρειάστηκε η παρέμβαση άνωθεν (όπως έγινε με τη ΝΟΠΟ και τη παρέμβαση Καπετάνιου (ένας είναι) - Γεωργακάκη)
Τα τελευταία χρόνια έχει κάνει την εμφάνισή του στον χώρο των οπαδών της ΑΕΚ ένας σύνδεσμος με καθαρά εθνικιστική-ρατσιστική συνθηματολογία, οι Ghetto Boys. Αυτοί δεν πλακώνονται στο ξύλο μόνο με οπαδούς των αντίπαλων ομάδων αλλά και με τα μέλη του συνδέσμου Original 21, οι οποίοι τους θεωρούν ξένο σώμα στην ΑΕΚ.
Για τον Άρη τι να πεις;
Και εδώ υπάρχει η διάσταση μεταξύ ακροδεξιών (ιερολοχίτες) και antifa. Η Super 3 η antifaέκφραση μέσα στο σώμα των οπαδών και δεδομένου πως έχει και το «πάνω χέρι» στα διοικητικά της ομάδας, είναι η ομάδα οπαδών που χαρακτηρίζεται ως antifa σε αντιδιαστολή με τυς «ιερολοχίτες» της (ίδιας πολλές φορές) εξέδρας.
Πρέπει να παρατηρήσω πως η πρώτη φορά που άκουσα το γηπεδικό σύνθημα αφοσίωσης σε ομάδα, με τη μελωδία του Erika ήταν από Αρειανούς σε αγώνα μπάσκετ, με τη μεγάλη ομάδα των Γκάλη, Γιαννάκη, Σούμποτιτς, Γουίλτζερ , Ρωμανίδη, Λυπηρίδη και «τα άλλα παιδιά» της Μαρινέλλας, στο Παλαί στη Θεσσαλονίκη.
Δεν θα επεκταθούμε και σε άλλες ομάδες και σε άλλους οπαδούς ή χαρμανιασμένους για εξωγηπεδική βία αρουραίους. Είναι γνωστοί τόσο οι monsterάδες του κάμπου της Λάρισας, οιAustrian boys του Βόλου, λες και είναι σημαντικό να δηλώνεις Τέρας ή Αυστριακός (τι σου κάνει η ανάγκη για ομαδική - οπαδική ταυτότητα). Και εκεί ισχύει, ότι ισχύει για τους υπόλοιπους «μικρούς» και «μεγάλους»
Και το κλου!
Επιστέγασμα όλων αυτών είναι η Γαλάζια Στρατιά, τα αίσχη της οποίας έγιναν γνωστά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου κατά τη διάρκειας του ποδοσφαιρικού αγώνα Ελλάδα – Αλβανία, που έλαβε χώρα τη συγκεκριμένη ημερομηνία (4/9/2004). Η δράση τους είχε υποδαυλίσει ως και δολοφονία.
Στις 4 Σεπτεμβρίου του 2004 ένας Αλβανός δολοφονήθηκε στη Ζάκυνθο διότι τόλμησε να πανηγυρίσει τη νίκη της Εθνικής Αλβανίας επί της αντίστοιχης ελληνικής. Για το τραγικό γεγονος, περισσότερα και αναλυτικότερα μπορείτε να διαβάσετε στα φύλλα της εποχής αλλά και στο βιβλίο «Έλληνας ποτέ» του Γιάννη Γκολφινόπουλου, εκδόσεις Ισνάφι Ιωάννινα 2007.
Και σε άλλες «εξορμήσεις της εθνικής ομάδας της Ελλάδας, η «Γαλάζια Στρατιά ακολουθεί με τις ίδιες τάσεις και τις ίδιες «επιθυμίες». Είναι αλήθεια πως «δεν δικαιούμαστε δια να ομιλούμε» για τον χουλιγκανισμό σε άλλες χώρες όπως και οι άλλες χώρες «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν» για τον ελληνικό χουλιγκανισμό. Αλλά υπάρχει κάτι που χωρίζει τις έννοιες και καθαρίζει τα τοπία της βίας των γηπέδων. Είναι η αφοσίωση των συμμετεχόντων, όχι στην οπαδική λατρεία, αλλά στην μοντέρνα ξενοφοβία, τον αιώνιο αλυτρωτισμό και την αιώνια αναζήτηση για εύκολα θύματα, που δικαιολογημένα (για τους ανόητους) μπορούν να επωμιστούν το βάρος του υπεύθυνου για ότι κακό μας έχει βρει στο κατώφλι του 21ου αιώνα, από γέννησης του Σωτήρα Χριστού τους.
Η ύπαρξη της Γαλάζιας Στρατιάς, σηματοδοτεί το ότι τα φαινόμενα που συνδέονται με την ύπαρξη ακροδεξιών «ιδεολογικών»[v] ρευμάτων, δεν είναι τα ίδια με τα φαινόμενα της οπαδικής βίας σαν φαινόμενα αμιγώς ποδοσφαιρικά. Οι ακροδεξιές - εθνικιστικές οργανώσεις που παρασιτούν πάνω στο σώμα των αθλητικών συλλόγων, είναι οι τρύπες που προσπαθεί να ανοίξει σε μία κοινωνία, μία καθαρά αντιδραστική τάση. Μία τάση η οποία εξυπηρετούσε, εξυπηρετεί και δυστυχώς απ’ ότι φαίνεται, θα συνεχίσει να εξυπηρετεί τις μωροφιλοδοξίες ηγετίσκων, φυρερίσκων και ανερμάτιστων, εις βάρος μίας κοινωνίας και ενός λαού που διαλύονται.
Κλείνουμε αλλά πρώτα, ας βάλουμε μία αισιόδοξη πινελιά στο κείμενο που αποπνέει μέρος μόνο, από τη μαυρίλα των ναζιστικών οργανώσεων των ελληνικών γηπέδων Η πινελιά αυτή ακούει στο όνομα Παναχαϊκή.
Η μοναδική ομάδα στην Ελλάδα που οι NAVAJO της, ο σύνδεσμος των οργανωμένων φίλων της που αποτελεί και το κύριο σώμα των οπαδών της, έχει καθαρά antifa χαρακτήρα και μάλιστα με ανοιχτή κοινωνική δράση. Έχει δηλαδή τον χαρακτήρα του συνδικαλιστικού κινήματος (του αληθινού συνδικαλιστικού κινήματος, όχι των εργατοαγροτοπασόκων) χωρίς να είναι οργανωμένοι από την εργασία τους αλλά μόνο από το κέφι τους και την λατρεία τους για την ομάδα τους[vi].
Όπως και να το κάνουμε, οι NAVAJO αποτελούν παράδειγμα για το που θέλουμε να κινηθούν οι συλλογικότητες των οπαδών, αφήνοντας πίσω τους ανωτερότητες φυλών, ομάδων, μάχες για την επιβίωση και το πρωτάθλημα και όλα τα άλλα που τελικά αποπροσανατολίζουν τους εαυτούς τους και το σύνολο της κοινωνία ςαπό τυα πραγματικά προβλήματα
--------------------------------------------------------------------------------
*Δεν έλειψαν βέβαια και τα «εγγενή» σφάλματα, όπως με την υστερόβουλη (και συνάμα βλακωδέστατη) συναίνεση στα σχέδια του εξουσιαστή (ψήφιση Μνημονίου 2010, ένταξη στο μπλοκ των «λογικών και πρόθυμων» συνεργατών του ΓΑΠ κ.α.). Τα σφάλματα αυτά, κόστισαν στον ακροδεξιό νοικάρη του υπογείου και ακόμα τρέχει να τα μαζέψει με τη γνωστή του τερατολογία.
_______________________________________
[i] Κοινή εμπειρία είναι η φόρτιση που υφίστανται «ευαίσθητες ψυχές» σε θεατρικά ή κινηματογραφικά δράματα, αναπαραστάσεις βγαλμένες «από τη ζωή».
[ii] ΠΟΙΟΥΣ ΒΟΛΕΥΕΙ Η ΔΡΑΣΗ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΩΝ ΕΝΤΟΣ ΚΙ ΕΚΤΟΣ ΓΗΠΕΔΩΝ ;
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1420:2010-10-31-12-29-01&catid=80:koin-dikaiomata&Itemid=180
[iii] http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=180004
[iv] http://ethnikososialistis.pblogs.gr/2009/05/opadoi-ellhnikwn-sheseis-ethnikistwn-ethnikososialistwn-kai-anti.html
[v] Σε πάρα πολλά εισαγωγικά
[vi] Αλλά και εκεί βρέθηκε ο δάκτυλος του συστήματος, ο Κούγιας για να τους «στριμώξει» αλλά τα παιδιά δεν μασάνε.
ΠΗΓΗ:jungle-report
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου