Ίσως η πιο επιβεβλημένη στιγμή για να μιλήσεις, είναι όταν μία πράξη σου παίρνει τη χειρότερη δυνατή τροπή. Ως εκ τούτου θα ήταν ανεπίτρεπτο για μας, το να σιωπήσουμε ή να μη μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, για τα γεγονότα της 14ηςΜάη στην οδό Καλλιδρομίου.
Σύντροφοι και συντρόφισσες επιλέξαμε να πραγματοποιήσουμε...
ένα στοχευμένο (πολιτικά και επιχειρησιακά) χτύπημα στο 5ο Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων. Μία στιγμή αγώνα και μια δική μας ελάχιστη απάντηση στο κτηνώδες χτύπημα της πορείας της 11ηςΜάη, στην απροκάλυπτη συνεργασία της ΕΛ.ΑΣ και της Χρυσής Αυγής στα πρόσφατα ρατσιστικά πογκρόμ. Σε όλες αυτές τις εκφάνσεις της επιχειρούμενης ολοκληρωτικής δικτατορίας του κεφαλαίου και της εξουσίας πάνω στις ζωές μας.
Καταβάλαμε, στις συζητήσεις, μας κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε το χτύπημα να αφορά μόνο τον προφανή στόχο: την αστυνομία. Προσεγγίσαμε το Α.Τ. μέσω των οδών Τραπεζούντιου και Μαυρομιχάλη. Αποχωρίσαμε μέσω της Χ. Τρικούπη και Μεθώνης. Ακριβώς για να μην εμπλακούμε με την Λαϊκή Αγορά. Το μόνο που αυτή προσέφερε, ως ευκαιρία, στους ανθρώπους που αντιπαρατίθενται ευθέως μπροστά σε ένοπλους, ήταν η κυκλοφοριακή συμφόρηση που προκαλεί στους γύρω δρόμους και η δύσκολη προσέγγιση εποχούμενων μπάτσων στο σημείο. Επουδενί δεν χειριστήκαμε τη Λαϊκή Αγορά ως θέατρο πολεμικών συγκρούσεων.
Πυρπολήσαμε και καταστρέψαμε τρεις, προσωπικές μηχανές μπάτσων, στην Μαυρομιχάλη δίχως κανείς από τους περίοικουςνα κινδυνεύσει. Τοποθετήσαμε και πυροδοτήσαμε με μπετόνι βενζίνης την είσοδο του Α.Τ. για να ανακόψουμε απλώς την έξοδό τους, δίχως όμως να το ρίξουμε στο εσωτερικό του, θέτοντας έτσι ανθρώπους σε κίνδυνο. Πυρπολήσαμε όσα οχήματα βρίσκονταν έξω από το Α.Τ. ( εννοείται πως κανένας πολίτης δεν μπορεί να παρκάρει εκεί, για λόγους ασφαλείας του Α.Τ. ).
Την ίδια στιγμή, ομάδα περιφρούρησης που βρισκόταν στην Χ. Τρικούπη,εντόπισε και επιτέθηκε σε μηχανή με δύο ασφαλίτες. Ανέτρεψε την μηχανή και τους απώθησε. Η μηχανή έπεσε στη Χ. Τρικούπη, έξω από τα όρια της Λαϊκής ωστόσο πολύ κοντά σε αυτήν. Στη συνέχεια μπήκε φωτιά, κυρίως για να μην υπάρξει δυνατότητα καταδίωξης από τους διαφυγόντες μπάτσους, οι οποίοι, παρεμπιπτόντως ήταν αυτοί που έντρομοι εισέβαλλαν στη Λαϊκή Αγορά κραδαίνοντας τα πιστόλια τους.
Το τραγικό σφάλμα ήταν ότι λανθασμένα θεωρήθηκε πως η φωτιά της μηχανής στη Χ. Τρικούπη δεν θα μπορούσε να επεκταθεί στους πάγκους της Καλλιδρομίου, λίγα μέτρα μακριά. Και όντως, έτσι θα ήταν αν δεν είχε συμβεί το ασύνηθες γεγονός της έκρηξης του ντεπόζιτου.
Τίποτα από τα παραπάνω δεν αναιρεί την ΕΥΘΥΝΗ (και η λέξη ευθύνη εδώ παίρνει τις αληθινές της διαστάσεις) και τη θλίψη μας για το γεγονός. Σε καμίαπερίπτωση δεν θα μπορούσε να βρίσκεται, ούτε στην πιο απομακρυσμένη γωνιά του μυαλού μας η αδιαφορία για το σοβαρό τραυματισμό ενός εργαζόμενου ανθρώπου και τον ελαφρύτερο άλλων δύο.
Ως πολιτικά υποκείμενα φέρουμε ακέραια την ευθύνη της πράξης μας και των τραγικών συνεπειών της για τον σοβαρά τραυματισμένο εργαζόμενο, όντως ριζικά και αξιακά αντίθετοι σε κάθε λογική παραπλεύρων απωλειών.
Από καρδιάς ευχόμαστε ανάρρωση και στους τρεις τραυματίες και ευελπιστούμε στην κατανόηση, για τα κίνητρα αλλά και τα λάθη μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου