ΘΗΒΑ: ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΠΕΤΑΕΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Στο όνομα δήθεν της δημόσιας υγείας και με μεθόδους εκβιασμού και τρομοκρατίας η δημοτική αρχή της Θήβας, με προεξάρχοντα τον αντιδήμαρχο, Ανδρέα Χατζησταμάτη, πετάει στο δρόμο πρόσφυγες και μετανάστες της περιοχής του «Συνοικισμού» και κατεδαφίζει τα σπίτια στα οποία διαμένουν..Σύμφωνα με καταγγελίες, ο δήμος Θήβας αποφάσισε να γκρεμίσει τα σπίτια και χωρίς καμία ενημέρωση πήγε στην περιοχή πριν από περίπου 2 εβδομάδες, μαζί με εργάτες, πετώντας ότι υπήρχε μέσα στα σπίτι των Πακιστανών μεταναστών, ακόμα και τα ρούχα τους, στη χωματερή.

Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, ενώ ακόμη και όσοι δεν διέμεναν σε υπό κατεδάφιση οικήματα, έβρισκαν τα σπίτια τους άδεια από όλα τους τα αντικείμενα.

Οι κινήσεις αυτές του δήμου έχουν προκαλέσει την αντίδραση της πακιστανικής κοινότητας της Θήβας, των κατοίκων της πόλης αλλά και των ιδιοκτητών των ακινήτων στα οποία διαμένουν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες. Ο αντιδήμαρχος Θήβας, κ. Α. Χατζησταμάτης, απαντά στις διαμαρτυρίες τρομοκρατώντας όσους αντιτίθενται στα σχέδια της δημοτικής αρχής. Ειδικότερα, υποδυόμενος το ρόλο του αστυνομικού, ζητάει τα χαρτιά όποιου μετανάστη ή πρόσφυγα διέρχεται από την περιοχή του Συνοικισμού, υπερβαίνοντας τα καθήκοντα του, προειδοποιώντας τους μάλιστα με εκδικητική διάθεση πως ο Συνοικισμός τελείωσε για εκείνους.

Με τις ίδιες μεθόδους επιχειρεί να εξασφαλίσει και τη σιωπή των ιδιοκτητών των ακινήτων, εκφοβίζοντας τους πως θα τους καταγγείλει είτε στην εφορία είτε στο υγειονομικό, επειδή στα σπίτια διαβιούν περισσότερα άτομα απ’ όσα επιτρέπεται.

Η χρονική συγκυρία που ο δήμος Θήβας προβαίνει στις συγκεκριμένες πράξεις κάθε άλλο παρά τυχαία είναι. Με την ύπαιθρο να στενάζει, εξαιτίας των πολιτικών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, αλλά και με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης να στραγγαλίζουν την αγροτική παραγωγή, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που επί χρόνια γινόντουσαν αντικείμενο εκμετάλλευσης, εργαζόμενοι με μισθούς πείνας στα χωράφια της Θήβας, είναι πλέον «παραγωγικά αχρείαστοι» κι εκδιώκονται.

Έρχεται, έτσι, μετ’ επιτάσεως στο προσκήνιο η σκληρά ταξική και ρατσιστική αντίληψη την οποία έχει η τοπική αρχή και η οποία εξηγεί την «ανοχή» που επιδείκνυε τα προηγούμενα χρόνια έναντι σημαντικών οικονομικών ωφελειών.

ΙΣΚΡΑ