της Άλμα
Ο Μίκης θεοδωράκης είναι ένα πρόσωπο παγκόσμια γνωστό. Είναι συνδεδεμένα άρρηκτα στο μυαλό μας η μουσική του με αγώνες για θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες. Ένα τέτοιο έργο είναι και το Μαουτχάουζεν του οποίου τους στίχους έγραψε ο Ιάκωβος Καμπανέλλης ως μνήμες από την κράτησή του σ΄ εκείνο το ναζιστικό στρατόπεδο από το 1943 έως το τέλος του πολέμου.
Ο Μίκης λοιπόν είναι ...
ένα διττό σύμβολο μουσικής και αγώνων. Πόσο όμως εξακολουθεί ο Μίκης να είναι ο Μίκης των νεανικών μας χρόνων; Πως γίνεται εκείνος ο άνθρωπος να είναι ο ίδιος με το Μίκη της Σπίθας που ευθέως αυτοπροσδιορίζεται υπερπατριώτης και εθνικιστής;
Αυτή η μεταστροφή του Μίκη είναι που έκανε την πρόεδρο της αυστριακής Βουλής Μπάρμπαρα Πράμερ να ματαιώσει την προγραμματισμένη παρουσίαση του μνημειώδους έργου "Μαουτχάουζεν" που επρόκειτο να παρουσιαστεί στη σημερινή τελετή μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού στην αυστριακή Εθνοσυνέλευση, με την ευκαιρία της 66ης επετείου της απελευθέρωσης του πρώην ναζιστικού στρατοπέδου συγκέντρωσης Μαουτχάουζεν και να αντικατασταθεί με άλλα μουσικά έργα; Η πρόεδρος της αυστριακής Βουλής αιτιολόγησε επικαλούμενη τις "επανειλημμένες αντισημιτικές δηλώσεις του Μίκη Θεοδωράκη τα προηγούμενα χρόνια, με τις οποίες ο ίδιος άφησε άσχημες εντυπώσεις".Εαν βέβαια η Αυστριακή πολιτικός αναφέρεται σε καταδικαστικές δηλώσεις για τις εγκληματικές πράξεις του Ισραήλ στην Παλαιστίνη τότε αυτή η κυρία έχει το πρόβλημα.Κρατάω μια επιφύλαξη για τα λεγόμενα του Μίκη.
Σίγουρα βέβαια αυτή η κίνηση αποτελεί προσβολή στο πρόσωπο του Ι. Καμπανέλλη. Ίσως θα μπορούσαν να το διορθώσουν διαβάζοντας μόνο το μυθιστορηματικό αυτό χρονικό του,σε περίπτωση που οι δηλώσεις του ήταν συλλήβδην αντισημιτικές.
Όσο για το Μίκη μπορεί όχι μόνο να μη προσβληθεί αλλά να το θεωρήσει και παράσημο.
Αχ βρε Μίκη. Τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου