Σε γεφύρι της Άρτας έχει μετατραπεί η Λεωφόρος Λαυρίου. Από τη μια οι εκατοντάδες αστυνομικοί των ΜΑΤ να ακροβολίζονται στις παρυφές της Κερατέας, για την διάνοιξη του δρόμου από τα χωμάτινα οδοφράγματα και από την άλλη τα μπάζα που εξακολουθούν να πέφτουν το ίδιο κιόλας βράδυ στη λεωφόρο. Σαν τη γάτα με το ποντίκι. Κάποιος που δεν γνωρίζει την..κατάσταση θα μπορούσε να ισχυριστεί ακόμη και αυτό, ότι ορισμένοι από τους κατοίκους το παρατραβάνε για να δουν την ανοχή του κράτους. Εδώ όμως η κίνηση δείχνει καθαρά συμβολική. Είναι ο πλέον απλός, ακίνδυνος, αναίμακτος όσο και ξεκάθαρος τρόπος να δείξει κάποιος προς τα έξω ότι, αυτό το έργο, η χωματερή, κατ΄ ουσίαν δεν πρόκειται ποτέ μα ποτέ να λειτουργήσει.
Δείχνει προς την πολιτική ηγεσία αυτού του τόπου το γελοίον του πράγματος, να βγάζεις στο δρόμο ολόκληρες στρατιές κρατικών υπαλλήλων που είναι οι αστυνομικοί, γιατί δεν έχεις το πολιτικό θάρρος να ανοίξεις επιτέλους έναν ειλικρινή, δημοκρατικό και εποικοδομητικό διάλογο με την τοπική κοινωνία.
Τα μπάζα στο δρόμο δεν είναι στείρα αντίδραση, ανομία, πείσμα, έγκλημα κατά της πατρίδας ή όπως αλλιώς θέλουν να πιστεύουν οι αφελείς όσο και επαγγελματικά ανεπαρκείς στρατευμένοι κονδυλοφόροι. Δεν είναι μολότοφ, βόμβες, εμπρηστικοί μηχανισμοί.
Είναι απλώς μπάζα στο δρόμο και τίποτε περισσότερο. Δύο φορτηγά μπάζα όλα κι όλα, που στο μέλλον θα φράζουν το δρόμο στα χιλιάδες απορριμματοφόρα. Είναι απλώς εικόνες από το μέλλον. Δυο φορτηγά μπάζα λίγων ευρώ, πότε εδώ, πότε εκεί, πότε παραπέρα, κόντρα στα εκατοντάδες εκατομμύρια που έχουν να λαμβάνουν οι επίδοξοι εργολάβοι των σκουπιδιών. Δεν είναι και λίγο…
Το κείμενο είναι από τους ΠΟΛΙΤΕΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου