ΟΤΑΝ ΟΙ ΠΟΝΤΙΚΟΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ

της Άλμα

Όταν το πλοίο βουλιάζει πρώτοι το εγκαταλείπουν οι ποντικοί. Έτσι και τώρα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ φαίνεται καθαρά πλέον ότι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τις αδιέξοδες και επιζήμιες επιλογές του Μνημονίου, οι σοσιαλιστές ποντικοί που έμειναν εκτός κυβέρνησης, αφενός παίρνουν ξεκάθαρες αποστάσεις, αφετέρου προσπαθούν να ξαναμπούν στο παιχνίδι σε περίπτωση που θα γίνει ανασχηματισμός ή να σώσουν εαυτώ εάν θα γίνουν εκλογές.
Δυο φαίνεται να είναι οι ομάδες που..παίζουν αυτούς τους ρόλους. Μια είναι η «Αριστερή Πρωτοβουλία» με αρχηγό τον Παναγιωτακόπουλο. Η άλλη είναι η ομάδα Σημίτη που άρχισε εσχάτως το έργο της και περιλαμβάνει τη Βάσω Παπανδρέου, τον Χριστοδουλάκη, τον Φλωρίδη και έναν σημαντικό αριθμό βουλευτών. Όσον αφορά στην «Αριστερή Πρωτοβουλία» θα λέγαμε ξεκάθαρα ο Παναγιωτακόπουλος τα βάζει με τους υπουργούς και ιδιαιτέρως με τον Παπακωνσταντίνου αλλά και προσφάτως και με τον Ραγκούση, τους οποίους χαρακτηρίζει άλλοτε «μαθητευόμενους μάγους» και άλλοτε «πολιτικούς του λάιφ στάιλ», μετατοπίζοντας τις ευθύνες του πρωθυπουργού σε άλλα πρόσωπα, όπως πριν λίγες μέρες αποπειράθηκε να κάνει και ο Νίκος Παπανδρέου.Η σαφής πρόθεση τους είναι να γίνει ανασχηματισμός και να τύχει ο Παναγιωτακόπουλος και η παρέα του θέσεις υπουργών.Γι’ αυτό λέει «Το οικονομικό επιτελείο απέτυχε παταγωδώς στον πιο κρίσιμο τομέα και η χώρα κινδυνεύει να ζήσει πρωτοφανείς καταστάσεις. Είναι ώρα για αλλαγές σε πρόσωπα και πολιτικές», «Πρέπει επιτέλους να απομακρυνθούν οι ματαιόδοξοι κενολόγοι από την κυβέρνηση. Πρέπει να κατανοήσει ο πρωθυπουργός ότι κανένας δεν είναι αναντικατάστατος».
Τι όμως θα κάνουν αυτοί όταν με το καλό τους χρήσει υπουργούς ο Παπανδρέου; Επί της ουσίας τίποτα. Ο ίδιος ο Παναγιωτακόπουλος μας δίνει στη νέα του παρέμβαση τις απαντήσεις. Ως γνήσιος λαϊκιστής αλλά σε εκδοχή μελό, τύπου φτωχό και αδικημένο παιδί του λαού, προτείνει να «πείσουν τα γεράκια του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού κατεστημένου ότι μόνο με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του συνολικού χρέους που θα συνοδευτεί με δραματική μείωση των επιτοκίων θα μπορέσουμε να ανασάνουμε. Ταυτόχρονα πρέπει να κάνουμε σαφές στους εταίρους μας ότι πρέπει να υπάρξει πολιτική απόφαση της Ε.Ε, του ΔΝΤ και των G20 για την αναδιάρθρωση του χρέους. Χωρίς την συμβολή των εταίρων μας δύσκολα θα εξισορροπήσουμε τα δημόσια οικονομικά».
Μάλλον δεν κατάλαβαν ότι την επιμήκυνση έτσι κι αλλιώς την πέτυχε ο πρωθυπουργός και μάλιστα πανηγύριζε γι΄ αυτό. Άλλωστε, ο ίδιος ο Σόρος, μόλις προχθές, μίλησε για συνολική επιμήκυνση του χρέους με καλύτερους όρους αποπληρωμής. Επομένως, δεν προτείνει τίποτα καινούργιο, σε σχέση με αυτά που ήδη κάνει η κυβέρνηση, η «Αριστερή Πρωτοβουλία».
Επιπλέον, δεν κατάλαβαν ότι λίγο πολύ στην Ευρώπη θέλουν αναδιάρθρωση του χρέους με τους συμφέροντες όρους τους ώστε ουδέποτε να ξεχρεώσουμε. Η συμβολή των εταίρων μας σίγουρα δεν θα είναι για το καλό μας. Αποτελούμε μια ομάδα στην οποία όλοι καλούμαστε να συνεισφέρουμε. Από τη μια ισχυρότερες δυνάμεις (Γερμανία) μας «διευκολύνουν» και από την άλλη καλούμαστε να πληρώσουμε βοήθεια, απ΄ αυτά που δεν έχουμε, σε άλλες δύσμοιρες χώρες (Πορτογαλία).
Χωρίς κάποιος να έχει στοιχειώδης γνώσεις οικονομικών καταλαβαίνει ότι αυτό που γίνεται στην Ευρώπη αλλά και παγκόσμια οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε αδιέξοδο με συνέπεια εκρήξεις κοινωνικές ή και στρατιωτικές.
Η άλλη ομάδα των Σημίτιδων σαφώς πιο σοβαρή αλλά και πιο σκληρή, ζητάει να ληφθούν ακόμα πιο νεοφιλελεύθερα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπιστεί το χρέος.
Ο Σημίτης, στη συνέντευξή του στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της Κυριακής, αφήνει ανοιχτό το θέμα της αναδιάρθρωσης του χρέους λέγοντας ότι «Η κυβέρνηση και η Τράπεζα της Ελλάδος έχουν σθεναρά αρνηθεί την ανάγκη αναδιάρθρωσης ( σ. σ. του χρέους). Η αναδιάρθρωση καθιερώθηκε όμως από την απόφαση της 25ης Μαρτίου ως μέσο για τον περιορισμό του υπερβολικού χρέους μιας χώρας. Μπορεί να τεθεί ως προϋπόθεση της χορήγησης βοήθειας από τον νέο Μηχανισμό και έτσι να επιβληθεί σε μια χώρα».
Ούτε αυτός ο κύκλος των Σημιτικών αμφισβητεί την ουσία της κυβερνητικής πολιτικής. Απλώς ασκεί κριτική στην κυβέρνηση γιατί δε συνασπίζεται με τις φιλελεύθερες ομάδες του πολιτικού συστήματος ώστε να χαράξει μια «ρεαλιστικότερη» πολιτική με πιο νεοφιλελεύθερες αναδιαρθρώσεις και να μη λειτουργεί μόνο με προοπτική λίγου χρόνου, δηλαδή ασκώντας πολιτική «βλέποντας και κάνοντας».
Που αποσκοπεί ο Σημίτης και η παρέα του; Είτε να καταφέρουν ένα κυβερνητικό ανασχηματισμό ώστε να μπουν δυναμικά ξανά στο παιχνίδι οι «σοσιαλιστές» παλιάς φρουράς και πρωτομάστορες της νεοφιλελεύθερης πολιτικής του ΠΑΣΟΚ αφού δε μπορούν να ανεχτούν να βλέπουν τεχνοκρατικά τσουτσέκια να παίζουν μπάλα στα δικά τους λημέρια.
Είτε, σύμφωνα με κάποιους, να προκαλέσουν ανατροπές που να οδηγήσουν σε αλλαγή φρουράς τον ίδιο τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ.
Όποιες κι αν είναι οι πρακτικές και οι επιδιώξεις αυτών των ομάδων η ουσία παραμένει η ίδια. Μέσα από το ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχει η λύση διεξόδου από τις κυβερνητικές επιλογές και την κρίση. Λύσεις μπορούν να δοθούν μόνο μέσα από τις προτάσεις μιας συνασπιζόμενης Αριστεράς.