στρέφει τους προβολείς στον προσωπικό του αντίπαλο τον Παπακωνσταντίνου, θέλει να δείχνει ότι ασκεί εσωκομματική αντιπολίτευση, προσδοκώντας προσωπικά(;) οφέλη σε ενδεχόμενο ανασχηματισμό και αναδεικνύοντας το πρόσωπό του ως πόλο έλξης δυσαρεστημένων-καταπιεσμένων πασόκων που για ανεξήγητους λόγους αυτοαποκαλούνται αριστεροί και συνεχίζουν να παραμένουν στο νεοφιλελεύθερο ΠΑΣΟΚ!
Εκεί όμως που αποκαλύπτεται ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός του είναι όταν λέει
ότι σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας δεν δηλώνει αντίθετη η «Αριστερή Πρωτοβουλία», αρκεί όμως να γίνει με βάση τον κανόνα «ναι στην αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας για να βρεθεί χρήμα και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και όχι ξεπούλημα των δημόσιων οργανισμών σε τιμή ευκαιρίας χωρίς κανένα όφελος».
Καταλαβαίνουμε αυτό τον "αριστερό" διαχωρισμό και αυτές τις βαθιά "πολιτικές" προσεγγίσεις. Η δημόσια περιουσία που θα ενοικιαστεί ες αεί σε ξένους, δεν ισοδυναμεί με ξεπούλημα, αλλά οι δημόσιοι οργανισμοί έχουν ψηφοφόρους.
Αλλά τι να πει κανείς, όταν ακόμα και ο Παπανδρέου, ανερυθρίαστα, εγκαλεί την Αριστερά να μην τον εξαιρεί από την παρέα, τότε ο Παναγιωτακόπουλος που έχει και το copyright της ονομασίας του ρεύματος του τι να λέει;
Δε φταίει όμως κανένας άλλος παρά ο Κουβέλης, που έδωσε άλλοθι στον κατάπτυστο νεοφιλελεύθερο πρωθυπουργό να καταχράται χαρακτηρισμούς που καλά θα κάνει να γνωρίζει ότι δεν πρόκειται για επιθετικό προσδιορισμό αλλά για πολιτική πρακτική την οποία αυτός στερείται.
Όσο για τη ΔΗΜ.ΑΡ, σίγουρα πρόκειται για άλλο ένα κόμμα. Μάλλον όμως δε πρόκειται για άλλο ένα αριστερό κόμμα. Πολύ περισσότερο δε για ένα άλλο αριστερό κόμμα.
1 σχόλιο:
"κατάπτυστο νεοφιλελεύθερο πρωθυπουργό"
Πριν και πανω απο ολα ο πολιτικος λογος!
Βρε ταλεντα που κρυβονται.
Δημοσίευση σχολίου