Από νωρίς το απόγευμα άρχισε να μαζεύεται κόσμος στην αυλή του στεκιού. Συζητήσεις, χαμόγελα ικανοποίησης, ιδέες για την αξιοποίηση του στεκιού πέφταν στα πηγαδάκια των παρευρισκόμενων. Λίγο πριν αρχίσουν οι εκδηλώσεις, έφτασε αλαφιασμένος ο ιδιοκτήτης του χώρου για να μας ζητήσει να σταματήσουμε την έναρξη. Τρομοκρατημένος δεν μας εξηγούσε τους λόγους της μεταστροφής στη...διάθεση του. Στην πορεία παραδέχτηκε ότι έχει πιεστεί αρκετές φορές από την ασφάλεια και τη διοίκηση των πραιτόρων της πόλης να μας απομακρύνει από το χώρο για να μην έχει προβλήματα με τους ταραξίες.
Προχθές η ασφάλεια την έπεσε - φιλικά πάντα - σε συντρόφους που έκαναν αφισοκόλληση για το άνοιγμα του στεκιού. Ο ένστολος ντενεκές του περιπολικού, φιλόδοξος δολοφόνος, κατέβηκε επιθετικά για να επιβάλλει την τάξη των αφεντικών του. Όταν είδε ότι δεν τον έπαιρνε μαζεύτηκε πίσω στην τρύπα του.
Δεν περιμέναμε άλλη αντιμετώπιση από τους ανθρωποφύλακες σε μία πόλη με μεγάλη εργατική παράδοση, τεράστια ανεργία, με μεγάλο ποσοστό επισφαλούς εργασίας, με συνεχείς απολύσεις σε ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις, όπου η μόνη διέξοδος είναι η βραδυνή βόλτα στα μαγαζιά της θλίψης τους. Είναι λογικό να την πέφτουν σε ένα εγχείρημα που δεν χωράει στη διαχείριση του μίζερου συστήματος τους.
Οι εκδηλώσεις συνεχίστηκαν με την προβολή του ντοκιμαντέρ για τη Ζανόν, και μία πολύ γόνιμη συζήτηση για την αυτοοργάνωση των αγώνων μας στην εποχή της κρίσης. Ακολούθησε μουσικό ταξίδι στο ρεμπέτικο και δώσαμε καθημερινό ραντεβού για να δημιουργήσουμε έναν ακόμα ελεύθερο χώρο στο Ελλαδιστάν, απάντηση στην κρίση των αφεντικών και των νταβαντζήδων μας. Τα συναισθήματα
Ευχαριστούμε τους συντρόφους από το cafe la rage και το σωματείο σερβιτόρων μαγείρων Θεσσαλονίκης για τη συμμετοχή τους στο πρώτο διήμερο του στεκιού. Η συνεισφορά τους στο κοινωνικό μας άνοιγμα στα πλαίσια του εγχειρήματος μας ήταν σημαντική σε μία πόλη με τεράστια κοινωνικά προβλήματα. Ευχαριστούμε και τους σύντροφους από το Μπαρούτι που ήταν δίπλα μας στην πρώτη μας μέρα.
Ευχαριστούμε και τα σκυλάκια του Μπατσοκ για το ρόλο του κομπάρσου στο άνοιγμα της αυλαίας του στεκιού. Δεν μας τρομοκρατείτε, γιατί είμαστε κομμάτι της πόλης και όχι τσιράκια του ΔΝΤ και των αφεντάδων σας. Σε μια εποχή με τις αντιφάσεις να οξύνονται είστε μέρος του προβλήματος και όχι φυσικά η λύση του.
Διαρκής Αγώνας για την αυτοοργάνωσης της Ζωής και της Ελευθερίας, πέρα από κράτος και κεφάλαιο.
aganta.squat.gr
2 σχόλια:
σιγα μην εχανες την ευκαιρια, να αναπαραγαγεις ακομα μια αναρχικη μπουρδολογια
για ρωτηστε τα καλοπαιδα,που κανανε αφισοκολληση?στα προβλεπομενα σημεια?οχι!αλλο νεο,στην ασφαλεια δε φορανε στολες,εξυπνοπουλια.αλλο καλο:λυσεις στα προβληματα οπως η τεράστια ανεργία, με μεγάλο ποσοστό επισφαλούς εργασίας, με συνεχείς απολύσεις σε ιδιωτικές και κρατικές επιχειρήσεις, όπου η μόνη διέξοδος είναι η βραδυνή βόλτα στα μαγαζιά της θλίψης τους θα δωσουν τα μελοι του αναρχικου στεκιου ναουσας,του οποιου τα μελοι ακουν δουλεια κ τρεχουν να κρυφτουνε,ρε παιδια ελεος,να μαστε σοωαροι...εστω λιγο.τα λεμε!
Δημοσίευση σχολίου