Όταν οι πολιτικοί κλείνουν τα μάτια τους… σε αυτό που βλέπουν όλοι
Πόσες φορές δεν έχουμε αναρωτηθεί στο νομό Πέλλας για τις επιλογές των πολιτικών μας, για τις οποίες δεν είμαστε και εμείς άμοιροι ευθυνών; Πόσες φορές προσπαθήσαμε να δώσουμε απαντήσεις σε απλά ερωτήματα που αφορούν τις αποφάσεις που παίρνονται και ποτέ δεν υλοποιούνται; Πόσες φορές αναζητούμε το αυτονόητο που για κάποιους είναι προφανώς παράλογο;
Η απάντηση είναι μία.
Πολλές φορές. Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα, μας βασανίζουν και μας κάνουν να νοιώθουμε συνένοχους στην παρακμή, την αδυναμία και την απαξίωση του τόπου μας. Νοιώθουμε ότι μας έχουν προσδώσει, ότι μας έχουν εγκαταλείψει και μας έχουν βάλει στη λογική που θέλει τους πολίτες να μη μιλούν, να μην διαμαρτύρονται, να μη διεκδικούν. Και φυσικά όταν συμβαίνει αυτό είμαστε το ίδιο ένοχοι και εμείς σε αυτά τα «εγκλήματα» που συμβαίνουν σε βάρος της Πέλλας.
Είναι τόσες πολλές..
οι φορές που διάβασα στον τύπο επίσημες εξαγγελίες και εγκρίσεις για μεγάλα έργα που θα δώσουν αναπτυξιακή τροχιά και μια μεγάλη δυναμική στο νομό Πέλλας, που ένοιωσα ότι η ψήφος μας δεν πήγε χαμένη όλα αυτά τα χρόνια. Είτε ήταν δεξιά είτε αριστερά αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι όσοι εκλέχθηκαν ήταν κατηγορηματικοί στο λόγο τους. «Η Πέλλα γυρίζει σελίδα». Μπράβο μας που ψηφίζουμε τέτοιες κυβερνήσεις και τέτοιους βουλευτές.
Δεν χρειάστηκε όμως πολύ για να αντιληφθώ ότι οι αποφάσεις που παίρνονται η απλά χρησιμοποιούνται για εσωτερική κατανάλωση και για να γεμίζουν τις σελίδες του τοπικού τύπου, ή είναι τόσο πολύπλοκες και παράλληλα βιαστικές που χρειάζεται πολύ χρόνος για να ξεκινήσει η υλοποίησή τους, οπότε καθίστανται από μόνες τους ανενεργές.
Ωστόσο υπάρχει και η περίπτωση που ενώ είναι μπροστά μας εύκολη και λιγότερο δαπανηρή λύση κάποιοι επιλέγουν τη δύσκολη και την απαγορευτικά προσιτή λύση για την υλοποίηση ενός έργου.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε δεκάδες μεγάλα έργα που εξαγγέλθηκαν για την Πέλλα αλλά δυστυχώς οι πολίτες ακόμη περιμένουν, όχι την υλοποίησή τους, γιατί ξέρουν ότι δεν θα γίνουν ποτέ, αλλά περιμένουν να δουν μέχρι που θα φτάσει το επίπεδο της ανικανότητας και της κοροϊδίας αυτών που τα υποσχέθηκαν.
Θα μπορούσα να θυμηθώ για παράδειγμα τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο, τον πλωτό Λουδία, το Φυσικό Αέριο, τον Τελωνειακό σταθμό με τα Σκόπια, το Εμπορευματικό αεροδρόμιο στην Αλεξάνδρεια, την κάθετο στην Εγνατία οδό κ.α.
Θέλω όμως να σταθώ στο τελευταίο γιατί είναι χαρακτηριστική περίπτωση κακών επιλογών, άστοχων ενεργειών και ανούσιων αποφάσεων.
Δεν ξέρω με ποια κριτήρια κάποιοι που λαμβάνουν αποφάσεις και κάποιοι που πιέζουν γι αυτές οδήγησαν στην υπογραφή για την κατασκευή καθέτου οδού στην Εγνατία και συγκεκριμένα το τμήμα Σκύδρας - Νάουσας – Βέροιας – Εγνατία Οδός. Έργο πολύπλοκο όπως αποδεικνύεται (απαλλοτριώσεις, νέα χάραξη κ.λπ.), πολυδάπανο (αποζημιώσεις, διανοίξεις, δημιουργία υποδομής κ.λπ.) και φυσικά χωρίς ενιαία μελέτη. Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε μας ανακοίνωσαν την κατασκευή του με τυμπανοκρουσίες. Τα χρόνια περνούσαν και το μόνο που είδαμε μέχρι σήμερα είναι μερικές εκατοντάδες μέτρα χαλικοστρωμένου δρόμου που δεν ξεκινά ούτε καταλήγει πουθενά. Ο λαός μας αυτό το λέει «Μια τρύπα στο νερό..» Σήμερα λοιπόν μαθαίνουμε ότι το έργο «θα συνεχιστεί» οι περιβαλλοντικές μελέτες «θα ολοκληρωθούν» και για κάποιο τμήμα του «θα επιδιωχθεί» η προέγκριση των μελετών. Βέβαια για να γίνουν όλα αυτά προϋποθέτουν χρήματα και μάλιστα πολλά. Εδώ λοιπόν αρχίζουν τα δύσκολα, αφού χρήματα δεν υπάρχουν. Έτσι λοιπόν αρχίζει και πάλι το ίδιο τροπάρι. «Θα γίνει προσπάθεια» να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, «Θα αναζητηθούν πόροι» από τα τομεακά προγράμματα του υπουργείου και άλλα τέτοια που μπερδεύουν τον κόσμο και έχουν αρχίσει να τον εξοργίζουν.
Τίθεται λοιπόν ένα λογικό και πολύ καίριο ερώτημα. Δεν τα γνώριζαν όλα αυτά πριν πάρουν τις τελικές αποφάσεις; Και αν δεν γνώριζαν δεν ρώτησαν τον κόσμο να τους πει ότι η ποιο συμφέρουσα για το νομό σύνδεση με την Εγνατία οδό είναι το τμήμα Γιαννιτσών – Αλεξάνδρειας – Εγνατία οδός;
Είναι απλό και εύκολο να το αντιληφθεί κανείς. Όποιον πολίτη, επαγγελματία, υπάλληλο κ.α. από την Έδεσσα, την Αριδαία ακόμη και τη Σκύδρα ρωτήσεις, θα σου πει ότι για να πάει στην Εγνατία οδό χρησιμοποιεί τη διαδρομή μέσω Γιαννιτσών. Τώρα πως γίνεται οι ειδικοί και οι πολιτικοί να έχουν άλλη άποψη αυτό μόνο αυτοί το ξέρουν.
Δεν είμαι ειδικός για να αναφερθώ σε τεχνικά στοιχεία του έργου αλλά απλά θα αναφέρω, την χιλιομετρική απόσταση που είναι μικρότερη, τον πληθυσμό που εξυπηρετεί αυτή η διαδρομή και είναι σαφώς περισσότερος, τις μεταφορές προϊόντων που είναι εξίσου σημαντικές μέσω αυτής της διαδρομής και τέλος την ευκολία εκτέλεσης του έργου αφού υπάρχει μια ευθεία διαδρομή μέσα από κάμπο που παραμερίζει τις χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες κατασκευής της καθέτου οδού.
Προκαλεί απογοήτευση και οργή αυτή η κοροϊδία, αυτή η αδιαφορία, αυτή η αναλγησία ενός συστήματος που έχει μεταβάλει την ίδια την πολιτική σε Lifestyle και σε επικοινωνιακή τέχνη.
Μου αρέσει ωστόσο το γεγονός, ότι νοιώθουμε δικαιωμένοι που είχαμε στο παρελθόν και έχουμε και σήμερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου που εκλέχθηκαν στο νομό μας, με την ψήφο μας.
Όσο την πολιτική θα την υποκαθιστά, το κομψό ταγέρ ή το κουστούμι, οι φιλικές χειραψίες και οι επιδεικτικοί εναγκαλισμοί, η παρουσία στα τηλεοπτικά παράθυρα και στα πρωτοσέλιδα των τοπικών και άλλων εφημερίδων, τόσο η Πέλλα θα παραμένει ουραγός στην ανάπτυξη και θεατής των εξελίξεων.
Θεόδωρος Μ. Γοτουχίδης
Η απάντηση είναι μία.
Πολλές φορές. Αυτά και πολλά άλλα ερωτήματα, μας βασανίζουν και μας κάνουν να νοιώθουμε συνένοχους στην παρακμή, την αδυναμία και την απαξίωση του τόπου μας. Νοιώθουμε ότι μας έχουν προσδώσει, ότι μας έχουν εγκαταλείψει και μας έχουν βάλει στη λογική που θέλει τους πολίτες να μη μιλούν, να μην διαμαρτύρονται, να μη διεκδικούν. Και φυσικά όταν συμβαίνει αυτό είμαστε το ίδιο ένοχοι και εμείς σε αυτά τα «εγκλήματα» που συμβαίνουν σε βάρος της Πέλλας.
Είναι τόσες πολλές..
οι φορές που διάβασα στον τύπο επίσημες εξαγγελίες και εγκρίσεις για μεγάλα έργα που θα δώσουν αναπτυξιακή τροχιά και μια μεγάλη δυναμική στο νομό Πέλλας, που ένοιωσα ότι η ψήφος μας δεν πήγε χαμένη όλα αυτά τα χρόνια. Είτε ήταν δεξιά είτε αριστερά αυτό που διαπίστωσα ήταν ότι όσοι εκλέχθηκαν ήταν κατηγορηματικοί στο λόγο τους. «Η Πέλλα γυρίζει σελίδα». Μπράβο μας που ψηφίζουμε τέτοιες κυβερνήσεις και τέτοιους βουλευτές.
Δεν χρειάστηκε όμως πολύ για να αντιληφθώ ότι οι αποφάσεις που παίρνονται η απλά χρησιμοποιούνται για εσωτερική κατανάλωση και για να γεμίζουν τις σελίδες του τοπικού τύπου, ή είναι τόσο πολύπλοκες και παράλληλα βιαστικές που χρειάζεται πολύ χρόνος για να ξεκινήσει η υλοποίησή τους, οπότε καθίστανται από μόνες τους ανενεργές.
Ωστόσο υπάρχει και η περίπτωση που ενώ είναι μπροστά μας εύκολη και λιγότερο δαπανηρή λύση κάποιοι επιλέγουν τη δύσκολη και την απαγορευτικά προσιτή λύση για την υλοποίηση ενός έργου.
Θα μπορούσα να αναφερθώ σε δεκάδες μεγάλα έργα που εξαγγέλθηκαν για την Πέλλα αλλά δυστυχώς οι πολίτες ακόμη περιμένουν, όχι την υλοποίησή τους, γιατί ξέρουν ότι δεν θα γίνουν ποτέ, αλλά περιμένουν να δουν μέχρι που θα φτάσει το επίπεδο της ανικανότητας και της κοροϊδίας αυτών που τα υποσχέθηκαν.
Θα μπορούσα να θυμηθώ για παράδειγμα τον Προαστιακό Σιδηρόδρομο, τον πλωτό Λουδία, το Φυσικό Αέριο, τον Τελωνειακό σταθμό με τα Σκόπια, το Εμπορευματικό αεροδρόμιο στην Αλεξάνδρεια, την κάθετο στην Εγνατία οδό κ.α.
Θέλω όμως να σταθώ στο τελευταίο γιατί είναι χαρακτηριστική περίπτωση κακών επιλογών, άστοχων ενεργειών και ανούσιων αποφάσεων.
Δεν ξέρω με ποια κριτήρια κάποιοι που λαμβάνουν αποφάσεις και κάποιοι που πιέζουν γι αυτές οδήγησαν στην υπογραφή για την κατασκευή καθέτου οδού στην Εγνατία και συγκεκριμένα το τμήμα Σκύδρας - Νάουσας – Βέροιας – Εγνατία Οδός. Έργο πολύπλοκο όπως αποδεικνύεται (απαλλοτριώσεις, νέα χάραξη κ.λπ.), πολυδάπανο (αποζημιώσεις, διανοίξεις, δημιουργία υποδομής κ.λπ.) και φυσικά χωρίς ενιαία μελέτη. Δεν μπορώ να θυμηθώ πότε μας ανακοίνωσαν την κατασκευή του με τυμπανοκρουσίες. Τα χρόνια περνούσαν και το μόνο που είδαμε μέχρι σήμερα είναι μερικές εκατοντάδες μέτρα χαλικοστρωμένου δρόμου που δεν ξεκινά ούτε καταλήγει πουθενά. Ο λαός μας αυτό το λέει «Μια τρύπα στο νερό..» Σήμερα λοιπόν μαθαίνουμε ότι το έργο «θα συνεχιστεί» οι περιβαλλοντικές μελέτες «θα ολοκληρωθούν» και για κάποιο τμήμα του «θα επιδιωχθεί» η προέγκριση των μελετών. Βέβαια για να γίνουν όλα αυτά προϋποθέτουν χρήματα και μάλιστα πολλά. Εδώ λοιπόν αρχίζουν τα δύσκολα, αφού χρήματα δεν υπάρχουν. Έτσι λοιπόν αρχίζει και πάλι το ίδιο τροπάρι. «Θα γίνει προσπάθεια» να ενταχθεί στο ΕΣΠΑ, «Θα αναζητηθούν πόροι» από τα τομεακά προγράμματα του υπουργείου και άλλα τέτοια που μπερδεύουν τον κόσμο και έχουν αρχίσει να τον εξοργίζουν.
Τίθεται λοιπόν ένα λογικό και πολύ καίριο ερώτημα. Δεν τα γνώριζαν όλα αυτά πριν πάρουν τις τελικές αποφάσεις; Και αν δεν γνώριζαν δεν ρώτησαν τον κόσμο να τους πει ότι η ποιο συμφέρουσα για το νομό σύνδεση με την Εγνατία οδό είναι το τμήμα Γιαννιτσών – Αλεξάνδρειας – Εγνατία οδός;
Είναι απλό και εύκολο να το αντιληφθεί κανείς. Όποιον πολίτη, επαγγελματία, υπάλληλο κ.α. από την Έδεσσα, την Αριδαία ακόμη και τη Σκύδρα ρωτήσεις, θα σου πει ότι για να πάει στην Εγνατία οδό χρησιμοποιεί τη διαδρομή μέσω Γιαννιτσών. Τώρα πως γίνεται οι ειδικοί και οι πολιτικοί να έχουν άλλη άποψη αυτό μόνο αυτοί το ξέρουν.
Δεν είμαι ειδικός για να αναφερθώ σε τεχνικά στοιχεία του έργου αλλά απλά θα αναφέρω, την χιλιομετρική απόσταση που είναι μικρότερη, τον πληθυσμό που εξυπηρετεί αυτή η διαδρομή και είναι σαφώς περισσότερος, τις μεταφορές προϊόντων που είναι εξίσου σημαντικές μέσω αυτής της διαδρομής και τέλος την ευκολία εκτέλεσης του έργου αφού υπάρχει μια ευθεία διαδρομή μέσα από κάμπο που παραμερίζει τις χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες κατασκευής της καθέτου οδού.
Προκαλεί απογοήτευση και οργή αυτή η κοροϊδία, αυτή η αδιαφορία, αυτή η αναλγησία ενός συστήματος που έχει μεταβάλει την ίδια την πολιτική σε Lifestyle και σε επικοινωνιακή τέχνη.
Μου αρέσει ωστόσο το γεγονός, ότι νοιώθουμε δικαιωμένοι που είχαμε στο παρελθόν και έχουμε και σήμερα μέλη του υπουργικού συμβουλίου που εκλέχθηκαν στο νομό μας, με την ψήφο μας.
Όσο την πολιτική θα την υποκαθιστά, το κομψό ταγέρ ή το κουστούμι, οι φιλικές χειραψίες και οι επιδεικτικοί εναγκαλισμοί, η παρουσία στα τηλεοπτικά παράθυρα και στα πρωτοσέλιδα των τοπικών και άλλων εφημερίδων, τόσο η Πέλλα θα παραμένει ουραγός στην ανάπτυξη και θεατής των εξελίξεων.
Θεόδωρος Μ. Γοτουχίδης
1 σχόλιο:
να αγιασει το στομα σου ανθρωπε μου κι ας μην σε ξερω,αλλα στου κουφου την πορτα οσο θελεις βροντα,μας γεμισαν καταθλιψη με τις φανφαρες τους και τα φληναφηματα τους που αποκοιμιζουν το λαο που αρεσκεται να βαυκαλιζεται, να αποκοιμιζεται και να μαστουρωνεται με εξωφθαλμα ανουσιες και βαρυγδουπες οπιουχες υποσχεσεις.Ξερουν και παραξερουν ποιο ειναι το συμφερον του λαου και της πατριδας,αλλα τους αφηνουν οι βδελες; που δεν χορταινουν αν δεν ρουφηξουν και την τελευταια ρανιδα του αιματος του λαου,που πιστευει στα αχαλινωτα ψεμματα τους
Τελικα ομως τετοιος λαος τετοιοι αρχοντες του αξιζουν και καλα να παθει!!!!!!!!!!!!! μηπως και βαλει καποτε μυαλο και ξυπνησει...τι να πει κανεις; καταθλιψη και απογοητευση οπου κιαν κοιταξεις...
Δημοσίευση σχολίου