Ακολουθεί η απάντηση του συναδέλφου Κ.Σιέτου από το ΕΜΠ σε ένα από αυτά τα κείμενα που κυκλοφόρησε συνδικαλιστική παράταξη που στηρίζει την σημερινή σιωπηλή και συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΠΟΣΔΕΠ.
—————————————————————————————————————–
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Διαβάζοντας κανείς το πρόσφατο κείμενο της Ακαδημαϊκής Πρωτοβουλίας, αλλά και το κείμενο που είχε κυκλοφορήσει μερικές μέρες πριν με τον τίτλο «Να ανοίξει το Πολυτεχνείο», θα διαπιστώσει ότι ταυτίζονται στο περιεχόμενο και στο μήνυμα που εκπέμπουν με την ανακοίνωση του Προεδρείου της ΠΟΣΔΕΠ τον Μάρτιο του 2009 όπου ανέφερε ότι:
«Καλούμε όλες τις πολιτικές δυνάμεις να καταδικάσουν απερίφραστα τις πράξεις βίας και τις απειλές άσκησης βίας, από οπουδήποτε και αν προέρχονται, που με την κάλυψη του ακαδημαϊκού ασύλου καταλύουν τις λειτουργίες των συλλογικών οργάνων, παρεμποδίζουν τις ελεύθερες εκλογές πανεπιστημιακών οργάνων και διακόπτουν το διδακτικό και ερευνητικό έργο, οδηγώντας στη διάλυση της λειτουργίας του Πανεπιστημίου και τελικά στην απαξίωση του».
Σύμφωνα με τα κείμενα αυτά οι αγώνες για ένα καλύτερο Πανεπιστήμιο με τις μορφές πάλης που λαμβάνονται από συλλογικά όργανα φοιτητών, εργαζομένων και μελών ΔΕΠ, παραβιάζουν την «προσωπική αξιοπρέπεια», «απαξιώνουν» το Πολυτεχνείο και «αποτελούν ακαδημαϊκή εκτροπή».
Φυσικά τέτοια επιχειρήματα δεν είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιούνται για να στοχοποιήσουν, ενοχοποιήσουν και να απαξιώσουν τις κινητοποιήσεις των φοιτητών, των πανεπιστημιακών δασκάλων και των εργαζομένων στα ΑΕΙ.
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Υπάρχει κάποιος από τα μέλη ΔΕΠ τους εργαζόμενους και τους φοιτητές που θέλει κλειστά Πανεπιστήμια; Ή κρατάτε μόνοι εσείς, αγαπητοί συνάδελφοι της Ακαδημαϊκής Πρωτοβουλίας, το λάβαρο της ευαισθησίας των κλειστών/ανοικτών πανεπιστημίων;
Τώρα, όσο ποτέ άλλοτε το διακύβευμα δεν είναι ΑΝΟΙΚΤΟ ή ΚΛΕΙΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
Το πραγματικό διακύβευμα είναι ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΝΕΠΣΤΗΜΙΟ ή ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ.
Αλλά για ποια απαξίωση και ποιο ανοικτό πανεπιστήμιο μιλάτε αγαπητοί συνάδελφοι της Ακαδημαϊκής Πρωτοβουλίας; Μιλάτε μήπως για το ΑΝΟΙΚΤΟ Πανεπιστήμιο:
1. Της συνεχούς υποχρηματοδότησης; Aπό το 2009 η κρατική επιχορήγηση στα ΑΕΙ στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση έχει μειωθεί κατά 40-45%.
- Αυτό είναι ή δεν είναι απαξίωση του Πανεπιστημίου και συνολικά της Δημόσιας Εκπαίδευσης;
- Δεν παραβιάζεται έτσι η προσωπική αξιοπρέπεια φοιτητών, εργαζομένων και μελών ΔΕΠ όταν πλέον δεν υπάρχει ούτε χαρτί για φωτοτυπίες και εκτυπωτές? Για δωρεάν σίτιση, στέγαση για όλους τους φοιτητές ουδείς λόγος βέβαια. Αυτά τα συνθήματα είναι μάλλον ξεπερασμένα…..
- Υπονομεύει ή όχι αυτή η πολιτική το παρόν και το μέλλον ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας;
2. Της ημιμάθειας και της πολτοποίησης των γνωστικών αντικειμένων μέσω της de facto επιβολής των τριετών προγραμμάτων σπουδών;
- Αυτό είναι ή δεν είναι απαξίωση του Πανεπιστημίου;
- Δεν παραβιάζεται έτσι η προσωπική αξιοπρέπεια αλλά και το μέλλον των φοιτητών αλλά και των μελών ΔΕΠ που εν γνώσει τους θα συντελούν σε αυτή την απαξίωση των πτυχίων?
3. Της πλήρους οικονομικής αυτοτέλειας δια μέσου της de facto επιβολής διδάκτρων;
- Αυτό δεν απαξιώνει και δεν υπονομεύει το μέλλον του Δημόσιου και Δωρεάν Πανεπιστημίου;
4. Των απολύσεων, της εφεδρείας και των συνεχών μειώσεων στους μισθούς των μελών ΔΕΠ και εργαζομένων, στα όρια της εξαθλίωσης;
- Ανοικτό Πανεπιστήμιο με τους καθηγητές του να ζητιανεύουν για κάποιο πρόγραμμα ή να επιβάλουν και να επιζητούν οι ίδιοι την επιβολή διδάκτρων στους φοιτητές τους για να συμπληρώσουν τον μισθό τους δεν φαντάζει ιδιαίτερα λειτουργικό ή ηθικό (με όποια έννοια θέλετε) μοντέλο.
- Δεν παραβιάζεται έτσι με το πιο βίαιο τρόπο η αξιοπρέπεια των μελών ΔΕΠ και εργαζομένων;
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Η πολιτική της κυβέρνησης του Ενιαίου Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας, του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, των μαζικών απολύσεων, των μισθολογικών συρρικνώσεων, του κλεισίματος Σχολών-Τμημάτων-Ιδρυμάτων, Νοσοκομείων, των 120 δις ευρώ που παίρνονται από το λαό και δίνονται στις τράπεζες, ΟΛΑ αυτά, που έχουν οδηγήσει σε μαζική μετανάστευση των νέων δεν παραβιάζουν την αξιοπρέπεια όλων μας, εργαζομένων, φοιτητών και ολόκληρης της ελληνικής κοινωνίας;
Όλα αυτά δεν θα οδηγήσουν σε «μία οριστική διάλυση» όχι μόνο «τις σπουδές στο ΕΜΠ και σε μία πλήρη υποβάθμιση του ρόλου του ακαδημαϊκού δασκάλου» αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας στο βωμό των αγορών;
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Κανένα εργασιακό, κοινωνικό, εκπαιδευτικό δικαίωμα δεν κατακτήθηκε με το κεφάλι κάτω καταθέτοντας πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης. Η άγρια πολιτική του Μνημονίου ήδη έχει καταπατήσει πολλά κοινωνικά-εργασιακά δικαιώματα που έχουν κατακτηθεί με αγώνες αίμα και θυσίες.
Και εσείς με τα κείμενα σας αγαπητοί συνάδελφοι της Ακαδημαϊκής Πρωτοβουλίας δείχνετε την πραγματική σας πολιτική στόχευση, επικαλούμενοι την ακαδημαϊκή σας αξιοπρέπεια, αφού για όλα αυτά που συμβαίνουν δίπλα σας δεν λέτε ούτε μια κουβέντα, δεν εγκαλείτε την κυβέρνηση στο ελάχιστο, αλλά με προκλητικό τρόπο στρέφεστε ενάντια στους αγώνες όλων των πανεπιστημιακών φορέων.
Είστε βέβαιοι πλέον ότι πρέπει να συνεχίσετε να επικαλείσθε την προσωπική σας και ακαδημαϊκή αξιοπρέπεια; Ότι τη διαθέτετε σε τέτοιο βαθμό ώστε να σας οδηγήσει να χάσετε την όρασή σας και να μην βλέπετε το τι γίνεται δίπλα σας;
Αυτή σας η στάση έχει «όνομα και επώνυμο» και ονομάζεται κυβερνητικός συνδικαλισμός, ανάλογος της ΠΟΣΔΕΠ, της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που μέχρι τώρα δεν έχουν αρθρώσει ούτε μια λέξη για την κατάντια της Εκπαίδευσης. Που η πολιτική της κυβέρνησης μας γυρίζει τόσο πίσω ώστε να θυμίζει την εποχή που οι μαθητές δεν είχαν βιβλία και που πήγαιναν κάθε ημέρα στο σχολείο κουβαλώντας από ένα «κούτσουρο» για τις ξυλόσομπες.
Ούτε κούτσουρα μαθητές – σπουδαστές – φοιτητές πρέπει να επιτρέψουμε να βγάζει η Εκπαίδευση, ούτε κούτσουρα της κυβερνητικής πολιτικής να καταντήσουμε.
Στο χέρι των εργαζομένων, των φοιτητών και των μελών ΔΕΠ είναι να το αποτρέψουμε με το δυνάμωμα της ενιαίας πάλης.
Κώστας Σιέττος
------------------------------------------------------------------------
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΕΜΠ
29 Σεπτεμβρίου 2011
Η «Ακαδημαϊκή Πρωτοβουλία ΕΜΠ», θεωρεί ότι τα μέλη ΔΕΠ στη συντριπτική τους
πλειοψηφία επιθυμούν να εκπληρώσουν, ως οφείλουν, το εκπαιδευτικό και ερευνητικό
έργο που έχουν αναλάβει, και να συμβάλουν στην ανάδειξη του προωθητικού
αναπτυξιακού ρόλου που αποδεδειγμένα μπορεί, και αυτονόητα πρέπει να εξακολουθήσει να παίζει το ΕΜΠ.
Διαπιστώνουμε όμως, ως μέλη ΔΕΠ αλλά και ως απλοί εργαζόμενοι, ότι το έργο αυτό δεν μπορούμε να το εκπληρώσουμε. Αντίθετα, βλέπουμε να παραβιάζεται η προσωπική μας
αξιοπρέπεια, όταν:
Δεν μας επιτρέπεται η πρόσβαση στο χώρο της εργασίας μας.
Παρεμποδίζεται η εξέλιξη και ουσιαστική καθοδήγηση διδακτορικών διατριβών και διπλωματικών εργασιών.
Παρεμποδίζεται η διεκπεραίωση εκκρεμοτήτων και υποχρεώσεων που απορρέουν
από τις ερευνητικές μας συνεργασίες, με ιδιαίτερα σοβαρές συνέπειες για την
ομαλή τους συνέχεια και την αξιοπιστία των υπευθύνων και του ΕΜΠ συνολικά.
Επιχειρείται να μας επιβληθεί ένα «κατ’ οικονομία» και «υπό προθεσμία»
εξεταστικό – εκπαιδευτικό πρόγραμμα που, αν εφαρμοσθεί, θα οδηγήσει σε μία
οριστική διάλυση τις σπουδές στο ΕΜΠ και σε μία πλήρη υποβάθμιση του ρόλου
του ακαδημαϊκού δασκάλου.
Ενοχοποιούνται οι απόψεις μας και μας ζητείται με απαξιωτικό για την
προσωπικότητα μας τρόπο να απαντήσουμε σε «ερωτήματα» με προκαθορισμένες
απαντήσεις, να αποκαλύψουμε τις προθέσεις μας και τα κίνητρα μας, να
προσκομίσουμε πιστοποιητικά επαναστατικής νομιμοφροσύνης.
Σήμερα, ο συνδικαλιστικός μας φορέας, όπως προκύπτει από τις πρόσφατες αποφάσεις των οργάνων του, δεν αναγνωρίζει τις πολύπλευρες αρνητικές επιπτώσεις που έχει η συνέχιση αυτής της κατάστασης για τα μέλη του, δεν τα προασπίζεται, δεν θεωρεί αναγκαία ούτε καν την εισαγωγή αυτών των θεμάτων στην «ημερήσια διάταξη» των ΓΣ. Έτσι, παρά τη σοβαρότητα των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, όλοι μας διαπιστώνουμε ότι ο
μεγαλύτερος αριθμός συναδέλφων αρνούνται να συμμετέχουν στις εβδομαδιαίες
προσκλήσεις για ΓΣ που καταλήγουν στην επιβεβαίωση της «απόφασης» της προηγούμενης εβδομάδας και που στην πράξη ενθαρρύνουν όλα τα παραπάνω διαλυτικά φαινόμενα.
Σήμερα, επαναλαμβάνουμε ότι η διέξοδος στην αγωνία των εγκλωβισμένων τελειόφοιτων, αλλά και όλων των άλλων σπουδαστών μας θα έρθει μόνο σε ένα ανοιχτό και πλήρως λειτουργικό Ίδρυμα. Σε ένα ανοιχτό και πλήρως λειτουργικό ΕΜΠ θα μπορούν να τεθούν και όλα τα υπαρκτά θεσμικά, χρηματοδοτικά και μισθολογικά μας προβλήματα και να αξιοποιηθούν πιο αποτελεσματικά τα έτσι κι αλλιώς ασφυκτικά περιθώρια αντιμετώπισης
τους.
Σήμερα, είναι η ώρα ευθύνης για όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου