Η βιομηχανία στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο-ΚΑΙ ο γιαλός είναι στραβός ΚΑΙ στραβά αρμενίζουμε

Θα παρουσιάσουμε σήμερα εδώ μια ακόμη καλή δουλειά του φίλου Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου, που αφορά την βιομηχανία στην Ελλάδα. Ο Γιώργος κάνει το αντίθετο από ότι η πλειοψηφία των αριστερών σχηματισμών: Δίνει έμφαση στην πρωτογενή έρευνα και τεκμηρίωση, ενώ είναι φειδωλός στο πληθωρισμό εύκολων πολιτικών συμπερασμάτων.

Η εργασία του για τις τάσεις ανάπτυξης...
 στη βιομηχανία στην Ελλάδα, σε σύγκριση κυρίως με αυτές στις ανεπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της ΕΕ, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.

Οι σκέψεις που αναπτύσσονται είναι άμεσα συνδεδεμένες με την τωρινή καπιταλιστική κρίση και τον προβληματισμό για μια αντικαπιταλιστική ανάπτυξη και παραγωγική ανασυγκρότηση έξω και σε αντίθεση από τον καπιταλισμό και την ΕΕ.


Δύο δικές μου σύντομες παρατηρήσεις:

1. Στο κείμενο του Γ. Τριανταφυλλόπουλου, δίνεται μεγάλη έμφαση στη μείωση της συμμετοχής της βιομηχανίας και της μεταποίησης στο ΑΕΠ της Ελλάδας. Επισημαίνονται αποκλίσεις ανάμεσα στην ελληνική οικονομία και σε αυτές των πολύ πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών της ΕΕ. Αυτό είναι πολύ χρήσιμο για να αναδειχθούν και να αποκαλυφθούν οι ευθύνες της ελληνικής αστικής τάξης και το κάνει πολύ καλά το άρθρο. Έχει ωστόσο ενδιαφέρον να δούμε ότι, από τα στοιχεία που παρατίθενται, προκύπτει σαφώς ότι η τάση για μείωση της συμμετοχής της βιομηχανίας στο ΑΕΠ είναι γενικό γνώρισμα του ευρωπαϊκού καπιταλισμού και όχι ελληνική ιδιατερότητα. Το φαινόμενο αυτό συνδέεεται και με γενικά χαρακτηριστικά του καπιταλισμού και της κρίσης του και με ειδικά στοιχεία της σύγχρονης εξέλιξης του, που δεν είναι της ώρας να αναπτυχθούν. Αυτό έχει σημασία για την απάντηση που πρέπει να ψηλαφηθεί. Υπάρχει άραγε επιστροφή σε ένα καπιταλισμό της εθνικής βιομηχανικής παραγωγικής ανάπτυξης από μια αστική τάξη που θα διακρίνεται από ισχυρότερο ”εθνικό ενδιαφέρον” και λιγότερη υποτέλεια; Ή μήπως η αντικαπιταλιστική πορεία, όσο και αν φαίνεται δύσκολη, είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος της ταξικής πάλης;

2. Πρέπει να σκαλίσουμε καλύτερα την εσωτερική διάρθρωση των ενοτήτων βιομηχανία, μεταποίηση, υπηρεσίες. Κάποιοι τομείς των υπηρεσιών αντιστοιχούν σε σύγχρονη βιομηχανική δραστηριότητα και δεν είναι εύκολο να προσπεραστούν ως παρασιτισμός. Αλλά και από την άλλη, δεν έχει κάθε βιομηχανική δραστηριότητα την ίδια βαρύτητα. Πρέπει να δει κανείς πολλές πλευρές, όπως: προέλευση χρησιμοποιούμενων πρώτων υλών, εξαγωικός προσανατολισμός, κάλυψη εσωτερικών αναγκών, βαθμός ενσωμάτωσης τεχνολογίας και φυσικά αντικείμενο παραγωγικής δραστηριότητας. Η βιομηχανία δεν είναι κάτι που δίνει μόνο δουλειά ή φέρνει συνάλλαγμα. Άλλο η βιομηχανία όπλων, άλλο η παραγωγή ρουχισμού. Άλλο η βιομηχανία μεταλλαγμένων, άλλο η αγροτική βιομηχανική δραστηριότητα που στηρίζεται στην αγροτική συνεταιριστική παραγωγή. (Σημειώσεις Π.Μ)

Ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Τριανταφυλλόπουλου εδώ: ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

πηγή: eparistera