Η διαδικασία ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας αλλά και της μετατροπής των δημόσιων αγαθών σε ιδιωτικά συνεχίζεται αμείωτη παίρνοντας πλέον εφιαλτικές διαστάσεις.
Όλα εκείνα τα περιουσιακά στοιχεία τα οποία αποκτήθηκαν από τον ελληνικό λαό και με τη θυσία των Ελλήνων εργαζόμενων επί....
δεκαετίες ολόκληρες βγαίνουν πλέον στο σφυρί για να ενταχθούν πλέον στα στοιχεία του κεφαλαίου και να ενισχύσουν την κερδοφορία του.
Αν και η διαδικασία του περάσματος των δημόσιων περιουσιακών στοιχείων στο κεφάλαιο έχει αρχίσει από τη δεκαετία του 1990 το τελευταίο διάστημα η διαδικασία αυτή εντείνεται λαμβάνοντας πρωτοφανής διαστάσεις και με τελικό στόχο την αποστέρηση των εργαζόμενων από κάθε δημόσιο περιουσιακό στοιχείο. Η ευκολότερη ευόδωση της προσπάθειας αυτής των πολιτικών εκπροσώπων του κεφαλαίου που βρίσκονται στην κυβέρνηση συνδέεται και με την απόκρυψη των εσόδων του δημοσίου από τις επιχειρήσεις του. Των εσόδων δηλαδή εκείνων που χαρίζει στο κεφάλαιο εξαπατώντας τον ελληνικό λαό. Προβάλλει, με τη βοήθεια των δημοσιογράφων-φερέφωνών της, την αρνητική οικονομική κατάσταση κάποιων από τις δημόσιες επιχειρήσεις με στόχο την παραπλάνηση και την απόκρυψη από την κοινή γνώμη των τεράστιων κερδών των περισσότερών από αυτές. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως οι αρνητικά προβαλλόμενες δημόσιες εταιρίες, όπως αυτές των συγκοινωνιών, είναι εταιρείες ελλειμματικές σε όλες τις αναπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες και επιδοτούμενες για το κοινωνικό έργο που προσφέρουν.
Αρχίζοντας θέλω να τονίσω την θέση μου πως σε κάθε κοινωνικό και οικονομικό σύστημα η εξουσία υπάρχει και δρα προς το συμφέρον της ηγετικής τάξης. Υπό το πρίσμα αυτό και οι ελληνικές κυβερνήσεις δρουν εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των καπιταλιστών. Οι ιστορικές συγκυρίες, και ιδιαίτερα αυτές που διαμορφώθηκαν μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ήσαν τέτοιες που επέβαλλαν την αύξηση του ειδικού βέρους των εργαζόμενων στη λήψη των πολιτικών αποφάσεων χωρίς ποτέ φυσικά να αμφισβητηθούν τα συμφέροντα της ηγετικής τάξης των καπιταλιστών και του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής. Το ιδιαίτερο βάρος της εργατικής τάξης επέβαλλε μαζί με τις κοινωνικές καταχτήσεις και τη δημιουργία των δημοσίων επιχειρήσεων σε πολλές ευρωπαϊκές κυρίως χώρες.
Χωρίς η δημιουργία αυτών των επιχειρήσεων να αποτελεί βήμα προς τον κοινωνικό μετασχηματισμό αποτέλεσαν ουσιώδη μοχλό ανάπτυξης αλλά και επέτρεπαν στο εργατικό κίνημα ένα στοιχειώδη έλεγχο επ’ αυτών και μέσω αυτών και στην συνολικότερη οικονομία. Φυσικά ένα ποσοστό αυτών των επιχειρήσεων ερχόταν να καλύψει τα κενά που δεν μπορούσε ή δεν ήθελε να καλύψει το κεφάλαιο και αυτό αφορά ιδιαίτερα τα έργα υποδομών. Η ανάπτυξη λοιπόν από τα καπιταλιστικά κράτη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων όχι μόνο δεν ήταν επιβλαβής για τον καπιταλισμό αλλά ήταν σε αρκετούς τομείς επωφελέστατη. Οι μεταβολές που συντελέστηκαν στον καπιταλισμό από τη δεκαετία του 1970 και μετά αλλά και η ολοκλήρωση ουσιαστικά του δικτύου των υποδομών άλλαξε τα πράγματα. Η δημόσια περιουσία και οι υποδομές έπρεπε πλέον να περάσουν στην ιδιοκτησία του κεφαλαίου το οποίο θα ασκούσε έτσι ισχυρότερο έλεγχο στο σύνολο της κοινωνίας, με την κατοχή των δημοσίων αγαθών, θα ενίσχυε την οικονομική και περιουσιακή βάση του και θα αύξανε τα κέρδη του σε μια περίοδο που έβλεπε το ποσοστό κέρδους του να μειώνεται.
Ολόκληρο το άρθρο εδώ: ΟΙ-ΔΗΜΟΣΙΕΣ-ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ-ΚΑΙ-Ο-ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟΣ-ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ
* πηγή: eparistera.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου