ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ Ν. ΓΚΑΤΣΟ: τα λόγια που περίμενα

Του χωρισμού θ'αρχίσω το τραγούδι
σε κάμπους ν'ακουστεί και σε νησιά....
Τι κρίμα που δεν ήσουνα λουλούδι
Τι κρίμα που δεν ήμουνα δροσιά

Φωτιές ο ήλιος γύρω μας ανάβει
και σέρνει στον αφρό χρυσά φλουριά

Τι κρίμα που δεν ήσουνα καράβι
Τι κρίμα που δεν ήμουνα στεριά

Μου φώναξες,δε σ'άπλωσα το χέρι
Σου φώναξα, δεν έβγαλες μιλιά

Τι κρίμα που δεν ήσουν περιστέρι
Τι κρίμα που δεν ήμουνα φωλιά

Γλυκό ψωμί σου ζύμωνα
για να ξεχνάς τις λύπες
Τα λόγια που περίμενα
ποτέ δε μου τα είπες

στίχοι: Νίκος Γκάτσος
μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
πρώτη ερμηνεία: Νάνα Μούσχουρη

Από τον κύκλο τραγουδιών "Οι μύθοι μιας γυναίκας" (1988).
Ο συνθέτης γράφει στο ένθετο του δίσκου: Μια γυναικεία μορφή αντίθετη από την "κόρη του καπετάνιου" και σχεδιασμένη εξαίσια από τον Γκάτσο. Έχει "τα δώρα του Θεού κι είναι δικά της τώρα σημάδια του καιρού". Έτσι μπορεί να μάχεται "για τους θλιμμένους φίλους".


Άλμα