Γιώργος Ρούσης: Μπρος στο 19ο Συνέδριο του ΚΚΕ

Σε λίγες μέρες ξεκινά το 19ο Συνέδρι

του Γ. Ρούση

ο του ΚΚΕ. Με δεδομένες τις διαδικασίες που προβλέπονται για την εκλογή των αντιπροσώπων, είναι βέβαιο ότι οι κριτικές απέναντι στις Θέσεις και την πρόταση του νέου προγράμματος, απόψεις που διατυπώθηκαν από μέλη και φίλους του κόμματος κατά τη διάρκεια του... προσυνεδριακού διαλόγου, δεν πρόκειται να εκφραστούν στο Συνέδριο. Και αν αυτό συμβεί, σε καμία περίπτωση δεν θα είναι στην ίδια αναλογία με τον προσυνεδριακό διάλογο.

Ακόμη όμως χειρότερο είναι ότι για πρώτη φορά υιοθετήθηκε μια καινούργια μέθοδος διαγραφής από το κόμμα. Αυτή τη φορά ο γραφειοκρατικός κομματικός Κρόνος σπεύδει να φάει τα παιδιά του, δίχως και ως προς αυτό να ακολουθήσει την προβλεπόμενη από το καταστατικό ιεροτελεστία.

Αυτή τη φορά μέλη της Κ.Ε. αλλά και το ίδιο το όργανό της, με άρθρα και δημόσιες παρεμβάσεις τους, αποδίδουν σε όσους τόλμησαν να ασκήσουν κριτική στις υπό έγκριση θέσεις και στην πρόταση Προγράμματος, χαρακτηρισμούς που δεν συνάδουν με το μέλος του κόμματος.

Έτσι, για παράδειγμα, μέλος της Κ.Ε. κατονομάζοντάς τους κατηγορεί ορισμένους από αυτούς ότι «καταφέρονται κατά του κόμματος». Όπερ και σημαίνει ότι, εφόσον η κριτική ταυτίζεται με επίθεση κατά του κόμματος, όποιος την ασκεί δεν έχει θέση σε αυτό.

Άλλο μέλος της Κ.Ε. τους κατηγορεί –και πάλι ονομαστικά– ότι «δεν ενδιαφέρονται για να πείσουν τα μέλη του κόμματος, αλλά να προσφέρουν με τα γραφόμενα τους […] όπλα στον ταξικό αντίπαλο για να τα ξαναστρέψει κατά του κόμματος». Όπερ και λογικά σημαίνει ότι, ως υπηρέτες των εχθρών του, δεν έχουν θέση στο κόμμα.

Η ίδια η γενική γραμματέας της Κ.Ε χαρακτηρίζει με τη μεγαλύτερη ευκολία συντρόφους της, και μάλιστα διατελέσαντες μέλη της Κ.Ε, «αγράμματους», οπότε και γενικώς μεν δεν δικαιολογείται να είναι «στελέχη και μάλιστα μέλη της Κ.Ε», στις δε δύσκολες στιγμές είναι ευάλωτα «στην προσωπική υποχώρηση» και «φοβούνται τη σύγκρουση». Όπερ και λογικά σημαίνει ότι είναι ανάξια να ανήκουν στην πρωτοπορία, που αποτελεί το κόμμα.

Τέλος, το ίδιο όργανο της Κ.Ε κατηγορεί τους δημοσιογράφους του, μέλη του κόμματος που άσκησαν κριτική, ότι με τη στάση τους αυτή «λερώνουν» τον «Ριζοσπάστη», «κατακεραυνώνουν με ψέματα, συκοφαντίες και ανακρίβειες το κόμμα», οπότε και «δεν έχουν σχέση με τα καθήκοντα των κομμουνιστών στον «Ριζοσπάστη». Όπερ σημαίνει κοινοποίηση διαγραφής και απόλυσης ταυτόχρονα.

Αν όμως όλα τα παραπάνω αφορούν περισσότερο τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, οι αποφάσεις του Συνεδρίου αφορούν το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας.

Εφ’ όσον λοιπόν αυτές οι Θέσεις και το νέο Πρόγραμμα εγκριθούν πια από το συνέδριο, θα υλοποιηθεί το καλύτερο όνειρο των χειρότερων εχθρών του κόμματος: η αυτοκαταστροφή του.

Σε αυτήν οδηγεί:

- Η αντικατάσταση του μαζικού λενινιστικού κόμματος από μια σέχτα.

- Η αντικατάσταση της μετωπικής πολιτικής από τη λογική «το μοναστήρι να είναι καλά».

- Ο ρητός γενικός αποκλεισμός κάθε εκλογικής συνεργασίας.

- Η δυσφήμηση του οράματος της κομμουνιστικής χειραφέτησης, με την υιοθέτηση ότι η περίοδος του Στάλιν αποτέλεσε την πιο γνήσια σοσιαλιστική περίοδο του «υπαρκτού».

- Η πλήρης παραβίαση της εσωκομματικής δημοκρατίας και η ταύτιση της όποιας κριτικής σκέψης με εχθρική στάση.

- Η πλήρης απαξίωση της θεωρητικής δουλειάς και η αντικατάστασή της από τη θεωρητικοποίηση ειλημμένων πολιτικών αποφάσεων ως προσχήματα για την τεκμηρίωση αυτών των αποφάσεων.

Όμως οι εχθροί του κόμματος ας μη σπεύδουν να πανηγυρίσουν. Να είναι βέβαιοι ότι το κόμμα θα ξαναγεννηθεί ως ώριμο τέκνο της ανάγκης και πάλι, από τις στάχτες που η σημερινή του ηγεσία θα αφήσει πίσω της.

«Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία», 7/4/2013

ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ