Ενώπιον σημαντικών πολιτικών αποφάσεων βρίσκεται η κυβέρνηση τις αμέσως επόμενες εβδομάδες. Αφορμή αποτελεί η επίσκεψη της Τρόικας και η δημόσια αναγνώριση των αποκλίσεων από τους αρχικούς στόχους, όπως ορίστηκαν τελευταία φορά στο Μεσοπρόθεσμο, που θα έχει ως αποτέλεσμα η εκταμίευση της επόμενης δόσης, ύψους 8 δισ. ευρώ (5,8 δισ. ευρώ από την ΕΕ και 2,2 από το ΔΝΤ) να γίνει τελικά με πολιτικά κριτήρια.....
Λόγος ανησυχίας ωστόσο, τουλάχιστον για όσους κόπτονται για την ομαλή χρηματοδότηση της οικονομίας, δεν υφίσταται καθώς όσο συνεχίζουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες να είναι εγκλωβισμένες στο ελληνικό χρέος – διατηρώντας στα χαρτοφυλάκιά τους ελληνικά ομόλογα – οι δόσεις θα καταβάλλονται. Στο ακέραιο και την ώρα τους. Τα προβλήματα θα αρχίσουν όταν το ξεφόρτωμα (στην ΕΚΤ για την ακρίβεια) θα έχει φθάσει σε τέτοιο σημείο ή θα διακοπεί για άλλους λόγους ώστε η διάσωση της Ελλάδας να μην αξίζει τον κόπο. Μέχρι τότε όμως έχουμε καιρό…
Οι κυβερνητικοί, με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Οικονομικών που αποδείχθηκε ο φανατικότερος εχθρός του δεύτερου δανείου (ποιος απ’ όλους εμάς που καταγγείλαμε τις αποφάσεις της 21ης Ιουλίου κατάφερε να τις τινάξει στον αέρα όπως έκανε ο Μπένι με την συμφωνία που υπέγραψε με την Φινλανδία;) έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται άβολα με την επίσκεψη των Τροϊκανών λόγω της αποτυχίας τους να ανταποκριθούν στους στόχους για τα δημόσια οικονομικά. Γιατί, καλά και άγια τα μέτρα ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και μείωσης των μισθών, που είναι το απώτερο ζητούμενο των Μνημονίων, αλλά όσο οι στόχοι για τα δημόσια οικονομικά μένουν στον αέρα τόσο αποκαλύπτονται αντιλαϊκά μέτρα που δεν υλοποιήθηκαν και αποφάσεις που δεν εφαρμόστηκαν, παρά τις γραπτές δεσμεύσεις, όπως για παράδειγμα συγχωνεύσεις και καταργήσεις δημόσιων φορέων και οργανισμών.
Το μεγαλύτερο αγκάθι ωστόσο στις σχέσεις κυβέρνησης – Τρόικας θα αποδειχθούν οι ιδιωτικοποιήσεις. Το Μεσοπρόθεσμο προβλέπει την άντληση 1,7 δισ. ευρώ μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη και 5 δισ. ως το τέλος το 2011. Μέχρι σήμερα όμως τα μόνα χρήματα που έχουν εισρεύσει, ύψους 390 εκ. ευρώ, προέρχονται από την πώληση του 10% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ στους Γερμανούς. Να θυμίσουμε ότι το Τέταρτο Ράιχ πλήρωσε για κάθε μετοχή σχεδόν 7 ευρώ όταν επί Αλογοσκούφη είχαν πληρώσει για κάθε μετοχή του ΟΤΕ σχεδόν 28 ευρώ. Να λοιπόν γιατί ΔΝΤ και ΕΕ, στο ρόλο του μεσίτη τραπεζών και πολυεθνικών, θέλουν οι ιδιωτικοποιήσεις να γίνουν τώρα! Τώρα, που το ελληνικό χρηματιστήριο είναι ζωντανός νεκρός με τον γενικό δείκτη να βρίσκεται κάτω από τις 1.000 μονάδες, υποχωρώντας μόνο εντός του Αυγούστου κατά 20%.
Το μέγεθος του (οικονομικού και ποινικού!) εγκλήματος που θα διαπραχθεί αν τυχόν και εφαρμοστούν οι προβλέψεις του Μεσοπρόθεσμου για ιδιωτικοποίηση δημοσίων επιχειρήσεων αξίας 50 δισ. ευρώ μέχρι το 2015 κατέδειξε με τον πιο εμπεριστατωμένο τρόπο η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, την εβδομάδα που πέρασε, καταγράφοντας την πορεία των τιμών των μετοχών των υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεων. Συνολικά, η αξία των εισηγμένων εταιρειών από 7,9 δισ. ευρώ το 2009 μειώθηκε κατά 54% το πρώτο εξάμηνο του 2011 φθάνοντας στα 3,6 δισ. ευρώ, ενώ το πρώτο δεκαπενθήμερο του Αυγούστου η αξία τους έπεσε στα 2,8 δισ. ευρώ. Οι τιμές δε των μετοχών σχεδόν όλων των προς πώληση ΔΕΚΟ, το συγκεκριμένο διάστημα, έχουν καταγράψει ελεύθερη πτώση, πολύ μεγαλύτερη της συνολικής: Αγροτική Τράπεζα: 91%, Εθνική Τράπεζα: 75%, Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο: 63%, ΟΤΕ: 61%, ΔΕ: 59%, ΟΠΑΠ και ΕΥΔΑΠ: 54% κοκ.
Είναι περιττό δε να πούμε πως αυτή ακριβώς η πτώση των τιμών που για όλους εμάς μετατρέπει τις ιδιωτικοποιήσεις σε σκάνδαλο του αιώνα, για τους διεθνείς πιστωτές αποτελεί ευκαιρία ζωής. Δοθείσης δε και της ενδοτικότητας της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου ξέρουν πως ποτέ άλλοτε δεν πρόκειται να τους προσφερθεί τέτοια ευκαιρία.
Οι πιέσεις έτσι για επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και αύξηση των δημοσίων εσόδων και δη των φορολογικών θα κυριαρχήσουν το επόμενο διάστημα, με την απειλή της μη καταβολής της έκτης δόσης, φέρνοντας πιο κοντά την επιβολή νέων έκτακτων φορολογικών μέτρων. Που με τη σειρά τους θα δώσουν νέα ώθηση στον φαύλο κύκλο φορομπηξίας – μείωσης καταναλωτικών δαπανών – αύξησης της ανεργίας – μείωσης πραγματικού και διαθέσιμου εισοδήματος – συρρίκνωσης φορολογικών εσόδων. Σε αυτό το φόντο ακόμη και οι προχθεσινές προβλέψεις του Βενιζέλου για ύφεση βάθους 4,5% θα αποδειχθούν ήπια σενάρια…
ΠΡΙΝ 21/8/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου