H συμμορία αντιμετωπίζεται στο δρόμο και με σύγκρουση όχι με ανακοινώσεις και κλάψες

Από νωρίς το πρωί διαβάζω και ακούω καταδίκες και ανακοινώσεις κομμάτων (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ) για την χτεσινή επίθεση των συμμοριτών εναντίον μελών της ΚΝΕ στο Πέραμα.
Διαβάζω και στεναχωριέμαι που είμαι καθυστερημένος και δεν...
καταλαβαίνω το επίπεδο του πολιτικού πολιτισμού των συντρόφων που γράφουν αυτές τις ανακοινώσεις.

Να με συγχωρούν αλλά με την συμπεριφορά αυτή η Συμμορία όχι μόνο δεν εξαφανίζεται αλλά θεριεύει. Η ριζική λύση για να εξαφανιστεί η Συμμορία από τους δρόμους είναι η διαρκής μάχη στο δρόμο, η σύγκρουση μαζί τους.
Καλή η ιδεολογική μάχη αλλά εν μέσω κρίσης και εξαθλίωσης η Συμμορία εύκολα ψαρεύει θύματα και τα στρατολογεί. Στρατολογεί πεινασμένους που είναι έτοιμοι να σκοτώσουν για να μην ξαναπεινάσουν και παράλληλα από εξαθλιωμένοι αποκτούν ρόλο και ταυτότητα. Δεν τους απασχολεί αν η ταυτότητα γράφει "φασίστας". Είναι καλύτερο από το να πεινάει.

Το έχω ξαναγράψει. Η απάντηση έρχεται πριν από εκατό περίπου χρόνια. Πρέπει να αντιγράψει το κομμουνιστικό και εργατικό κίνημα τους Ιταλούς συναδέλφους του στις αρχές του προηγούμενου αιώνα που είχαν συγκροτήσει την Arditi del Popolo που όμως δεν φρόντισαν να στηρίξουν, απεναντίας, το τότε νεοσυσταθέν ΚΚΙ όσο και το Σ.Κ.Ι με αποτέλεσμα να κάτσει στο σβέρκο της Ιταλίας και της Ευρώπης ο Μουσολίνι.

Η "καθώς πρέπει" αντιμετώπιση του φασιστικού κινδύνου, με ανακοινώσεις και διαμαρτυρίες είναι ανούσιες και έχουν καταντήσει γραφικές. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να συντηρείται αφενός η γραφειοκρατία των κομμάτων της αριστεράς και αφετέρου να γελάνε οι Συμμορίτες με τις τσιρίδες. Γελάνε και ταυτόχρονα γαλουχούν τα νέα μέλη λέγοντάς τα ότι αυτοί είναι οι "άντρες" και οι "δυνατοί" και οι κομμουνιστές είναι μόνο κατ΄ όνομα αγωνιστές και έχουν αράξει στον καναπέ. Μ΄ άλλα λόγια, πλάθουν φασίστες ακτιβιστές που θα τους βρούμε μπροστά μας.

Επιτέλους, ο φασιστικός κίνδυνος πρέπει να προταχθεί από όλους τους χώρους της Αριστεράς. Καθεστωτικής και μη. Ο κίνδυνος είναι εδώ, δίπλα μας, στο δρόμο, στο λαό που είναι έτοιμος να τους αναθέσει την εντολή να κυβερνήσουν για να στήσουν κρεμάλες. Η Αριστερά πρέπει να απαντήσει δυναμικά, στο δρόμο, με παλούκια και γροθιές, αποφασισμένη να καθαρίσει το  τοπίο με τους θρασύδειλους που θα τραπούν σε φυγή όπως κάνουν πάντα.
Τον δρόμο στην Αριστερά τον δείχνει ο αντιεξουσιαστικός χώρος που συγκρούεται με τους φασίστες οι οποίοι αν δεν είχαν μαζί τους τόσο εμφανώς τους αστυνομικούς θα είχαν εξαφανιστεί από πολλές γειτονιές. Όμως, η "καναπεδάτη" και "παραθυράτη" αριστερά δεν μπορεί να συναγελάζεται με τους αναρχικούς. Παθαίνει αναγούλες...

Ο Άγγελος Χάγιος έκανε μια νύξη το καλοκαίρι στις ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ στο Πήλιο αλλά δεν πήρε ποτέ απάντηση ούτε άνοιξε η συζήτηση για την αναγκαιότητα της αυτοοργάνωσης του χώρου και της άμεσης αντιμετώπισης των φασιστών στο δρόμο. Δεν ήρθε ακόμα η ώρα να υποθέσω;