 |
| Στ. Καραγιαννόπουλος |
1ο: Συνειδητοποιούν ότι οι νεοναζί, σε ευθεία συνεργασία με τον κρατικό μηχανισμό, σκοπεύουν ανοιχτά πλέον, στη...
φυσική εξόντωση των πιο πρωτοπόρων τμημάτων του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς.
2ο: Απαιτούν να υπάρξει τιμωρία και διάλυση της Χρυσής Αυγής.
3ο: Αναζητούν έναν αποτελεσματικό τρόπο για να προστατευθεί το εργατικό κίνημα και οι αγωνιστές της Αριστεράς από τους μαχαιροβγάλτες με τα ξυρισμένα κεφάλια.
Προνομιακός αποδέκτης αυτών των αιτημάτων και αγωνιών, με την υποχρέωση να τους δώσει την κατάλληλη πολιτική έκφραση, είναι σήμερα λόγω της αυξημένης του επιρροής στο εργατικό κίνημα και την Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ.
Βλέποντας όμως τις πρώτες δημόσιες εκτιμήσεις και τοποθετήσεις των σ. της ηγεσίας για τα συγκλονιστικά γεγονότα του τελευταίου 48ώρου, κάθε αγωνιστής του ταχύτατα εξελισσόμενου μαζικού αντιφασιστικού κινήματος δεν μπορεί παρά να δηλώσει απογοητευμένος.
Η σύντομη ανακοίνωση που εξέδωσε το Γραφείο Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ αμέσως μετά τη δολοφονία κατέληγε στην ακόλουθη φράση : «Οι τυχόν απόπειρες αποσταθεροποίησης θα πέσουν στο κενό.» Η εκτίμηση αυτή για τα γενικά αίτια της δολοφονίας διαφέρει από όσα αντιλαμβάνεται κάθε αντιφασίστας αγωνιστής.
Ως κίνητρο εμφανίζεται μια κάποια, αόριστη «αποσταθεροποίηση». Οι συντάκτες της ανακοίνωσης, οφείλουν να αισθάνονται τουλάχιστον άβολα, γιατί ακριβώς την ίδια ερμηνεία κινήτρων επικαλέστηκε στο χθεσινό διάγγελμά του ο πρωθυπουργός της τρόικας και της ελληνικής άρχουσας τάξης.Τι παραπάνω στ’ αλήθεια, ήθελαν να αποσταθεροποιήσουν οι εμπνευστές της δολοφονίας σε μια χώρα που βρίσκεται τρία χρόνια σε συνθήκες οικονομικής κατάρρευσης και προεπαναστατικής διέγερσης; Πως εξηγείται το γεγονός ότι και ο Σαμαράς επικαλείται την ίδια θεωρία περί αποσταθεροποίησης; Τα ερωτήματα αυτά είναι αδύνατο να απαντηθούν πειστικά από τους συντάκτες της ανακοίνωσης.
Η θεωρία της αποσταθεροποίησης δεν εξηγεί τίποτα, γιατί είναι παντελώς αβάσιμη. Αποτελεί διαχρονικά τη βολική «καραμέλα» των πολιτικών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης όταν αποκαλύπτεται γυμνό το εξαιρετικά βίαιο πρόσωπο του καθεστώτος τους. Επιπρόσθετα, ειδικά όταν υιοθετείται, έστω και ντροπαλά, από τις αριστερές ηγεσίες, η θεωρία αυτή αποπροσανατολίζει τις μάζες και τις ωθεί να αποδίδουν την οργανωμένη βία των μπράβων του κεφαλαίου σε «σκοτεινές δυνάμεις», που είναι τάχα αόρατες και αδύνατο να εντοπιστούν και να συντριβούν.Το υφιστάμενο καπιταλιστικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα δεν έχει ανάγκη από ειδικά σχέδια αποσταθεροποίησης για να «αποσταθεροποιήσει» την κοινωνία. Η κρίση του γεννά τη βία και τον φασισμό, όπως η νύχτα διαδέχεται τη μέρα. Το μόνο σχέδιο που φανερώθηκε τραγικά στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα, είναι εκείνο της εξόντωσης της πρωτοπορίας του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς από τους νεοναζί και τους καθοδηγητές τους μέσα στο κράτος.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει λοιπόν να αφήσει κατά μέρος την άστοχη και επιζήμια για το κίνημα θεωρία της αποσταθεροποίησης και να αποδεχθεί την πραγματικότητα. Πάνω από όλα, πρέπει να προτείνει τον τρόπο με τον οποίο θα επιτευχθεί η τιμωρία και τελική διάλυση της Χρυσής Αυγής και ταυτόχρονα, το πως θα προστατευθούν σήμερα από τη δολοφονική δράση της χιλιάδες αγωνιστές. Πάνω σε αυτά τα κρίσιμα ζητήματα, δεν μαθαίνουμε τίποτα από τις ως τώρα δημόσιες τοποθετήσεις των συντρόφων της ηγεσίας.
Η θεωρία της «αποσταθεροποίησης» έχει σαν φυσική της προέκταση, όχι προτάσεις για μαζική δράση, αλλά συνταγές για την παράλυση του αντιφασιστικού κινήματος. Αυτό επιβεβαιώνεται και με τις σχετικές κατευθύνσεις που διοχετεύονται από τα ηγετικά στελέχη προς τη βάση του ΣΥΡΙΖΑ, στις οποίες, ενώ απουσιάζουν στοιχειώδη σχέδια και προτάσεις αντιφασιστικής δράσης, έχουμε πλειοδοσία συστάσεων για «ψυχραιμία και ειρηνικούς αγώνες».
Η τακτική αυτή οδηγεί στην πράξη, σε παραχώρηση του ζωτικού καθήκοντος της άμυνας του κινήματος ενάντια στους φασίστες, στο κράτος και τους «δημοκρατικούς» θεσμούς του.
Ποιος όμως από τους απλούς αντιφασίστες αγωνιστές δεν μπορεί να αντιληφθεί, ότι είναι σωστή κοροϊδία η προσδοκία αποτελεσματικής δράσης ενάντια στους Χρυσαυγίτες από εκείνους που τους εξέθρεψαν, τους εξοπλίζουν, τους χρηματοδοτούν και τους προστατεύουν. Από τους «θεσμούς» και τους εκπροσώπους τους, που χρόνια τώρα, τους έχουν επιτρέψει να τραυματίζουν και να δολοφονούν μετανάστες και αριστερούς αγωνιστές.
Οι κομμουνιστές, που οφείλουν να βάζουν τα συμφέροντα του ίδιου του κινήματος πάνω από τις επίσημες κομματικές γραμμές, είναι υποχρεωμένοι να αντιτάσσονται στις πολιτικές που καλλιεργούν τις αυταπάτες για την αστική «ψευτοδημοκρατία» και το αντιδραστικό κράτος που την ενσαρκώνει.
Οι αστοί, που με τα μυστικά κονδύλια, τα παράσημα και τις ειδικές κατασταλτικές αποστολές εξέθρεψαν τους φασίστες, δεν ενδιαφέρονται καθόλου να τους τιμωρήσουν ή να τους διαλύσουν. Θέλουν να τους κάνουν – σύμφωνα με τα λόγια του διαβόητου Μπ. Παπαδημητρίου – «σοβαρούς», δηλαδή πιο αποδεκτούς, πιο «δημοκρατικοφανείς», φτιάχνοντας κατάλληλα πολιτικά προκαλύμματα για να τους διατηρήσουν το ίδιο βίαιους και δολοφονικούς ενάντια στο κίνημα, ιδίως κατά τις περιόδους που η αστική εξουσία απειλείται άμεσα. Τα καπιταλιστικά αφεντικά μπορεί πρόσκαιρα, κάτω από την πίεση της γενικευμένης λαϊκής κατακραυγής να ξαναμαντρώσουν τα λυσσασμένα φασιστικά σκυλιά, αλλά την κατάλληλη στιγμή θα τα ξαμολήσουν για να δαγκώνουν και πάλι ελεύθερα. Ακόμα και εκτός νόμου να θέσουν σήμερα τη Χρυσή Αυγή, το στρατόπεδο της ακραίας αστικής αντίδρασης θα ανασυγκροτηθεί με ένα άλλο όνομα ή σχήμα, επαναστρατολογώντας μπράβους από το λούμπεν προλεταριάτο για να συνεχίζει το ίδιο δολοφονικό του έργο.
Συνεπώς, οι συστάσεις για «ψυχραιμία και ειρηνική απομόνωση των φασιστών» όταν εκείνοι τραυματίζουν και δολοφονούν, ισοδυναμεί με την εθελοντική παροχή χώρου και χρόνου στους φασίστες και τους κρατικούς τους πάτρωνες να ελιχθούν ελεύθερα κάτω «από τη μύτη» του κινήματος, για να ρίξουν νεκρούς ακόμα περισσότερους αγωνιστές στο μέλλον.
Γνωρίζουμε ότι οι σύντροφοι συντάκτες ανακοινώσεων όπως η προαναφερθείσα, θα αγνοήσουν την παρούσα κριτική ή θα την απορρίψουν σαν προϊόν «αριστερίστικης ανευθυνότητας». Να μας συγχωρούν οι σύντροφοι, αλλά ανευθυνότητα και μάλιστα ο ορισμός της, είναι η υιοθέτηση θεωριών για «σχέδια αποσταθεροποίησης», όταν το προφανές εφαρμοζόμενο σχέδιο είναι αυτό που σκοπεύει στην κατατρομοκράτηση και το τσάκισμα του εργατικού κινήματος και Αριστεράς. Ανευθυνότητα είναι η προτροπή για «ψυχραιμία και ειρηνικούς αγώνες» όταν ο αντίπαλος αντιμετωπίζει τους αριστερούς αγωνιστές σαν κινούμενους στόχους. Ανευθυνότητα είναι η απαίτηση να επιβάλουν το νόμο και να προασπίσουν τη «δημοκρατία» οι ίδιοι οι κρατικοί προστάτες και χορηγοί των νεοναζί.
Ο αληθινά υπεύθυνος δρόμος για την αντιμετώπιση του φασισμού είναι εντελώς διαφορετικός. Όχι, δεν είναι ο δρόμος της «αναίτιας» και «αδελφοκτόνας» βίας, αλλά εκείνος της νομιμοποιημένης ηθικά και πολιτικά αυτοάμυνας απέναντι στους ορκισμένους εχθρούς της μεγάλης εργαζόμενης κοινωνικής πλειοψηφίας και των δικαιωμάτων της. Μόνο η μαζική, οργανωμένη και μαχητική δράση του εργατικού κινήματος και της Αριστεράς μπορεί να διασφαλίσει οριστικά ότι δεν θα θρηνήσουμε κι άλλους νεκρούς αγωνιστές, ταυτόχρονα συντρίβοντας και αφοπλίζοντας από σήμερα αντιδραστικές ορδές, που με ακόμα μεγαλύτερη δολοφονική μανία θα θελήσει να κινητοποιήσει αύριο η άρχουσα τάξη για να αντιμετωπίσει την επερχόμενη επαναστατική θύελλα.
Για την αντιφασιστική αυτοάμυνα και τη διάλυση των φασιστικών συμμοριών δεν χρειάζεται να εφεύρουμε νέες φόρμουλες. Υπάρχει η πλούσια ιστορική εμπειρία του παγκόσμιου εργατικού κινήματος. Οι φασίστες στηρίζονται στην οργανωμένη βία και τρομοκρατία.
Το εργατικό κίνημα και η Αριστερά δεν έχουν παρά να τρομοκρατήσουν τους τρομοκράτες τους. Η παθητική, ειρηνική διαμαρτυρία μόνο να αποθρασύνει μπορεί τα σαδιστικά φασιστικά μυαλά.Οι λούμπεν φασίστες συμμορίτες είναι λίγοι, αλλά και θρασύδειλοι, γιατί αγωνίζονται με ταπεινά κίνητρα. Οι εργάτες και οι νέοι του κινήματος είναι πολλοί και θαρραλέοι, γιατί παλεύουν για μια υπόθεση ηθικά ανώτερη. Αν στις κατά τόπους και χώρους ολιγάριθμες φασιστικές συμμορίες, οι εργατικές και αριστερές οργανώσεις ενωμένες αντιτάξουν, εκτός από μαζικές αντιφασιστικές συγκεντρώσεις, τη δημιουργία πολυάριθμων Αντιφασιστικών Ομάδων Αυτοάμυνας με τον κατάλληλο αμυντικό εξοπλισμό και εκπαίδευση στις πολεμικές τέχνες, τότε και μόνο στην είδηση της συγκρότησής τους οι νεοναζί θα απελπιστούν.
Αν οι πολυάριθμες αυτές ομάδες οργανώσουν συστηματικές αντι-περιπολίες και αποκλεισμούς των φασιστικών γραφείων σε κάθε πόλη και γειτονιά, τότε οι νεοναζί θα καταδικαστούν σε επιχειρησιακή ασφυξία. Αν δε, από τις κατά τόπους και χώρους Αντιφασιστικές Ομάδες Αυτοάμυνας συγκροτηθεί μια Ενιαία Κεντρική Αντιφασιστική Πολιτοφυλακή που θα αναλάβει σε κεντρικό, εθνικό επίπεδο την οργάνωση της αντιφασιστικής δράσης και την περιφρούρηση των πανελλαδικών κινητοποιήσεων, πάντα κάτω από την διοίκηση και τις κατευθύνσεις των μαζικών πολιτικών και συνδικαλιστικών οργανώσεων, τότε η δράση των φασιστών που δεν μπορούν να ανταγωνιστούν σε μαζικότητα το κίνημα, θα εξαλειφθεί ή στη χειρότερη περίπτωση θα μετατραπεί σε εντελώς αμελητέα.
Μήπως αυτό συνιστά σχέδιο για βίαιη και «ακραία» δράση; Απεναντίας, είναι ακριβώς το αντίθετο! Ο δρόμος αυτής της οργανωμένης και μαχητικής αντιφασιστικής δράσης, είναι ο μόνος που θα διασφαλίσει, εκτός από την ήττα και τη διάλυση των φασιστικών δυνάμεων, τον ειρηνικό και αναίμακτο χαρακτήρα του αντιφασιστικού αγώνα.
Επιπρόσθετα, αυτή η μορφή μαζικής αντιφασιστικής δράσης, όχι μόνο είναι αλληλένδετη με τον ευρύτερο ταξικό αγώνα ενάντια στα Μνημόνια και τον καπιταλισμό, αλλά μπορεί σήμερα να του προμηθεύσει τις επίλεκτες δυνάμεις περιφρούρησης από την βία της αστυνομίας και γενικότερα των ένοπλων σωμάτων του κράτους που θα επιχειρηθεί να επιστρατευτούν για να καταστείλουν το εργατικό κίνημα. Η ενωτική, μαζική και οργανωμένη αντιφασιστική δράση ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ – συνδικάτων μπορεί και πρέπει να γίνει το εφαλτήριο για το τη δημιουργία ενός ισχυρού μαζικού πολιτικού κινήματος για την ανατροπή της κυβέρνησης και την εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα.
Καμία εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση της τρόικας και της άρχουσας τάξης και το κράτος τους, που εξέθρεψαν και υπέθαλψαν τη φασιστική δράση και έχουν συμφέρον μόνο από την προστασία, τον εξοπλισμό και τον πολιτικό εξωραϊσμό των φασιστών. Κανένα «τόξο» ή μέτωπο με τους αστούς, τα κόμματα και τους αντιδραστικούς θεσμούς τους, όπως η Εκκλησία στο όνομα τάχα της «δημοκρατίας». Η αστική ψευτοδημοκρατία τους γέννησε το φασισμό.Ενιαίο Μέτωπο συνδικάτων - ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ και λοιπών αριστερών, αντιφασιστικών οργανώσεων, πάνω σ’ ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα μαζικής δράσης για την αντιφασιστική αυτοάμυνα και την πάταξη της φασιστικής βίας.
Να δημιουργηθούν Αντιφασιστικές Ομάδες Αυτοάμυνας στις γειτονιές, τους χώρους δουλειάς και εκπαίδευσης από όλες τις οργανώσεις του εργατικού κινήματος, της νεολαίας και της Αριστεράς.Να συγκροτηθεί μια Ενιαία Κεντρική Αντιφασιστική Πολιτοφυλακή με επίλεκτα μέλη από τις Αντιφασιστικές Ομάδες Αυτοάμυνας, που θα αναλάβει το έργο της περιφρούρησης και της αυτοάμυνας των πανελλαδικών κινητοποιήσεων του εργατικού κινήματος και της νεολαίας από τις επιθέσεις των φασιστών, αλλά και της επίσημης κρατικής καταστολής.
O αγώνας ενάντια στο φασισμό είναι οργανικό τμήμα του αγώνα ενάντια στον Μνημόνια και τον καπιταλισμό. Το Ενιαίο Μέτωπο ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ – συνδικάτων θα πρέπει να προετοιμάσει μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας μέχρι την ανατροπή της κυβέρνησης των βάρβαρων Μνημονίων και της υπόθαλψης της φασιστικής δράσης. Για την εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα, δίνοντας λύση στα θεμελιώδη προβλήματα των μικροαστικών στρωμάτων που προσανατολίστηκαν στη Χρυσή Αυγή και σπάζοντας το απόστημα του φασισμού μέσω της διάλυσης των μηχανισμών καταστολής του αστικού κράτους, του ριζικού εκδημοκρατισμού του στρατού, της υπαγωγής των σωμάτων ασφαλείας στις μαζικές οργανώσεις του εργαζόμενου λαού και του περάσματος κάθε φασιστικού, ρατσιστικού μορφώματος εκτός νόμου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου