Διαβάστε το άρθρο που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Η ΑΥΓΗ και υπογράφει ο Δ. Χρήστου. Ένα άρθρο που βρίθει λογικοφανών αξιωμάτων, υπερφίαλων ισχυρισμών και με το στανιό υπακοή. Όλα αυτά στον ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει ντε και καλά κυβέρνηση που θα μας σώσει από τα Μνημόνια, λέει ο Χρήστου και μαλώνει το Αριστερό Ρεύμα.
Μάλιστα, ως άλλος, σύγχρονος...
Πάπας, απαξιώνει την θέση για συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με ΚΚΕ και ΑΝΤΑΡΣΥΑ λέγοντας ότι αν συμβεί κάτι τέτοιο τότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα προσγειωθεί στο 17%.
Είναι προφανές ότι στον ΣΥΡΙΖΑ ορισμένοι έχουν καβαλήσει το καλάμι πριν ακόμα καταστούν Κυβέρνηση. Φανταστείτε τι θα συμβεί αν πραγματικά γίνουν. Θα ζήσουμε στιγμές "καισαρισμού" από ανθρώπους που τουλάχιστον είναι ...βιαστικοί να καθίσουν στις καρέκλες της εξουσίας.
Το άρθρο του Δ. Χρήστου στην ΑΥΓΗ είναι:
Ισχύει τελικά η ρήση Πουλαντζά;
Του Χρήστου Δημήτρη*
Το πολιτικό σκηνικό μπερδεύεται και οι δυνάμεις που κυβερνούν κατ' εντολή των δανειστών κάνουν τα σχέδιά τους για το πώς θα εμποδίσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει την ευθύνη διακυβέρνησης και απελευθέρωσης της χώρας από τα Μνημόνια. Η λαϊκή εντολή δεν έχει σημασία. Ούτε οι νόμοι ούτε το ίδιο το Σύνταγμα. Οι υπόδουλες εγχώριες δυνάμεις έχουν βάλει κάτω τον εκλογικό νόμο και ψάχνουν τον τρόπο με τον οποίο θα ακυρώσουν την επιθυμία και τη θέληση του ελληνικού λαού. Και αν το "υπόδουλες" σας φαίνεται βαρύ, ανατρέξτε στις πρόσφατες δηλώσεις του Σόιμπλε, πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων και των διεθνών ΜΜΕ για τις προστατευόμενες από το πολιτικό μας σύστημα ανάλγητες εγχώριες ελίτ.
ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ αν υπάρχει πολιτικό και οικονομικό παρασκήνιο στη διαλυτική κρίση που πρόσφατα ξέσπασε στο κόμμα των Ανεξάρτητων Ελλήνων. Το σύστημα κάνει τη δουλειά του. Το θέμα είναι, αν η βασική, η μεγάλη πολιτική δύναμη αλλαγής, που είναι σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνει καλά τη δική της δουλειά. Οι πολιτικές συνθήκες, εντός και κυρίως εκτός Ελλάδος, είναι εξαιρετικά δύσκολες, καθώς δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις έτοιμες και διαθέσιμες για την κρίσιμη κυβερνητική συνεργασία με τον μεγάλο κορμό της νέας ελπιδοφόρας Αριστεράς. Κανείς δεν... μύριζε, δεν... βρομούσε και δεν περίσσευε για το ΕΑΜ, όταν έγινε το μεγάλο εθνικό προσκλητήριο. Ας μην ξεχνάμε ότι χρόνος δεν υπάρχει, γιατί σύντομα, στους πρώτους μήνες του νέου έτους, η χώρα θα βιώσει την απόλυτη οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
ΜΕ ΛΙΓΑ λόγια, η συμμαχία που απαιτείται για να διαμορφωθεί μια μεγάλη πλειοψηφία, όπως είναι σήμερα η κατάσταση, μπορεί να γίνει μόνον με μια μεγάλη, γενναία διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Άλλη λύση και προοπτική για όσους ενδιαφέρονται πραγματικά για την απελευθέρωση και την εθνική ανασυγκρότηση εδώ και τώρα, δεν υπάρχει. Τι γίνεται λοιπόν; Ποιος ή ποιοι θα αναλάβουν τις ευθύνες απέναντι στους Έλληνες;
Η ΨΗΦΟΣ του ελληνικού λαού στις 17 Ιουνίου έστειλε ένα σοβαρό μήνυμα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Το μικρό κόμμα διαμαρτυρίας έγινε, λόγω της κρίσης και της πολιτικής υποτέλειας του δικομματισμού, η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη στον τόπο και είναι υποχρεωμένο να ανταποκριθεί με σοβαρό, υπεύθυνο και ενιαίο τρόπο, ως τέτοιου χαρακτήρα δύναμη. Στην πρόσφατη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη έγινε το πρώτο σημαντικό βήμα. Σχεδόν με απόλυτη πλειοψηφία, οι περίπου 3.000 αντιπρόσωποι ενέκριναν την ιδρυτική πολιτική διακήρυξη που καθορίζει τι είναι και τι επιδιώκει το νέο ενιαίο κόμμα. Το ερώτημα που προέκυψε, σχεδόν από την επόμενη μέρα, είναι αν η διακήρυξη είναι σεβαστή από όλους. Μακάρι να κάνω λάθος, αλλά πολύ φοβάμαι ότι η ηγεσία του Αριστερού Ρεύματος δεν έχει συνειδητοποιήσει τις νέες συνθήκες. Το άκρως επιθετικό άρθρο για τη συνέντευξη του Γιάννη Δραγασάκη στο “Βήμα” την περασμένη Κυριακή, από την ιστοσελίδα της τάσης, το Iskra, και μάλιστα με ψευδώνυμο επί του ψευδωνύμου του Άρη (Βελουχιώτη), είναι ένα χαρακτηριστικό. Δεν είναι δυνατόν στις νέες συνθήκες η ηγεσία της συγκεκριμένης τάσης να παραμείνει πολιτικά και οργανωτικά ως αντιπολιτευόμενο κόμμα μέσα στο νέο κόμμα και απλώς ένα μήνα πριν τις εκλογικές αναμετρήσεις να κάνει ανακωχή.
ΕΙΝΑΙ πλέον εξωφρενικό, πολιτικά και δεοντολογικά, να επιμένεις και μάλιστα να χαρακτηρίζεις βασική στρατηγική επιλογή τη συνεργασία με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για μια αριστερή κυβέρνηση, χωρίς καθαρό πολιτικό υπόδειγμα. Δηλαδή τι θέλουν; Αντί του 37% να πάνε στο 17% και ακόμα παρακάτω; Είναι ακατανόητο στις σημερινές διεθνείς συνθήκες, με το σταλινικό μοντέλο να έχει καταρρεύσει και να θεωρείται αποκρουστικό, να μην προβληματιζόμαστε και κυρίως να μην αφουγκραζόμαστε τι ζητάει από εμάς ο ελληνικός λαός. Απόψεις, που ουσιαστικά παραπέμπουν σε κάτι σαν το Χοτζέικο αλβανικό μοντέλο, δεν νομίζω ότι μπορούν να συζητηθούν. Η ρήση Πουλαντζά, πως ο σοσιαλισμός ή θα είναι δημοκρατικός ή δεν θα υπάρχει, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη.
ΤΑ ΒΛΕΜΜΑΤΑ όλης της Ευρώπης είναι στραμμένα πάνω στον ΣΥΡΙΖΑ, με την ελπίδα ότι θα καταφέρει να αναλάβει τις ευθύνες για έναν νέο δρόμο ανάπτυξης και διακυβέρνησης. Πώς θα καταθέσει και θα υλοποιεί το νέο υπόδειγμα, του δρόμου προς τον δημοκρατικό σοσιαλισμό του 21ου αιώνα; Εύκολο; Δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Ειδικά αν όλες οι δυνάμεις του ενιαίου κόμματος δεν δράσουν ενωμένες, σεβόμενες τις δημοκρατικές διαδικασίες και πάνω από όλα την εντολή των πολιτών.
ΟΣΟΙ νομίζουν πως το 25% που έλαβε η ξεχωριστή λίστα για τη νέα Κεντρική Επιτροπή που κατέθεσε το “Αριστερό Ρεύμα”, είναι αντίστοιχο του 27% των ψήφων που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, είναι βαθιά νυχτωμένοι και ανιστόρητοι. Παραδείγματα έχουν και μάλιστα πρόσφατα. Και δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάνε πως στο αίτημα για την ενότητα της Αριστεράς, η κοινωνία απάντησε πως η ενότητα αυτή, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Νουν και ηλικία έχουν, ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους.
ΥΓ.: Η εστίαση της κριτικής στο Αριστερό Ρεύμα δεν σημαίνει πως όλα τα στελέχη της πλειοψηφίας έχουν την ωριμότητα να αναλάβουν τις ευθύνες που ζήτησαν να τους αναθέσουν οι αντιπρόσωποι της Συνδιάσκεψης. Επ' αυτού όμως θα τα ξαναπούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου