Σε αντίθεση με την επικοινωνιακή εκστρατεία της αντιλαϊκής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ να παρουσιάσει «εικόνα ανάπτυξης» και «χαλάρωσης» της σκληρής ταξικής πολιτικής της, ο ερχομός του νέου χρόνου όχι μόνο δεν θα «απαλύνει» την ζοφερή οικονομική ...
πραγματικότητα για την εργαζόμενη πλειοψηφία, αλλά θα σημάνει την εφαρμογή μιας σειράς πολύ σκληρών μέτρων που ψηφίστηκαν στο «μνημόνιο 3» και απορρέουν από την εφαρμογή του. Είναι γνωστό στους εργαζόμενους, ότι, όταν οι «πάνω» μιλούν για «ανάπτυξη» εννοούν την ανάπτυξη των κερδών τους, την ανάπτυξη των επιχειρήσεων και της εκμετάλλευσης. Και όταν μιλούν για «διαρθρωτικά μέτρα» εννοούν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις ώστε να περιφρουρήσουν τα κέρδη και την εξουσία τους, καταργώντας όποια κατάκτηση του κινήματος και των εργαζομένων τους είναι εμπόδιο. Η καπιταλιστική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο όχι μόνο είναι παρούσα, αλλά δείχνει τα δόντια της σε ολοένα περισσότερες χώρες και «μέτωπα».
Την διετία 2013-2014 θα εφαρμοστούν τα μέτρα ύψους 13,5 δισ. Ευρώ, που εγκρίθηκαν από τα κόμματα της συγκυβέρνησης τον Νοέμβρη, δηλαδή η νέα συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης και της άρχουσας τάξης με τους περίφημους «δανειστές» ή πιο επιστημονικά τους τοκογλύφους της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το «πρόγραμμα» προβλέπει νέες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις, 150.000 απολύσεις στο δημόσιο, επιπλέον φόροι μέσω του νέου φορολογικού νόμου-πακέτου, σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις που θα αυξήσουν κατακόρυφα τα σχετικά τιμολόγια, παραπέρα «απελευθέρωση» της «αγοράς εργασίας» με «διαρθρωτικά μέτρα» θεσμοθέτησης της πλήρους ασυδοσίας των εργοδοτών και έντασης της εκμετάλλευσης. Φυσικά, όλα αυτά θα συνοδευτούν από μια μεγάλης έκτασης επικοινωνιακή εκστρατεία, όπου η κυβέρνηση, τα παπαγαλάκια της στα καθεστωτικά ΜΜΕ, οι «θεωρητικοί» και «ειδικοί» αναλυτές-απολογητές του συστήματος, θα βομβαρδίσουν την κοινωνική πλειοψηφία με τα ιδεολογήματα της αναγκαίας προσαρμογής, των ιστορικών αλλαγών, των απαραίτητων τομών, του τέλους της καθυστέρησης, των σημαντικών επιτυχιών, του θαυμασμού των ευρωπαίων για την πρόοδο, και άλλα βαρετά που ακούσαμε χιλιάδες φορές στο παρελθόν, πριν και μετά από κάθε αντιλαϊκή επίθεση. Και όπου δεν πιάνει ο ξύλινος και βαρετός λόγος της θεάς αγοράς και του χρήματος, πέφτει η «ράβδος» της καταστολής, αλλά και οι εμφυλιοπολεμικές ανακοινώσεις και ο άλλος ξύλινος, ακροδεξιός λόγος της ΝΔ και της κυβέρνησης, που έχει επιστρατευτεί τελευταία με ιδιαίτερη ένταση, γυρνώντας την «ευρωπαϊκή» δεξιά στα έτη 1949 και1960.
Όπως αναφέρει ο Λεωνίδας Βατικιώτης, οικονομικός συντάκτης της εφημερίδας ΠΡΙΝ σε άρθρο του την Κυριακή 23/12: «Πέρα από τα ίδια τα μέτρα, στην ουρά για να λεηλατήσουν το συνεχώς συρρικνούμενο εισόδημα μας στέκονται κι οι «ρήτρες απόκλισης». Δηλαδή επιπλέον αντιλαϊκά μέτρα που θα επιβάλλονται αυτόματα όποτε τα μέτρα μείωσης των δαπανών ή αύξησης των εσόδων δεν υλοποιούνται. Τέτοιες όμως αστοχίες θα είναι ο κανόνας κι όχι η εξαίρεση, καθώς η ύφεση θα βαθαίνει τα επόμενα χρόνια, όπως έσπευσε να διαβεβαιώσει γερμανικό ινστιτούτο που επιβεβαίωσε τις χειρότερες υποψίες: πως και το 2014, όχι μόνο το 2013, θα συνεχιστεί η ύφεση της ελληνικής οικονομίας, συμπληρώνοντας επομένως επτά συνεχή χρόνια συρρίκνωσης του προϊόντος, με δραματικές συνέπειες για την απασχόληση και τις αμοιβές. Οι επιπτώσεις θα είναι δραματικές για εμάς φυσικά, τον κόσμο της εργασίας, που θα δει την ανεργία να αυξάνεται (στο 31% την πρόβλεψε το γερμανικό ινστιτούτο για το 2014) και τους μισθούς να μειώνονται ακόμη πιο χαμηλά από το επίπεδο που έχουν φθάσει σήμερα.
Για το κεφάλαιο αντίθετα οι προοπτικές είναι απείρως καλύτερες – χωρίς φυσικά τίποτε να προεξοφλεί την υπέρβαση της βαθιάς, ιστορικής κρίσης που διέρχεται ο καπιταλισμός. Και είναι καλύτερες λόγω του ότι από τώρα έχει «κλειδώσει» μέτρα και πολιτικές τα οποία είναι συνέχεια και εμβάθυνση του τρίτου μνημονίου. Η υλοποίησή τους δε, θα συνοδευτεί από νέους γύρους κινδυνολογίας για την εκταμίευση των υπόλοιπων ποσών της δόσης κατά τους τρείς επόμενους μήνες. Το θρίλερ έτσι επιστρέφει στις οθόνες μας με το που θα μπει ο νέος χρόνος, συμπληρώνοντας τέσσερα χρόνια ψυχολογικού βιασμού – από τον Δεκέμβριο του 2009 ξεκίνησαν τα δραματικά διαγγέλματα και οι περικοπές στις δαπάνες του προϋπολογισμού και τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Βίβλος προφανώς που κοσμεί το «σπίτι των λαών» – περιγράφει με την μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν για να δοθούν οι επόμενες δόσεις. Για τον Ιανουάριο (όταν από τα 9,2 δισ. ευρώ της δόσης τα 7,2 δισ. θα δοθούν στις τράπεζες) απαιτείται εφαρμογή της φορολογικής μεταρρύθμισης και των αυξήσεων στα τιμολόγια των μικρο-καταναλωτών. (Χρήζει μάλιστα υπογράμμισης ότι η ΕΕ περιγράφει με ακρίβεια ότι οι αυξήσεις θα βαρύνουν τους καταναλωτές χαμηλής τάσης!) Για τον Φεβρουάριο απαιτείται ανανέωση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και επιβολή τριετών δεσμευτικών ορίων στις δαπάνες της κυβέρνησης ενώ για τον Μάρτιο προβλέπεται μείωση στις τιμές των φαρμάκων και ολοκλήρωση του σχεδίου απολύσεων ανά ξεχωριστό υπουργείο! Ακόμη κι αν κυλήσει το πρώτο τρίμηνο του έτους σύμφωνα με τον σχεδιασμό κυβέρνησης και πιστωτών (κάτι που είναι αδύνατο), τότε θα ξεκινήσει νέος γύρος εκβιασμών και αντιλαϊκών μέτρων για την δόση του επόμενου τριμήνου…
Για το κεφάλαιο αντίθετα οι προοπτικές είναι απείρως καλύτερες – χωρίς φυσικά τίποτε να προεξοφλεί την υπέρβαση της βαθιάς, ιστορικής κρίσης που διέρχεται ο καπιταλισμός. Και είναι καλύτερες λόγω του ότι από τώρα έχει «κλειδώσει» μέτρα και πολιτικές τα οποία είναι συνέχεια και εμβάθυνση του τρίτου μνημονίου. Η υλοποίησή τους δε, θα συνοδευτεί από νέους γύρους κινδυνολογίας για την εκταμίευση των υπόλοιπων ποσών της δόσης κατά τους τρείς επόμενους μήνες. Το θρίλερ έτσι επιστρέφει στις οθόνες μας με το που θα μπει ο νέος χρόνος, συμπληρώνοντας τέσσερα χρόνια ψυχολογικού βιασμού – από τον Δεκέμβριο του 2009 ξεκίνησαν τα δραματικά διαγγέλματα και οι περικοπές στις δαπάνες του προϋπολογισμού και τις αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής – Βίβλος προφανώς που κοσμεί το «σπίτι των λαών» – περιγράφει με την μεγαλύτερη δυνατή σαφήνεια τα μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν για να δοθούν οι επόμενες δόσεις. Για τον Ιανουάριο (όταν από τα 9,2 δισ. ευρώ της δόσης τα 7,2 δισ. θα δοθούν στις τράπεζες) απαιτείται εφαρμογή της φορολογικής μεταρρύθμισης και των αυξήσεων στα τιμολόγια των μικρο-καταναλωτών. (Χρήζει μάλιστα υπογράμμισης ότι η ΕΕ περιγράφει με ακρίβεια ότι οι αυξήσεις θα βαρύνουν τους καταναλωτές χαμηλής τάσης!) Για τον Φεβρουάριο απαιτείται ανανέωση του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου και επιβολή τριετών δεσμευτικών ορίων στις δαπάνες της κυβέρνησης ενώ για τον Μάρτιο προβλέπεται μείωση στις τιμές των φαρμάκων και ολοκλήρωση του σχεδίου απολύσεων ανά ξεχωριστό υπουργείο! Ακόμη κι αν κυλήσει το πρώτο τρίμηνο του έτους σύμφωνα με τον σχεδιασμό κυβέρνησης και πιστωτών (κάτι που είναι αδύνατο), τότε θα ξεκινήσει νέος γύρος εκβιασμών και αντιλαϊκών μέτρων για την δόση του επόμενου τριμήνου…
Αν όμως η κυβέρνηση επιχειρεί να αλλάξει το κλίμα μεταδίδοντας μια εικόνα αισιοδοξίας στο εσωτερικό (εμφανίζοντας ως επιτυχία ακόμη και το γεγονός ότι με το 1 δισ. ευρώ της δόσης εξοφλούνται ληξιπρόθεσμες οφειλές του δημοσίου και εφ’ άπαξ οφειλόμενα εδώ και χρόνια) το κάνει πρώτα και κύρια γιατί βλέπει την αγανάκτηση του κόσμου, την γενικευμένη αμφισβήτηση. Ακόμη κι η έκθεση της Επιτροπής έκανε λόγο για εύθραυστη κυβέρνηση, υπογραμμίζοντας έτσι τους κινδύνους που διατρέχει το αντιλαϊκό πρόγραμμα να ανατραπεί από λαϊκούς και εργατικούς αγώνες. Αυτό είναι το χρέος μας για την χρονιά που έρχεται…»
Το 2013 λοιπόν ας δουλέψουμε, ας κάνουμε τα απαραίτητα βήματα για ένα κίνημα και ένα αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής που θα μπλοκάρουν την εφαρμογή των μέτρων ΕΕ-ΔΝΤ, θα αρνούνται την πληρωμή του χρέους-που είναι προϋπόθεση για να επιβιώσουμε, θα απαιτούν κατάργηση των μνημονίων και έξοδο από ΕΕ, πραγματική δημοκρατία και λαϊκή κυριαρχία. Που θα ανατρέψουν τη συγκυβέρνηση και την πολιτική της «από τα κάτω» και θα μπουν σφήνα στα όποια σχέδια ενσωμάτωσης και διαχείρισης. Προφανώς, στα βάρβαρα μέτρα που θα εφαρμόζονται μέρα με τη μέρα, από την 1η κιόλας του 2013, η λύση δεν είναι οποιαδήποτε εκλογική αναμονή και οι σεναριολογίες. Οι δυνάμεις του αγώνα, οι εργαζόμενοι, όλο το κίνημα, πρέπει να αντιπαλέψουν αποφασιστικά τις αυταπάτες για «φιλολαϊκή διαχείριση» της καπιταλιστικής κρίσης από μια άλλη «προοδευτική» ή και δήθεν «αριστερή» κυβέρνηση. Τις αυταπάτες για «επαναδιαπραγματεύσεις» (το ίδιο δηλαδή που μας έλεγαν και η ΝΔ και η ΔΗΜΑΡ πριν τις προηγούμενες εκλογές), την ψευδαίσθηση ή αφέλεια για «αλλαγές» στα μνημόνια ή την πολιτική της ΕΕ και του ΔΝΤ, αλλαγή στάσης της εργοδοσίας και του κατεστημένου και άλλα που ακούγονται, εντός του συστήματός τους.
Εξάλλου, υπάρχει άλλος δρόμος σήμερα, ο δρόμος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης, της εργατικής απάντησης στην κρίση. Με όπλο το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, μόνη ρεαλιστική και σοβαρή απάντηση για επιβίωση σήμερα. Να έρθουν στο προσκήνιο τα πολιτικά εργατικά αιτήματα για αυξήσεις στους μισθούς τώρα, απαγόρευση των απολύσεων και προστασία των ανέργων, διαγραφή στα χρέη ανέργων και φτωχών και άλλα αιτήματα πάλης και διεκδικήσεις. Και κυρίως να ενισχυθούν οι δυνάμεις και οι αγώνες που γράφουν στις σημαίες τους τα βασικά ζητήματα που μπορούν να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση πρός όφελος της εργατικής τάξης και του λαού όπως: αποδέσμευση από ΕΕ – διαγραφή χρέους, να πληρώσει το κεφάλαιο με πλούτο, ιδιοκτησία και δύναμη, πάλη για πραγματική δημοκρατία ενάντια στο σύγχρονο απολυταρχικό καθεστώς.
Η Αντικαπιταλιστική Αριστερά σε αυτά θα συμβάλλει το νέο χρόνο, πιο αποφασιστικά, πιο οργανωμένα, πιο μαζικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου