ΑΓΡΙΟ ΚΡΑΞΙΜΟ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΗΜΑΘΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ Θ. ΓΙΚΟΝΟΓΛΟΥ

Δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. Βρήκε ευκαιρία ο βουλευτής Ημαθίας του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Γικόνογλου να ρίξει κανά δυο σφαλιάρες στον Παπανδρέου και το κάνει με μεγάλη ευχαρίστηση. Ο Βουλευτής που έγινε γνωστός στο πανελλήνιο μετά την ακτιβιστική ενέργεια "αγνώστων" να περιλούσουν το ΙΧ του με περιττώματα ζώων έκανε μια σκληρή δήλωση εις βάρος του απερχόμενου (;) προέδρου του ΠΑΣΟΚ και βγάζει το άχτι του. Τέλος, διατυπώνει και την προσωπική του θέση για τις εξελίξεις υποστηρίζοντας ότι η αντικατάσταση του Παπανδρέου πρέπει να γίνει πριν τις εκλογές.
Η δήλωση είναι:
«Ενόψει της κρίσιμης συνεδρίασης του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, η οποία αναμένεται να δρομολογήσει την τελική διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου του Κινήματος, αισθάνομαι την υποχρέωση να ενημερώσω τους συμπολίτες μου σχετικά με τους προβληματισμούς μου για τις τρέχουσες ζυμώσεις στο εσωτερικό της δημοκρατικής παράταξης καθώς και για τις προθέσεις μου γύρω από τις επικείμενες εξελίξεις.

Αν και κατανοώ ότι οι εσωκομματικές διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ δεν απασχολούν ιδιαίτερα τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι είναι απορροφημένοι με τη διαχείριση των σοβαρών καθημερινών τους προβλημάτων, εκτιμώ, παράλληλα, πως η αλλαγή ηγεσίας στο ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να είναι ζωτικής σημασίας τόσο για την ανασυγκρότηση του προοδευτικού χώρου όσο και για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις και ισορροπίες στη χώρα.

Με πλήρη συνείδηση των λόγων μου, θα ήθελα να εκφράσω τον έντονο προβληματισμό και τη βαθιά απογοήτευσή μου για την επίμονη θέση του πρώην Πρωθυπουργού και απερχόμενου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, να πορευτεί το κόμμα προς τις Εθνικές Εκλογές μ' ένα ιδιότυπο σχήμα "διαρχίας".

Η θέση αυτή, εκτός από αδιανόητη και αντιδημοκρατική, αποτελεί επίσης ξεκάθαρη διαπίστωση ότι ο κ. Παπανδρέου συνεχίζει να κινείται με γνώμονα τις προσωπικές του φιλοδοξίες, εκφράζοντας μια αμετανόητη στάση απέναντι στις πρόσφατες κυβερνητικές του επιλογές και αγνοώντας πλήρως τη λαϊκή βούληση και το συλλογικό συμφέρον της χώρας και της παράταξης.

Τέτοιου είδους συμπεριφορές ενισχύουν επικίνδυνα τα συναισθήματα θυμού και απαξίωσης των πολιτών για τα πολιτικά δρώμενα και υπονομεύουν ακόμη περισσότερο την εθνική προσπάθεια για έξοδο από την κρίση και επιστροφή της Ελλάδας το συντομότερο δυνατό σε τροχιά ανάπτυξης.

Δυστυχώς, τα μηνύματα αυτά είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. Και γίνονται ακόμη πιο ανησυχητικά αν λάβουμε υπόψη μας τις θέσεις του οικείου περιβάλλοντος του πρώην Πρωθυπουργού. Οι ίδιοι άνθρωποι που, μόλις μερικούς μήνες νωρίτερα, δήλωναν «περήφανοι» για τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, σήμερα υιοθετούν προσβλητικές θέσεις που κάνουν λόγο μέχρι και για "ραγιαδισμό" μέρους της ίδιας Κοινοβουλευτικής Ομάδας, εκδηλώνοντας την «αχαριστία» τους απέναντι σ’ εκείνους που επωμίστηκαν το βάρος των σκληρών αποφάσεων της πολιτικής τους.

Προσωπικά τους απαντώ πως ποτέ δεν υπήρξα «αχάριστος» απέναντι στην παράταξη και τους υποστηρικτές της. Όπως, επίσης, ουδέποτε υπήρξα ραγιάς ή υποτελής όσων αυτοπροσδιορίζονται ως ¨φεουδάρχες" της παράταξης και της χώρας. Δεν υπήρξα ούτε "πιστός χειροκροτητής" τους στη Βουλή και τα κομματικά όργανα, ούτε "κολλητός" Υπουργός τους.

Απεναντίας, ως νεοεκλεγείς Βουλευτής, ο οποίος εισήλθε στον πολιτικό στίβο με άλλα δεδομένα και προσδοκίες, ενήργησα με μόνο κριτήριο το εθνικό συμφέρον μέσα στο πλαίσιο των έκτακτων συνθηκών που στην πορεία προέκυψαν. Συνεπώς, παρότι υπήρξα ευρύτερα σύμφωνος με την αναγκαιότητα της λήψης αυστηρών μέτρων για τη διαχείριση της κρίσης, βρέθηκα συχνά εγκλωβισμένος -όπως άλλωστε και πολλοί άλλοι συνάδελφοι Βουλευτές της κυβερνώσας παράταξης- να υποστηρίζω αποφάσεις αντίθετες με τις προσωπικές μου πεποιθήσεις και την ιδεολογική παράδοση του χώρου που εδώ και χρόνια με συνέπεια υπηρετώ. Αποφάσεις πολιτικά αδιέξοδες που με τον οριζόντιο προσανατολισμό τους κατένειμαν ανισομερώς το κόστος της κρίσης προς τον ελληνικό λαό, πλήττοντας ιδιαίτερα τα μεσαία και κατώτερα κοινωνικά στρώματα.

Σε μια Δημοκρατία, ωστόσο, λύσεις πάντα υπάρχουν για κάθε αδιέξοδο. Στην κατεύθυνση αυτή, το πρώτο βήμα θεωρώ πως πραγματοποιήθηκε με τη συγκρότηση της σημερινής Κυβέρνησης Συνεργασίας, λύση που από καιρό είχα υποστηρίξει ως τη μοναδική προοπτική για τον τόπο στην παρούσα φάση.

Το δεύτερο βήμα θα πρέπει να είναι η άμεση εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ μέσα από μια ανοικτή σε όλους δημοκρατική διαδικασία. Έτσι, μέσω της απομάκρυνσης του κ. Παπανδρέου από την ηγεσία του κόμματος, ως ένα βαθμό, θα αποκατασταθεί το λαϊκό αίσθημα δικαιοσύνης ενώ, ταυτόχρονα, η δημοκρατική παράταξη θα έχει την ευκαιρία να παρουσιαστεί με ανανεωμένη σύνθεση και νέα πολιτική πρόταση για την επόμενη μέρα.

Τέλος, εφόσον η σημερινή Κυβέρνηση ολοκληρώσει με επιτυχία το δύσκολο έργο της διάσωσης της χώρας και της ομαλοποίησης του πολιτικού σκηνικού, το τρίτο και σημαντικότερο βήμα θα πρέπει να είναι η διεξαγωγή Εθνικών Εκλογών για την ανάδειξη νέας Κυβέρνησης η οποία θα συνοδεύεται από νωπή λαϊκή εντολή.

Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ πέραν από μια απόφαση εκλογής νέου Προέδρου από τη βάση και πριν τις Εθνικές Εκλογές κρίνεται ως μη αποδεκτή. Τις κρίσιμες αυτές στιγμές, έχουμε όλοι ευθύνη να διατυπώσουμε δημόσια όσα καθημερινά εκφράζονται σε ιδιωτικές συζητήσεις. Η σιωπή σήμερα θα πρέπει να λογίζεται ως συνενοχή.

Για το λόγο αυτό, προκαλώ τους συναδέλφους Βουλευτές τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο να τοποθετηθούν ανοικτά για τις προθέσεις τους ώστε οι Έλληνες πολίτες να ενημερωθούν για τα όσα ο καθένας μας πραγματικά πρεσβεύει.

Καλώ λοιπόν όλους τους συναδέλφους μου να πράξουν με θάρρος και υπευθυνότητα το αυτονόητο για να συνεχίσουμε με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια να πορευόμαστε στο δημόσιο βίο της χώρας.»