Το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, χωρίς να παρουσιάσει κανένα σκεπτικό, καταδίκασε δύο μετανάστες για «αποδοχή προϊόντων εγκλήματος», επειδή είχαν στην...κατοχή τους πράγματα που ο καθένας μας έχει, χωρίς να κουβαλάει μαζί του και την απόδειξη αγοράς τους. Δεν εξήγησε, όμως, η πρόεδρος για ποια ακριβώς αντικείμενα καταδικάστηκαν. Γιατί υπήρξαν αντικείμενα, όπως ένα ηλεκτρικό κατσαβίδι και ένας επαναφορτιζόμενος φακός, που η μεν Ασφάλεια παρουσίασε σαν κλοπιμαία, στο δικαστήριο όμως αποδείχτηκε ότι είχαν αγοραστεί πρόσφατα από τους ίδιους τους μετανάστες, οι οποίοι προσκόμισαν τις αποδείξεις αγοράς από μεγάλα καταστήματα των Χανίων.
Ενας από τους τέσσερις πρώην απεργούς πείνας βοήθησε φίλο του, σηκώνοντας μια από τις πολλές τσάντες, την ώρα που οι ασφαλίτες τους προσήγαγαν στο Τμήμα του αεροδρόμιου «Ελ. Βενιζέλος». Μολονότι από την πρώτη στιγμή διαμαρτυρόταν ότι η τσάντα δεν ήταν δική του και το ίδιο επιβεβαίωνε και ο φίλος του, βρέθηκε κατηγορούμενος. Ο φίλος του επιβεβαίωσε και στο δικαστήριο ότι απλώς τον βοήθησε να σηκώσει τα πράγματά του και έτσι ήταν ο μόνος που αθωώθηκε.
Καταδικάστηκε σε 6 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή μετανάστης, διότι είχε στην κατοχή του παμπάλαιο λάπτοπ, το οποίο ουδέποτε είχε καταγγελθεί ότι κλάπηκε! Θεωρήθηκε κλεμμένο σε άγνωστο χρόνο από άγνωστο ιδιοκτήτη!!! Και μεις ρωτάμε: όταν οποιασδήποτε έλληνας βρίσκεται στο αεροδρόμιο έχοντας μαζί του λάπτοπ, κινητό, φωτογραφική μηχανή και άλλα αντικείμενα, θεωρείται ύποπτος κλοπής ή αποδοχής προϊόντων εγκλήματος, αν δεν έχει μαζί του τις αποδείξεις αγοράς; Οταν είσαι μετανάστης και δη πρώην απεργός πείνας της Υπατίας, καταδικάζεσαι για την κατοχή ακόμη και αντικειμένων τα οποία ουδέποτε καταγγέλθηκε ότι κλάπηκαν. Φτάνει που τα έχεις εσύ, ένας μετανάστης.
Καταδικάστηκε σε 10 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή μετανάστης, διότι είχε στην κατοχή του ένα λάπτοπ, μερικά χαλασμένα κινητά, ένα παμπάλαιο playstacion κι ένα ζευγάρι γυαλιά. Απ’ αυτά, το λάπτοπ παρουσιάστηκε ως κλεμμένο με την εξής διαδικασία. Κλήθηκε πολίτης, που είχε κάνει καταγγελία ότι του κλάπηκε λάπτοπ ίδιας μάρκας και χωρίς να γίνει καμιά ταυτοποίηση μέσω σειριακού αριθμού (κάθε λάπτοπ έχει έναν μοναδικό σειριακό αριθμό), το συγκεκριμένο λάπτοπ αποδόθηκε στον πολίτη, μόνο και μόνο για να στηριχτεί η κατηγορία της «αποδοχής προϊόντων εγκλήματος». Τα υπόλοιπα αντικείμενα, τα χαλασμένα κινητά, τα γυαλιά, το παμπάλαιο playstacion, ακόμη και το τρυπάνι που είχε αγοραστεί και για το οποίο υπήρχε απόδειξη, θεωρήθηκαν επίσης κλεμμένα, χωρίς κανείς να έχει καταγγείλει κλοπή! Απλά βρέθηκαν στα χέρια μετανάστη και η ιδιότητά του ως μετανάστη τον καθιστά εξ ορισμού ένοχο.
Τέλος, η δίκη του τέταρτου, ενώ είχε φτάσει στο τέλος της, αναβλήθηκε για τις 28 Ιουλίου, με πρόταση της εισαγγελέως, διότι η ενοχή δεν προέκυπτε με τίποτα. Ξέρετε γιατί; Γιατί μια ώρα μετά τη σύλληψη των τεσσάρων στο «Ελ. Βενιζέλος», κλήθηκε αστυνομικός, στον οποίο αποδόθηκε το λάπτοπ του μετανάστη, διότι –όπως είπε– του το είχαν κλέψει από το σπίτι του στην Κυψέλη. Μόνο που ουδέποτε είχε καταγγείλει κλοπή λάπτοπ! Πώς ήξεραν και τον κάλεσαν οι συνάδελφοί του στο αεροδρόμιο και μάλιστα μέσα σε μια ώρα, όταν αυτός ουδέποτε είχε καταγγείλει κλοπή;
Αυτό το ερώτημα έθεσε ιδιαίτερα επιτακτικά η συνήγορος Αννυ Παπαρούσσου, αναγκάζοντας την εισαγγελέα της έδρας, η οποία πρότεινε συνεχώς ενοχές χωρίς καμιά επιχειρηματολογία, να ζητήσει την αναβολή της υπόθεσης, προκειμένου να κληθεί ο αστυνομικός που εμφανίστηκε σαν ιδιοκτήτης του λάπτοπ.
Σημειώνουμε ότι από τους μάρτυρες του κατηγορητήριου ουδείς εμφανίστηκε για να καταθέσει στο δικαστήριο. Ούτε ο αστυνομικός που πήρε ένα λάπτοπ το οποίο ουδέποτε είχε δηλώσει ως κλαπέν, ούτε μια αεροσυνοδός που πήρε χωρίς καμιά ταυτοποίηση ένα λάπτοπ με θήκη και φορτιστή, ενώ είχε καταγγείλει ότι της έκλεψαν ένα σκέτο λάπτοπ, ούτε η μητέρα μιας άλλης κυρίας, η οποία «αναγνώρισε» το λάπτοπ της απουσιάζουσας κόρης της και το πήρε από την Ασφάλεια, ξανά χωρίς ταυτοποίηση.
Αντίθετα, προσφέρθηκε να καταθέσει μια πληθώρα μαρτύρων υπεράσπισης. Απ’ αυτούς κατέθεσαν μερικοί. Αναφέρθηκαν στην προσωπικότητα των κατηγορούμενων, στο ήθος τους και στην ξεκάθαρη στάση τους: αυτοί που έκαναν 45 μέρες απεργία πείνας για να πάρουν άδεια παραμονής, ποτέ δεν θα ρισκάριζαν ό,τι κέρδισαν κουβαλώντας κλοπιμαία στο αεροδρόμιο. Και μάλιστα κουβαλώντας τα εμφανώς και όχι κρυμμένα σε κάποιες βαλίτσες.
Η συνήγορος Αννυ Παπαρούσσου έδωσε μεγάλη μάχη. Και στο καθαρά ποινικό μέρος και στο πολιτικό μέρος. Αναφέρθηκε με επιχειρήματα στο εμφανές «στήσιμο» της υπόθεσης από τη ΓΑΔΑ, η οποία έσπευσε να εκδώσει και ανακοίνωση για ένα ασήμαντο συμβάν, απ’ αυτά που καθημερινά συμβαίνουν δεκάδες στην Αθήνα, χωρίς ποτέ να εκδίδονται επίσημες αστυνομικές ανακοινώσεις. Μίλησε για την ιδιαίτερη μεταχείριση που επιφυλάσσεται στους μετανάστες γενικά και στους μετανάστες της Υπατίας ιδιαίτερα. Πώς μπορείτε να δικάσετε, είπε απευθυνόμενη στην πρόεδρο, όταν δεν έχετε βεβαιωμένο το αδίκημα της κλοπής και δεν έχετε δόλο εκ μέρους των κατηγορούμενων; Παρουσίασε, δε, και πλούσια νομολογία του Αρείου Πάγου. Πλην, όμως, μιλούσε εις ώτα μη ακουόντων. Η «γραμμή» είχε δοθεί από τη ΓΑΔΑ και το δικαστήριο έπρεπε να προσαρμοστεί.
πηγή: εφημερίδα ΚΟΝΤΡΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου