Συνομιλώντας με τον Κώστα Λαπαβίτσα / Παν. Μαυροειδής

του Παν. Μαυροειδή

Σε μια σημαντική παρέμβασή του ο Κώστας Λαπαβίτσας, επισημαίνει μια σειρά πολιτικά ζητήματα που αφορούν τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην Ευρωζώνη και τη δική του σχέση με την πολιτική της υπό κυβερνητική αναμονή αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας, θέτει με σαφήνεια τον άρρηκτο δεσμό που υπάρχει μεταξύ συμμετοχής στης ευρωζώνη και της....
άγριας λιτότητας, αλλά και μεταξύ μιας πολιτικής ανατροπής της μνημονιακής λιτότητας και της εξόδου από την Ευρωζώνη
Επισημαίνει την πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα, δηλαδή να διεκδικήσει τη λύση του ‘’καλού ευρώ’’, την οποία θεωρεί ανεδαφική και αστήρικτη.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας αποσαφηνίζοντας την πλήρη διάσταση της δικής του αντι-ευρώ τοποθέτησης και της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ για παραμονή στην ευρωζώνη, επιχειρεί και το καταφέρνει να απαλλάξει το ΣΥΡΙΖΑ από την κατηγορία της ΝΔ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση θα οδηγήσει σε …έξοδο από την ευρωζώνη.

Όσο εύστοχα τα καταφέρνει σε αυτό, καθόλου πειστικός δεν είναι στην απάντηση του ερωτήματος γιατί πρέπει να υποστηριχθεί εκλογικά (έστω και κριτικά) μια πολιτική στρατηγική που στο εξαιρετικά δομικό στοιχείο της στάσης απέναντι στο ευρώ και την ΕΕ, άρα και το χρέος, μιας και αυτοί είναι στο συντριπτικό ποσοστό πλέον οι δανειστές, οδηγεί το λαϊκό κίνημα στην ήττα και στην απογοήτευση κατά το μοντέλο της Κύπρου.

Πολύ περισσότερο, είναι τουλάχιστον άστοχη η αιτιολόγηση, της κατά τα άλλα σεβαστής (όσο και κρινόμενης) επιλογής του: ‘’… αν μη τι άλλο γιατί τα υπόλοιπα κόμματα της Αριστεράς έχουν διαλέξει το δρόμο της ανυπαρξίας, διευκολύνοντας έτσι τη στροφή του προς το κέντρο’’.

Αν σήμερα υπάρχει ένα ισχυρό ρεύμα στην ελληνική κοινωνία ενάντια στην ΕΕ και το ευρώ, οφείλεται –για όποιον θέλει να είναι αντικειμενικός- στην διαχρονική στάση της κομμουνιστικής αριστεράς (παρά την υποβάθμισή της από το ΚΚΕ, ακριβώς στη στιγμή της ωρίμανσής της) και ιδιαίτερα στη θαρραλέα πρόταξη από την αντικαπιταλιστική αριστερά και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ της ανάγκης για διπλή έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ, σε σύνδεση με μια αντικαπιταλιστική προοπτική.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με δυσκολίες είναι αλήθεια, δίνει ωστόσο τη μάχη, ακριβώς γιατί δεν έχει υποκύψει στην πρόταση πολιτικής ανυπαρξίας της που φορτικά της τίθεται, δηλαδή για τον εξοβελισμό ή την υποβάθμιση αυτής της διακριτής αντι-ΕΕ στάσης, στο όνομα μιας κυβερνητικής αλλαγής, λες και η τελευταία είναι αυτοσκοπός και δεν κρίνεται σε σχέση με τις κοινωνικές και πολιτικές στοχεύσεις της για το συμφέρον των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων.

Ο Κώστας Λαπαβίτσας έχει συμβάλει σημαντικά στη διαμόρφωση αυτού του ρεύματος. Και αντίστροφα, χάρις και σε αυτό το ρεύμα και τη γενικότερη ταξική αντικαπιταλιστική αναφορά του, έχει και ο ίδιος μεγαλύτερη δυνατότητα να θέτει με ισχυρό τρόπο τη δική του προσέγγιση. Κόντρα στην απόπειρα περιθωριοποίησης και απομόνωσής της στην οποία συχνά πυκνά στρατεύεται και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, με τις δηλώσεις αποκήρυξης και του ίδιου του Κώστα Λαπαβίτσα.

Κρατάμε κυρίως το στοιχείο ότι η αντι-ευρώ τοποθέτηση, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα καταστεί και θα αποδειχτεί εξαιρετικά κρίσιμη και σημείο αναφοράς ευρύτερων μαχόμενων αριστερών αντικαπιταλιστικών δυνάμεων.