Κοσκωτάς vs Λαυρεντιάδης: οι δυο τους μοιάζουν σα δυο σταγόνες νερό

Το όνομα του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη έχει γίνει πλέον σε όλους γνωστό μέσα από το σκάνδαλο της Proton Bank και τις παρεπόμενες συνέπειές του. Ο Λαυρεντιάδης είναι ο μεγαλοεπιχειρηματίας της εποχής μας, που με τη βοήθεια της Εκλησσίας και πολιτικών παραγόντων, κατάφερε να κάνει το...

αδύνατο δυνατό, να γίνει από ψαράκι των επιχειρήσεων, μεγαλοκαρχαρίας. Τελικά, όμως, πιάστηκε στη φάκα του νόμου.
Η ιστορία του Λαυρεντιάδη μας θυμίζει έναν άλλο παλιό αγαπημένο των ΜΜΕ, που από αστέρας των επιχειρήσεων, κάτοχος της Τράπεζας Κρήτης και σεβαστός Πρόεδρος του Ολυμπιακού, κατέληξε σήμερα φιλήσυχος, μέσος υπάλληλος μιας επιχείρησης, του οποίου την ύπαρξη όλοι έχουν ξεχάσει μετά την αποφυλάκισή του. Και αυτό συνέβη, αφού πέρασε μια περίοδος, όπου η αναφορά του ονόματός του και μόνο προκαλούσε σάλο και καυστικά σχόλια. Μιλώ, φυσικά, για το Γιώργο Κοσκωτά, γνωστό και από την επονομαζόμενη «δίκη Κοσκωτά», τη δίκη δηλαδή του πρώην Πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου και άλλων πολιτικών του ΠΑΣΟΚ στο Ειδικό Δικαστήριο.

Τι κοινό, όμως, έχουν αυτοί οι δύο; Τι είναι αυτό που μας κάνει να τους συσχετίζουμε;

Αρχικά, και οι δύο έχουν εμπλακεί με τον Ολυμπιακό, αφού όπως ήδη ανέφερα ο Κοσκωτάς υπήρξε Πρόεδρός του και ο Λαυρεντιάδης προσπάθησε να γίνει, αλλά δεν τα κατάφερε, και έτσι αρκέστηκε στο 50% των μετοχών του γηπέδου Καραϊσκάκη. Μάλιστα, λόγω της κατοχής αυτών των μετοχών από τον Λαυρεντιάδη, κυκλοφορούσε το τελευταίο διάστημα η είδηση, ότι το Καραϊσκάκη θα κατασχεθεί κατά το ήμιση, επειδή κατασχέθηκαν τα περιουσιακά στοιχεία του Λαυρεντιάδη μετά την σύλληψή του. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί. Απλώς, απαγορεύεται η μεταβίβαση των μετοχών του γηπέδου που αντιστοιχούν στον επιχειρηματία.

Έπειτα, σημαντική είναι η εμπλοκή των δύο πρώην πανίσχυρων αντρών με τα ΜΜΕ. Ο Κοσκωτάς είχε ιδρύσει την ΓΡΑΜΜΗ Α.Ε., μια εκδοτική εταιρεία, η οποία περιλάμβανε το ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΚΑΙ», έξι περιοδικά και τέσσερις ημερήσιες εφημερίδες, τις «24 Ώρες», τη «Βραδυνή», την «Εβδόμη» και την «Καθημερινή». Η αποκάλυψη του σκανδάλου Κοσκωτά έγινε από τον Τύπο, διότι οι υπόλοιποι εκδότες εφημερίδων ένιωθαν να απειλούνται από την αυτοκρατορία που ο Κοσκωτάς είχε δημιουργήσει και ξεκίνησαν να ψάχνουν το παρελθόν του, ξεσκεπάζοντας διάφορα μυστικά. Ο Λαυρεντιάδης, από την άλλη, προσπάθησε να μην εμπλακεί φανερά με τα ΜΜΕ, τα οποία ανέλαβε ο φίλος και στενός του συνεργάτης Πέτρος Κυριακίδης. Αυτός από μικροεκδότης βρέθηκε να έχει μετοχές σε πολλά και μεγάλα ΜΜΕ, τις οποίες, σύμφωνα με δημοσιεύματα, αγόραζε με δάνεια της Proton Bank. Ο Κυριακίδης μέχρι και σήμερα έχει περάσει από μεγάλα μαγαζιά όπως την Χ.Κ. Τεγόπουλος που εξέδιδε την «Ελευθεροτυπία», την Πήγασος, που εκδίδει το «Έθνος» και την «Ημερησία». Επίσης, στο χαρτοφυλάκιό του βρέθηκαν οι τίτλοι «Εspresso Κύπρου», περιοδικό «Top Scorer», «Espresso», «Espresso της Κυριακής», η «Athens News», η «Ισοτιμία», ο ραδιοφωνικός σταθμός Flash αλλά και η εταιρεία ΝΕΠ (περιοδικά «L'Οfficiel», «Olive», «Parents», «Ντόρα η μικρή εξερευνήτρια» κ.ά.). Παράλληλα είναι ιδιοκτήτης δύο τηλεοπτικών σταθμών (Sport TV και Sunny TV).

Η διαφορά Λαυρεντιάδη και Κοσκωτά, όσον αφορά το χειρισμό των ΜΜΕ έγκειται στο εξής: ο Λαυρεντιάδης προσπάθησε να αποκρύψει την επιρροή του στα ΜΜΕ, ενώ ο Κοσκωτάς υπήρξε φανερά μεγαλοεκδότης, κάτι το οποίο ουσιαστικά τον οδήγησε στο ειδώλιο του κατηγορουμένου, μετά τον πόλεμο που το κύρηξαν οι υπόλοιποι εκδότες. Ο Κοσκωτάς «τα έβαλε με τα θηρία» των εκόσεων, όπως τον Τεγόπουλο που τότε ήταν εκδότης της «Ελευθεροτυπίας», τον Μπόμπολα, που ήταν εκδότης του «Έθνους» και τον Λαμπράκη των «Νέων». Μην ξεχνάμε, ότι εκείνη την εποχή ο Τύπος ήταν το ισχυρότερο ΜΜΕ, δεν είχε ακόμη παρακμάσει από τον ανταγωνισμό της τηλεόρασης. Ο Λαυρεντιάδης έμαθε από «το δάσκαλο» και δεν επανέλαβε τα ίδια λάθη.

O Λαυρεντιάδης (δεύτερος από αριστερά) και δίπλα του ο κουμπάρος του και πρώην αμερικανός πρέσβης στην Ελλάδα Ντάνιελ Σπέκχαρντ.

Ακόμη, Κοσκωτάς και Λαυρεντιάδης έχουν άλλη μία αξιομνημόνευτη ομοιότητα. Αυτή είναι η στενή τους σχέση με ισχυρούς πολιτικούς παράγοντες του τόπου, αλλά και οι επαφές τους με τους Αμερικανούς. Συγκεκριμένα, ο Κοσκωτάς ωφελήθηκε από το ΠΑΣΟΚ και τις κυβερνήσεις του ως το ’88, που ξέσπασε το σκάνδαλο. Λέγεται πως είχε αρκετές συναντήσεις με πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και ο Γεώργιος Παπανδρέου, τότε Υπουργός Παιδείας, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με τον πατέρα του και τέως πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου. Επίσης, ο Μένιος Κουτσόγιωργας, υψηλό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και παρολίγον πρωθυπουργός, ήταν εκείνος που έβαλε τα μεγάλα μέσα για την έκδοση του «Κουτσονόμου», του νόμου που δεν ήρε το Τραπεζικό απόρρητο την κρίσιμη στιγμή, προκειμένου να μην ελεγχθεί η τράπεζα Κρήτης που κατείχε ο Κοσκωτάς. Μάλιστα, ενώ ο Κοσκωτάς κατηγορούνταν για υπεξαιρέσεις και έπρεπε να ελεγχθει η τράπεζά του, η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ μετέφερε τις καταθέσεις των ΔΕΚΟ στην Τράπεζα Κρήτης, προκειμένου να ενισχυθεί το κεφάλαιό της.

Ορισμένοι κάνουν λόγο για βοήθεια του Ευάγγελου Βενιζέλου, όταν διατελούσε Υπουργός Οικονομικών, προς τον Λαυρεντιάδη. Ο Βενιζέλος λέγεται ότι επιδότησε την Proton απ’ τα αδιάθετα του Δημοσίου, ενώ οι εισαγγελικές αρχές την ήλεγχαν για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Μάλιστα, ο Βενιζέλος κατηγορείται ότι εισήγαγε τροπολογία σε νόμο για το ακαταδίωκτο των Υπουργών που χρηματοδοτούν τράπεζες. Πέρα από αυτό, όταν ο Λαυρεντιάδης επέστρεψε τα χρήματα που καταχράστηκε, αναφέρεται ότι ο Βενιζέλος υπέγραψε νόμο που προέβλεπε το ακαταδίωκτο για όσους επιστρέφουν χρήματα από κατάχρηση.

Ο Κοσκωτάς υπεξαιρούσε χρήματα από την τράπεζα που κατείχε και τα χρησιμοποιούσε για να χρηματοδοτήσει τις άλλες επιχειρήσεις του. Οι αρμόδιες υπηρεσίες υποψιάζονται το ίδιο και για το Λαυρεντιάδη. Λέγεται, μάλιστα, για τον Κοσκωτά ότι η μεγάλη μεταγραφή που τότε είχε κάνει για τον Ολυμπιακό, αυτή του παίκτη Ντέταρι, έγινε με χρήματα των καταθετών της Τράπεζας Κρήτης. Εντυπωσιακό είναι, ότι κανείς από τους δυό τους δεν προερχόταν από ευκατάστατη οικογένεια, αλλά μπόρεσαν και οι δύο να γίνουν αυτοκράτορες των επιχειρήσεων. Εκεί υπάρχει και η δικαιολογητική βάση των υπεξαιρέσεων: στον απότομο και τεράστιο πλουτισμό και τη μεγάλη και ξαφνική ανάπτυξη των επιχειρήσεών τους.

Το σκάνδαλο Κοσκωτά υπήρξε ένα από τα σκάνδαλα που δημιούργησαν το νοσηρό κλίμα πόλωσης στο πολιτικό πεδίο το «βρώμικο ‘89» και οδήγησε στην πρώτη σοβαρή δίκη πρώην Υπουργών και Πρωθυπουργών στο Ειδικό Δικαστήριο. Ο Κοσκωτάς ανέβασε και έριξε κυριολεκτικά κυβερνήσεις και κατηγορήθηκε για εκτεταμένη δωροδοκία πολιτικών. Το σκάνδαλο την εποχή του ήταν μια μεγάλη έκπληξη για όλους, οι εφημερίδες επί 4 χρόνια ασχολούνταν καθημερινά με αυτό και ο κόσμος έβλεπε τη δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο από την τηλεόραση, σα να ήταν σίριαλ. Στην υπόθεση Κοσκωτά τα ΜΜΕ έπαιξαν το ρόλο της τέταρτης εξουσίας και οι δημοσιογράφοι το ρόλο ντεντέκτιβ, ξεσκέπασαν το σκάνδαλο, αποφάσισαν για τη διαροή των πληροφοριών και τελικά συνέβαλαν σημαντικά στην αθώωση του Αντρέα Παπανδρέου.

Το σκάνδαλο Λαυρεντιάδη δεν πήρε τέτοια έκταση, γιατί τα ΜΜΕ δεν ασχολήθηκαν τόσο μαζί του και κάπως το αποσιώπησαν. Βέβαια, και ο κόσμος έχει εκπαιδευτεί πλέον σε σκάνδαλα, τίποτα δεν του φαίνεται τόσο περίεργο και δε δίνει μεγάλη σημασία σε αυτά. Και όμως, το σκάνδαλο της Proton Bank φαίνεται να είναι μεγαλύτερο και σημαντικότερο από αυτό του Κοσκωτά. Αλλά, τελικά, μάλλον πάλι τα ΜΜΕ αποφασίζουν για το τι θα αντιληφθεί ο κόσμος ως σημαντικό...

Μαρία Δελαγραμμάτικα
www.3pointmagazine.gr