Θλιβερές συγκρούσεις συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ - Αρ. Συσπείρωση εναντίον ΑΡΑΣ

Διαβάζοντας την παρακάτω ανακοίνωση της «Αριστερής Συσπείρωσης», μιας συνιστώσας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μέγα θέμα εντός του μετώπου. Ένα θέμα που θα πρέπει να λυθεί γρήγορα διότι αφενός αποτελεί τροχοπέδη στην ίδια την ΑΝΤΑΡΣΥΑ αφετέρου δεν ταιριάζουν τέτοιες συμπεριφορές με το...

κομμουνιστικό ήθος και τέτοιες πρακτικές με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Κοντολογής. Η Αρ. Συσπείρωση καταγγέλλει μια άλλη συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, την ΑΡΑΣ, της οποίας διάσπαση είναι, και η καταγγελία περιλαμβάνει σοβαρές κατηγορίες.

Διαβάστε την ανακοίνωση της Αρ. Συσπείρωσης και θα καταλάβετε όλοι το μέγεθος του προβλήματος.

"Με λύπη μας, διαπιστώνουμε ότι η ΑΡΑΣ, αδυνατεί να ξεπεράσει τον πολιτικό της κατήφορο, και να εξέλθει από το τέλμα στο οποίο έχει περιέλθει.

Τα ίδια τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι για μία ακόμα φορά, η ΑΡΑΣ εξαντλεί την «πολιτική» της δραστηριότητα στις εκδηλώσεις του Πολυτεχνείου, στο σπορ της κατασκευής προκλήσεων. Ο χώρος και ο χρόνος που η εν λόγω οργάνωση επέλεξε να κάνει «αισθητή» την παρουσία της, φανερώνει πολιτική αδυναμία. Η αδυναμία αυτή εκφράζεται με χαρακτηριστικό τρόπο στην ανακοίνωση της, που επιλεκτικά διακινήθηκε κατά την 2^η μέρα του τριήμερου εορτασμού της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, στοχευμένα, διανθισμένη με σωρεία ψεμάτων που αν δεν ήταν επικίνδυνα θα κινούνταν απλά στα όρια του γραφικού και στην οποία «καταγγέλλονται» η Αριστερή Συσπείρωση και μέλη της ότι «αναίτια»  επιτέθηκαν σε μέλος της ΑΡΑΣ.

Δεν κρίνουμε αναγκαίο να εισέρθουμε σε μία ανούσια και άγονη  αντιπαράθεση, όπως προφανώς επιθυμεί η ΑΡΑΣ. Ο πολιτικός διάλογος (και στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ), έχει νόημα όταν διεξάγεται με πολιτικούς όρους και αντιπαραθέσεις  πολιτικών κατευθύνσεων και γραμμών πάνω σε συγκεκριμένα υλικά επίδικα που ορίζουν οι ανάγκες του κινήματος και των αδιεξόδων που βιώνει ο λαός μας καθημερινά, και όχι μέσω  «επιδέξιων» σκηνοθετικών τεχνασμάτων και την δημιουργία τεχνητών πολώσεων.

Οφείλουμε, πάντως, να παραδεχθούμε, πως δεν μας εκπλήσσει η συγκεκριμένη εξέλιξη, ούτε όμως τελικά μπορέσαμε να την αποφύγουμε!

Η διολίσθηση της  ΑΡΑΣ σε μια αντίληψη που αναγνωρίζει σαν ένα από τα συστατικά στοιχεία της συγκυρίας την συντριβή των εργατικών και λαϊκών κινημάτων την οδηγούν όλο και περισσότερο στην υιοθέτηση πολιτικών πρακτικών που κινούνται στα πλαίσια διαχειριστικών αντιλήψεων. Πολιτικών πρακτικών, που ανεξαρτήτως του προσωπείου που  ενδύονται κατά περίπτωση, έχουν σε τελική ανάλυση πάντα σαν υπόβαθρο την ηττοπάθεια (που προκύπτει μοιραία από την στιγμή της παραδοχής - λανθασμένα - της συντριβής των λαϊκών κινημάτων και της δυνατότητάς τους να νικούν), την εγκατάλειψη της προσπάθειας για την χάραξη μιας γραμμής μαζών, στοιχεία που οδηγούν αργά ή γρήγορα - αλλά αναπόδραστα αν δεν αναταχθούν - στην ενσωμάτωση.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι η αναζήτηση διεξόδου και λύσεων να μην γίνεται στον στίβο των κινημάτων αλλά μέσα από τεχνητές αντιπαραθέσεις. Αντιπαραθέσεις στημένες, που θα ήταν και εντελώς αχρείαστες αν δεν είχαν σαν στόχο την διατήρηση του όποιου οργανωτικού της ιστού  και την προσπάθεια επιβεβαίωσης της ύπαρξής της. Μιας πολιτικής ύπαρξης  που κατά την περίσταση θυμάται ότι είναι συνιστώσα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όπως και κατά την περίσταση με ξελαρυγγιάσματα ενάντια στη ΕΕ, τον ιμπεριαλισμό, τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό προσπαθεί να πείσει για τον αντικαπιταλισμό της, τον οποίο βέβαια ξεχνάει την αμέσως επόμενη στιγμή, όταν συνειδητά και για λόγους πάλι πολιτικής ύπαρξης, τσαλαβουτάει στα θολά νερά του ρεφορμισμού, του κυβερνητισμού και της συνδιαχείρησης.

Η αναζήτηση πολιτικής ταυτότητας της ΑΡΑΣ θα έχει από όλα. Θα έχει και προσπάθειες να παρουσιαστεί ως καλό παιδί στην καθώς πρέπει αριστερά για να λάβει ψίχουλα ελεημοσύνης, θα έχει και σκηνές όπως στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο Κερατσίνι, μόλις τον προηγούμενο μήνα, θα έχει και στημένες προσπάθειες μελοδραματικής θυματοποίησής της όπως αυτή που «καταγγέλλει», θα έχει και «επαναστατικά» ξελαρυγγιάσματα και δήθεν επαναστατική τακτική.

Όσο συνεχίζεται η μετατόπιση προς πολιτικά σχέδια που προσεγγίζουν τον πυρήνα της συνδιαχείρισης, τόσο περισσότερο θα επιχειρείται η υλοποίηση προβοκατόρικων ενεργειών, όχι μόνο προς την Αριστερή Συσπείρωση αλλά και προς το σύνολο των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Οι ψυχοπαθολογικοί, και ούτε κατ’ επίφαση πολιτικοί, όροι, που χρησιμοποιούνται με εμμονή για να ανοίξει η αντιπαράθεση, έχουν οδηγήσει την ΑΡΑΣ σε πρακτικές, αντικειμενικά, προβοκατόρικες, όπου οι πρακτικές με όρους επιβολής, όσο και οι πολιτικές πρωτοβουλίες, θέτουν μόνιμα την ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αναταραχή, και αποτελούν το υπόβαθρο των διασπάσεων της ίδιας της ΑΡΑΣ. Η επικίνδυνη αναγωγή της οργανωτικής αντιπαράθεσης σε κυρίαρχη, καμουφλαρισμένη μάλιστα με ένα ιδεολογικοπολιτικό πέπλο - που αξιοποιείται κατά το δοκούν - και με οπορτουνιστική πάντα λογική και  ακατάσχετη χαφιεδολογία - όσο εντείνεται, τόσο θα αποτελεί ένα διαρκές ναρκοπέδιο στο εσωτερικό της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Η αξιοποίηση από την ΑΡΑΣ του εορτασμού του Πολυτεχνείου για  μικροπολιτικά σχέδια και μηχανορραφίες, το θράσος μια λογικής που κινείται στα πλαίσια "φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης", το μόνο που επιβεβαιώνουν είναι η έλλειψη της επαναστατικής στρατηγικής και η εμμονή σε τακτικισμούς και πρακτικές στημένης αντιπαράθεσης με τον κατά συγκυρία πάντα «εσωτερικό εχθρό».

Σ' αυτόν τον κατήφορο δεν θα τους ακολουθήσουμε!!!

Ξέρουμε ποιος είναι εχθρός και ποιον αντιπαλεύουμε. Έχουμε ξεκάθαρη στρατηγική και κρυστάλλινη τακτική. Θα περιφρουρήσουμε την όποια αντιπαράθεση και διάλογο πάντα με πολιτικούς όρους. Παράλληλα όμως δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να θίξει την πολιτική μας παρουσία και παρέμβαση αλλά και θα περιφρουρήσουμε την αξιοπρέπεια και τιμή των μελών μας που έχει κατακτηθεί μέσα από πολύχρονους αγώνες. Η ονομαστική στοχοποίηση μελών μας από τη διαλυμένη ΑΡΑΣ είναι μια προβοκατόρικη ενέργεια, με γνωστό τον ένοχο, που ήδη έχει πέσει στο κενό.

Αριστερή Συσπείρωση

16 Νοέμβρη 2013

(Το δελτίο  κρίθηκε σκόπιμο να μη δημοσιοποιηθεί πριν το τέλος των εκδηλώσεων  και κινητοποιήσεων για τα 40 χρόνια της εξέγερσης του Νοέμβρη το ’73).