Στο Κυριακάτικο
ΒΗΜΑ (17/11/2013) υπάρχει μια έκπληξη για όλους τους κομμουνιστές, τα
μέλη και τους οπαδούς του ΚΚΕ. Η ναυαρχίδα του ΔΟΛ δημοσιεύει δύο
εσωκομματικά κείμενα τα οποία, όπως φαίνεται, συνιστούν όλο το εσωκομματικό
πλαίσιο που...
οδήγησε στην απόλυση του Νίκου Μπογιόπουλου από τον
Ριζοσπάστη. Σύμφωνα με όσα γράφει η εφημερίδα τα κείμενα αυτά είναι:Η επιστολή Μπογιόπουλου προς την ηγεσία του κόμματός, με ημερομηνία 29/9/2013, όπου ο γνωστός δημοσιογράφος εκθέτει τις απόψεις του για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο Ριζοσπάστης,εκφράζοντας καθαρά την διαφωνία του με τις κομματικές επιλογές.
Η απάντηση της ΚΕ του ΚΚΕ, στην επιστολή Μπογιόπουλου που στην κατάληξή της έχει την απόφαση του κεντρικού κομματικού οργάνου να απολυθεί από τον Ριζοσπάστη ο γνωστός δημοσιογράφος.
Το ΒΗΜΑ έχει αποδείξει και στο παρελθόν πως έχει πολύ καλές πηγές μέσα στο ΚΚΕ. Οπότε θα αποφύγουμε να ασχοληθούμε με τα ερωτηματικά που προκύπτουν από αυτή τη δημοσίευση και τη στόχευση της. Ας τα απαντήσει το ίδιο το ΚΚΕ.
Από τα δύο, όμως αυτά ντοκουμέντα προκύπτουν μια σειρά στοιχεία τα οποία οφείλουμε να επισημάνουμε:
Η ηγεσία του ΚΚΕ εμμέσως πλην σαφώς παραδέχεται ότι ένας από τους λόγους που απολύθηκε ο Νίκος Μπογιόπουλος, αφορά στην ενέργειά του, ασκώντας το καταστατικό του δικαίωμα, να γράψει την άποψή του στον προσυνεδριακό διάλογο για το 19ο Συνέδριο του Κόμματος. Ενώ στα λόγια αναγνωρίζεται το δικαίωμα σε κάθε κομματικό μέλος να πει ελεύθερα και δημόσια την άποψη του στον προσυνεδριακό διάλογο, στη συνέχεια η ΚΕ αρνείται αυτό το δικαίωμα στον Ν. Μπογιόπουλο- και τον επικρίνει- επικαλούμενη το γεγονός ότι δούλευε στο Ριζοσπάστη και άρα έπρεπε να αυτολογοκριθεί για να μην αξιοποιήσει τη διαφωνία του ο ταξικός εχθρός. Τέτοια, βέβαια διάταξη αυτολογοκρισίας του Ν. Μπογιόπουλου και των στελεχών του κόμματος δεν υπήρχε και δεν υπάρχει σε κανένα καταστατικό του ΚΚΕ. Κι ούτε επιχειρήθηκε ποτέ να εισαχθεί σε καταστατικό κομματικό κείμενο. Το ερώτημα επομένως είναι σαφές: Ποιος σώζει την τιμή του ΚΚΕ; Εκείνος που τηρεί το καταστατικό ή εκείνος που ζητεί την εφαρμογή ενός καταστατικού το οποίο δεν υπάρχει;
Ο Νίκος Μπογιόπουλος, στο σημείωμά του προς την ΚΕ, αναφέρει ότι «αναβάθμιση της εφημερίδας (σ.σ. του Ριζοσπάστη) με απολύσεις δεν γίνεται» και εκφράζει την διαφωνία του με κόψιμο στηλών (ανάμεσα στις οποίες και της στήλης «Ημεροδρόμος», την οποία επιμελείτο ο ίδιος). Η ΚΕ του ΚΚΕ φαίνεται πως έχει διαφορετική γνώμη και γι’ αυτό του έδειξε την πόρτα της εξόδου. Ποιος επομένως υπερασπίζεται το ΚΚΕ; Εκείνος που έχει αποδεκατίσει τον Ριζοσπάστη από το συντακτικό του δυναμικό απολύοντας, σχεδόν, όλους όσους διαφωνούσαν, ακριβώς επειδή διαφωνούσαν, ή εκείνος που αντιστέκεται σ’ αυτή την κατρακύλα;
Στο σημείωμα του Νίκου Μπογιόπουλου φαίνεται καθαρά η δήλωσή του να παραιτηθεί από τον μισθό του και να εργαστεί, στο εξής, εθελοντικά και αμισθί στο Ριζοσπάστη. Η ΚΕ αντί να αξιοποιήσει αυτή την προσφορά, του έδειξε την πόρτα της εξόδου αποδεικνύοντας, έτσι, ότι δεν τον ήθελε στην κομματική εφημερίδα. Μπορεί όμως να υπάρξει αναβάθμιση του Ριζοσπάστη και όφελος για το ΚΚΕόταν τα κομματικά μέλη και οι δημοσιογράφοι χωρίζονται σε αρεστούς και μη αρεστούς από την κομματική ηγεσία; Ποιο κομματικό όφελος προκύπτει από την καρατόμηση και τις απολύσεις των μη αρεστών- πέρα από το στενό συντεχνιακό όφελος μιας ηγετικής ομάδας που, για να κάνει ό,τι της αρέσει χωρίς αντιστάσεις, δεν θέλει ενοχλητικούς στα πόδια της; Συνιστά τιμή για το ΚΚΕ αυτή η πρακτική ή η τιμή του βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνσή;
Ο Νίκος Μπογιόπουλος δηλώνει κατηγορηματικά στο σημείωμά του ότι δεν πρόκειται να υπογράψει ατομική σύμβαση εργασίας με τον Ριζοσπάστη, ότι είναι κάθετα αντίθετος με τις ατομικές συμβάσεις εργασίας στην κομματική εφημερίδα και γενικότερα κι ότι μένει σταθερός στην πολιτική του ΚΚΕ που υπερασπίζεται τις συλλογικές συμβάσεις Εργασίας. Η ΚΕ του ΚΚΕ- που έξω στην κοινωνία δεν έχει ακόμη αποποιηθεί τις συλλογικές συμβάσεις-, για τους εργαζόμενους στο κόμμα υπερασπίζεται τις ατομικές συμβάσεις, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να ισχυρίζεται ότι αυτό είναι προς το καλό αυτών των εργαζομένων. «Για να αντιμετωπιστούν- λέει- προβλήματα που υπάρχουν με τους ίδιους τους συντρόφους εργαζόμενους: υψηλή φορολόγηση, δυσκολίες διεκδίκησης παροχών κλπ». Και στη βάση αυτή, επειδή προφανώς σκέφτεται το καλό των εργαζομένων στο κόμμα (!!!), απέλυσε και τον Νίκος Μπογιόπουλο από τον Ριζοσπάστη. Ποιος λερώνει την τιμή του κόμματος και το εξευτελίζει στα μάτια του ταξικού εχθρού; Αυτός που υπερασπίζεται- και μάλιστα με αυτό τον τρόπο- τις ατομικές συμβάσεις στο εσωτερικό του δίνοντας το… καλό παράδειγμα προς τα έξω ή εκείνος που ορθώνει ανάστημα σ’ αυτή την πρακτική υπερασπιζόμενος των συλλογικό χαρακτήρα των συμβάσεων εργασίας;
Ποιος είναι με το ΚΚΕ ως κόμμα της εργατικής τάξης
και ποιος υπονομεύει τον χαρακτήρα του κόμματος; Ποιος τελικά είναι
αυτός που δίνει όπλα στον ταξικό εχθρό αφοπλίζοντας ταυτόχρονα τους
εργαζόμενους;
Τα ερωτήματα είναι αμείλικτα για την ηγεσία του ΚΚΕ. Η κατάσταση σαφής και υπεκφυγές στην απάντησή τους δεν χωράνε.
*Σκιτσογράφος του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ από το 1990 που παραιτήθηκε τον Ιούλιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου