Νάνσυ Πανταζή
Το άρθρο 14 παρ. 2 του ελληνικού συντάγματος για την ελευθερία του τύπου προβλέπει ότι: «Ο τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται».
Σε μια εποχή που οι τοίχοι διαδικτυακά βοούν σε "επαναστατικό" κρεσέντο για μια Κυβέρνηση που δρα μη δημοκρατικά, που καταστρατηγεί θεσμούς, "τρομοκρατεί" τους...
πολίτες είτε με τις κατασταλτικές μεθόδους που χρησιμοποιεί είτε αποδίδοντας τις ευθύνες σε ένα λαό για μία πιθανή χρεωκοπία της χώρας μας, βιώνουμε την πολιτική φίμωση μέσα από συντονισμένα ή μη κέντρα κυβερνητικών, δεξιών και εθνικιστικών μηχανισμών αλλά και τη λογοκρισία από αυτοαποκαλούμενους "επαναστάτες" και "υπερασπιστές" της δημοκρατίας.
Ξεκαθαρίζω εξαρχής προς αποφυγή κάθε παρεξήγησης ότι το Facebook όπως και τα υπόλοιπα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν φέρουν καμία ουσιαστική ευθύνη όταν δέχονται ομαδικές αναφορές και πράττουν αυτά που έχουν θέσει ως όρους ασφαλείας. Ας γίνει, επίσης, σαφές ότι ένα προφίλ για να πέσει αλλά και για να αποκλειστεί απαιτεί μαζικές αναφορές... άρα δεν είναι τόσο απλό.
Όλα αυτά τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης εξυπηρετούν πολύ απλά τη διαδικτυακή φιλία αλλά και την ανταλλαγή απόψεων. Είναι απλά μέσα που σε καμία των περίπτωσεων δεν πρέπει να υπερτιμηθούν και πόσο μάλλον όταν η επιλογή των διαδικτυακών μας φίλων που θα αλληλεπιδράσουμε είναι προσωπική μας επιλογή και με το δικαίωμα ανά πάσα στιγμή τόσο να διαγράψουμε όσο και να μπλοκάρουμε.
Όταν, λοιπόν, δεν συντρέχουν λόγοι όπως λεκτική βία ή σελίδες με παράνομο περιεχόμενο ο χρήστης δεν έχει κανένα λόγο αλλά και κανένα ουσιαστικό δικαίωμα να προβεί σε λογοκρισία των γραφόμενων ενός άλλου χρήστη. Μου προκαλεί εντύπωση η ευκολία των τοποθετήσεων πολλών χρηστών όσον αφορά το περιεχομένο ή το στυλ αναρτήσεων άλλων χρηστών και πολύ περισσότερο αυτών που ένθερμα διατυμπανίζουν τη δημοκρατικότητά τους και εκείνη τη στιγμή επί της ουσίας λογοκρίνουν μία μορφή έκφρασης, όποια και αν είναι αυτή που στην τελική δεν είναι και υποχρεωμένοι να διαβάσουν διότι πολύ απλά έχουν το δικαίωμα της διαγραφής.
Αυτόματα γίνονται "συνήγοροι" όλων αυτών των κέντρων πολιτικών μηχανισμών που μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάνουν πολύ συγκεκριμένη και στοχευμένη προπαγάνδα και αντίστοιχα φιμώνουν τις αντίθετες φωνές που κρίνουν ότι μπορεί να ασκήσουν την όποιου είδους πολιτική επιρροή.
Στις 6 Οκτώβρη έριξαν το πρώτο προφίλ μου, ένα προφίλ με διάρκεια 2 ετών και 5000 διαδικτυακούς φίλους, από τους οποίους μόνο με 1000 ξαναβρεθήκαμε, και ακόμα και σήμερα δεν έχω λάβει απάντηση. Χθες προχώρησαν αρχικά σε 3ωρο αποκλεισμό και μέσα σε μία ώρα σε 3μερο αποκλεισμό από κάθε είδους σχολιασμό και ανάρτηση για υλικό που είχα ανεβάσει στο νέο προφίλ μου. Μένω άναυδη διότι τη μία μέρα αναρτούσα ποίηση Ελύτη και την προηγούμενη μέρα άρθρα από site γενικού περιεχομένου. Στην πορεία ανακάλυψα ότι είχαν κατεβάσει συγκεκριμένη πολιτική-χιουμοριστική ανάρτηση με μία φωτό, η οποία είχε κυκλοφορήσει διαδικτυακά σε πολλούς τοίχους άλλων φίλων και ποτέ δεν έγινε αποκλεισμός.
Καταλήγω, λοιπόν, σε ένα και μοναδικό συμπέρασμα... Δυστυχώς, έχει χαθεί κάθε μέτρο δημοκρατικότητας και ελευθερίας λόγου τόσο από τα κυβερνητικά, δεξιά και εθνικιστικά κέντρα φίμωσης όσο και από μεμονωμένους χρήστες που κάτω από ένα μανδύα ψευτοεπαναστατικό, ψευτοδημοκρατικό και κριτή παντών έχουν αναγάγει εαυτούς σε κουκουλοφόρους και δοσίλογους με τη ρουφιανιά ... κυβερνητικά εξωραϊσμένη σαν ένδειξη ενεργού και υπεύθυνου πολίτη.
Ας αντιληφθούν όλοι ότι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης υπάρχει η ελευθερία επιλογής των φίλων μας και το δικαίωμα διαγραφής και ότι η όποιου είδους φίμωση και για όποιο λόγο είναι απαξίωση τόσο της ελευθερίας λόγου όσο και της ίδιας της δημοκρατίας.
Τέλος, ας αντιληφθούν οι φιλοκυβερνητικοί και οι δεξιοί και εθνικιστές ότι οι ελεύθερες φωνές δεν φιμώνονται... απεναντίας ατσαλώνονται και γίνονται πιο βροντερές... Άλλωστε όλο αυτό υποδηλώνει και την απόγνωση στην οποία βρίσκονται... είναι τακτική ήττας και ενίσχυσης της πεποίθησης μας και του αγώνα μας για την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού...
"Μια τρικυμισμένη θάλασσα είναι η ελευθερία. Οι άτολμοι προτιμούν την ηρεμία του δεσποτισμού..." ~ Θ. Τζέφερσον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου