Το 1972 η σύνοδος του ΟΗΕ στη Στοκχόλμη καθιέρωσε την 5η Ιουνίου ως παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, αναγνωρίζοντας τη προστασία των οικοσυστημάτων σαν όρο για την επιβίωση του πλανήτη. 35 χρόνια μετά τη μέρα αυτή κινδυνεύει να εξελιχθεί σε ημέρα μνήμης (ή και μνημοσύνου) του περιβάλλοντος.
Ημέρα που οι κυβερνήσεις και οι διάφορες περιφερειακές και τοπικές εξουσίες διοργανώνουν για το θεαθήναι διάφορες εκδηλώσεις προκειμένου να καλύψουν τις ενοχές τους και την απουσία δράση τους για τις υπόλοιπες 364 ημέρες του χρόνου.
Σήμερα ο πλανήτης από πλευράς περιβαλλοντικής ισορροπίας βρίσκεται στο κόκκινο.
Φαινόμενα όπως η ερημοποίηση, η αλόγιστη χρήση των φυσικών πόρων, η μόλυνση των υδάτων και των εδαφών, η μείωση της βιοποικιλότητας, η αλλαγή του κλίματος και το φαινόμενο του θερμοκηπίου τείνουν να πάρουν εκρηκτικές διαστάσεις.
Η παγκόσμια οργάνωση Υγείας εκτιμά ότι η μόλυνση και η καταστροφή του περιβάλλοντος ευθύνεται για το 20-25% των θανάτων ετησίως.
Οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις στο βωμό του κέρδους και της συσσώρευσης βάζουν συνεχώς εμπόδια για τη λήψη άμεσων μέτρων για τη προστασία του περιβάλλοντος (περίπτωση ΚΙΟΤΟ).
Η μεγάλη υπερδύναμη του πλανήτη (Η.Π.Α.) αν και καλύπτει μόνο το 4,6% του πληθυσμού της γης υπολογίζεται ότι παράγει το ¼ του CO2 παγκοσμίως.Στην Ελλάδα οι διάφορες κυβερνήσεις (προηγούμενες και σημερινή) προσποιούνται ότι παίρνουν μέτρα ενώ στην πράξη αδιαφορούν ή και σιγοντάρουν (στο όνομα της ανάπτυξης) τα διάφορα ιδιωτικά συμφέροντα (μεγάλα και μικρά) που στο βωμό του κέρδους δεν υπολογίζουν τη καταστροφή και την μόλυνση του περιβάλλοντος.
Χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια της σημερινής κυβερνήσεως (Ν.Δ.) για τη μείωση της συνταγματικής προστασίας των δασών και των δασικών εκτάσεων μέσω της αναθεώρησης του άρθρου 24 του συντάγματος (που ευτυχώς απέτυχε) όπως και η πρόσφατη «αποβολή» μας από το Πρωτόκολλο του ΚΙΟΤΟ, που αποτελεί ντροπή για τη χώρας μας.
Στη χώρα μας αλλά και στο Νομό μας ένα άναρχο και ζοφερό περιβαλλοντικό τοπίο διαμορφώνεται καθημερινά.
Στην ημερήσια διάταξη βρίσκονται:
Καταπατήσεις δασικών εκτάσεων και οικοσυστημάτων (Δέλτα Αλιάκμονα, Λουδία, Αξιό)
Ανεξέλεγκτες χωματερές που λειτουργούν στο νομό και ρυπαίνουν τον υδροφόρο ορίζοντα και με τις συχνές πυρκαγιές εκλύουν τόνους διοξινών.
Ρύπανση τάφρου 66 από τη λειτουργία βιομηχανιών επεξεργασίας φρούτων.
Καταστροφή του παρόχθιου οικοσυστήματος του Αλιάκμονα από τις παράνομες αμμοληψίες αλλά και τη κοπή και εκχέρσωση δέντρων από μεμονωμένους αγρότες.
Ρύπανση του εδάφους και των υδάτινων πόρων από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων στις αγροτικές εκμεταλλεύσεις.
Ανοιχτά λατομεία – νταμάρια στον ορεινό όγκο του Βερμίου που εγκαταλείφθηκαν από τους πρώην εκμεταλλευτές χωρίς καμία αποκατάσταση του περιβάλλοντος.
Όσο αφορά το αστικό περιβάλλον έχουμε πόλεις με έντονα κυκλοφοριακά προβλήματα, ηχορύπανση, ατμοσφαιρική ρύπανση (αιωρούμενα σωματίδια ΡΜ 10) απουσία ελεύθερου χώρου και πρασίνου.
Και ενώ όλα τα παραπάνω βρίσκονται σε εξέλιξη, οι Δήμαρχοι του Νομού μας σε μία επίδειξη αδιάλλακτης εκδικητικότητας μηνύουν και βρίσκονται ως ενάγοντες στα δικαστήρια προκειμένου να καταδικαστούν μέλη της οικολογικής ομάδας Βέροιας για μια εντελώς συμβολική ενέργεια με στόχο την ευαισθητοποίηση για το περιβάλλον.
Εάν δεν κάνουμε κάτι άμεσα σε μερικά χρόνια η κατάσταση θα είναι μη αναστρέψιμη.
Έχουμε το δικαίωμα να μείνουμε απαθείς;
Νομίζουμε πως όχι. Και μέσα από τη συλλογική δράση ας προσπαθήσουμε να περισώσουμε ότι μπορεί περισωθεί.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
Υπεύθυνος Τομέα Περιβάλλοντος
ΣΥΡΙΖΑ Ν. ΗΜΑΘΙΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου