Τ. Κορωνάκης: Σκέψεις για την εκλογική καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ

του
Τ. Κορωνάκη

Η βασική διαφορά στην προεκλογική περίοδο μεταξύ των αστικών κομμάτων και της Αριστεράς είναι ότι, ενώ αυτοί προσπαθούν με κάθε τρόπο να σε κάνουν να ξεχάσεις, εμείς προσπαθούμε με κάθε τρόπο να κάνουμε την κοινωνία να θυμηθεί και να πιστέψει πως μπορεί να αλλάξει τα πράγματα. Αυτοί κάθε φορά... προσπαθούν να δημιουργήσουν μια τεχνητή πραγματικότητα στην οποία εξαφανίζονται οι ευθύνες τους, επενδύοντας στη συλλογική ευθύνη του «μαζί τα φάγαμε», δημιουργούν ένα πλαίσιο υποσχέσεων που βασίζεται στο ότι οι επιλογές είναι μεταξύ των δύο πυλώνων του δικομματισμού (καμία ψήφος χαμένη) και μεταξύ αυτών συγκροτούνται δήθεν ρεαλιστικές, υπεύθυνες και αξιόπιστες προτάσεις εξουσίας, κρούοντας ταυτόχρονα τον κίνδυνο της «ακυβερνησίας». Έτσι προσπαθούν να εμφανίσουν την Αριστερά ως περιθωριακή επιλογή που δεν θα καθορίσει τις εξελίξεις. Όσους δεν μπορούν να πείσουν με τα επιχειρήματα της κυβερνητικής λύσης προσπαθούν να τους τρομοκρατήσουν ή να τους οδηγήσουν στην αποχή, επενδύοντας σε επιχειρήματα του τύπου «όλοι ίδιοι είναι».
Ατζέντα

Σήμερα όμως η δουλειά τους δεν είναι και τόσο εύκολη. Γι’ αυτό γίνονται αδίστακτοι, με στόχο να αλλάξουν την ατζέντα από το αυτονόητο, δηλαδή τα μνημόνια, τις δανειακές συμβάσεις και τα μέτρα τα οποία έχουν δεσμευτεί να πάρουν. Ακολουθούν μια ακραία πολιτική μίσους, που οδηγεί την κοινωνία στον εκφασισμό, που εφευρίσκει ως εσωτερικό εχθρό τους μετανάστες, που οι σωτήρες θα έρθουν να μας σώσουν από την εγκληματικότητα. Λες και δεν είναι δικό τους δημιούργημα η υποβάθμιση της ζωής στις γειτονιές μας, λες και δεν είναι η φτώχεια την οποία έχουν επιβάλει σε όλη την κοινωνία η αιτία για την αύξηση της εγκληματικότητας.

Οι ανάγκες μας όμως δεν μπορούν να ξεχαστούν. Η φτώχεια, η ανεργία, η διάλυση κάθε δομής πρόνοιας, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και η χρεοκοπία της κοινωνίας δεν μπορούν να μπουν στο περιθώριο. Η Αριστερά σε αυτές τις εκλογές έχει μια ιστορική δυνατότητα, όχι για τον εαυτό της, αλλά για τους άνεργους, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους μικρομεσαίους, τους αγρότες, τους νέους, τις γυναίκες. Ο στόχος δεν μπορεί να είναι εσωτερικός ή ποσοτικός, αλλά αναγκαστικά πρέπει να αφορά πολλούς παραπάνω. Δεν μπορεί να ’ναι μικρότερος από το να μην ξαναυπάρξει κυβέρνηση του μνημονίου, δεν μπορεί να μη βάζει σαν στόχο την ενότητα για την ανατροπή της σημερινής κατάστασης και τη χάραξη μιας εντελώς διαφορετικής νέας προοδευτικής πορείας από μια λαϊκή πλειοψηφία και ένα μαζικό και μαχητικό κίνημα.

Ξέρουμε πως στον κόσμο κυριαρχούν πολλά και διαφορετικά συναισθήματα, οργή και απόγνωση, φόβος και έλλειψη εμπιστοσύνης. Απέναντι σε όσους ήδη έχουν χάσει τα πάντα, αλλά και σε όσους έχουν χάσει ήδη πολλά, αλλά διατηρούν ένα επίπεδο ζωής, δεν πρέπει να αφήσουμε τη μνημονιακή προπαγάνδα να τους τρομοκρατήσει. Πρέπει να αντιστρέψουμε τα επιχειρήματά τους, να σπάσουμε τα ψεύτικα διλήμματα και με βάση την πραγματικότητα να τους πείσουμε ότι αυτοί είναι οι δυνάμεις της καταστροφής και του χάους και η συνέχιση για μια ακόμα μέρα της πολιτικής τους θα οδηγήσει σε ένα ανεξέλεγκτο κοινωνικό ολοκαύτωμα.

Κρισιμότητα

Πρέπει να τονίσουμε την κρισιμότητα αυτών των εκλογών, να αναδείξουμε τη δράση μας όλο το προηγούμενο διάστημα μέσα στους αγώνες ως μια δύναμη που βρέθηκε δίπλα στον κόσμο, ως μια δύναμη σοβαρή με σχέδιο και προτάσεις που μπορεί μαζί με τον κόσμο να σταματήσει την πορεία προς το γκρεμό. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να μην έχει πρόσβαση σε βασικές ανάγκες. Ψωμί, δουλειά, υγεία και παιδεία είναι το απόλυτο ελάχιστο για όλους τους ανθρώπους που ζουν στην χώρα.

Ενότητα, ανατροπή, κοινωνική δικαιοσύνη, αλληλεγγύη και δημοκρατία είναι οι δικές μας λέξεις κλειδιά. Στις εκλογές πρέπει να μιλήσουμε με όσο το δυνατόν περισσότερο κόσμο και να τον πείσουμε πως μόνο ένα είναι το δίλημμα: εμείς και οι ανάγκες μας ή αυτοί και τα κέρδη τους. Στόχος μας τίποτα λιγότερο από μια μεγάλη ανατροπή στην Ελλάδα, ένα ισχυρό μήνυμα για όλη την Ευρώπη. Να τους κάνουμε παρελθόν πριν μας γυρίσουν στο μεσαίωνα, να προχωρήσουμε χωρίς αυτούς.

Δημοσιεύτηκε στην ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ