Είναι κοινός τόπος η διαπίστωση ότι η βαθιά οικονομική - κοινωνική κρίση που διαπερνά τη χώρα μας, αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη, θα έχει άμεσες και σοβαρές συνέπειες στο πολιτικό σύστημα και γενικότερα στη δομή και λειτουργία του δημόσιου χώρου. Το δίλημμα που τίθεται είναι αν οι θεσμοί θα δημοκρατικοποιηθούν, θα ενισχύσουν ουσιαστικά τη συμμετοχή...των πολιτών, θα δημιουργήσουν το πλαίσιο για να εκφραστούν οι λαϊκές απαιτήσεις ή αντίθετα θα πάρουν ένα ολιγαρχικό, κλειστό χαρακτήρα προκειμένου πιο "αποτελεσματικά" να περάσουν οι νεοφιλελεύθερες αλλαγές στην οικονομία.
Δυστυχώς, η Αυτοδιοίκηση φαίνεται ότι είναι το πρώτο πεδίο εφαρμογής μιας αυταρχικής λογικής. Η μεγάλη περικοπή, τουλάχιστον κατά 30% το 2010 των πόρων της, η επιβολή αύξησης της τοπικής φορολογίας (700 εκατ. 2012-2015) και η περαιτέρω μείωση των δαπανών της (-685 εκατ. την προσεχή τετραετία) που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο, καθώς και το αλαλούμ που προκαλεί η εφαρμογή του "Καλλικράτη" οδηγεί τους ΟΤΑ και τις Περιφέρειες σε διάλυση.
Για να υποστηριχτούν αυτά τα μέτρα επόμενος στόχος είναι ο απόλυτος έλεγχος των οργάνων της Αυτοδιοίκησης, ΠΕΔ (Περιφερειακές Ενώσεις Δήμων) και ΚΕΔΕ (Κεντρική Ένωση Δήμων) και η μετατροπή τους σε σώματα που απλά θα επικυρώνουν τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Έτσι στο Π.Δ. που έστειλε για τυπικό έλεγχο στο ΣτΕ η προηγούμενη ηγεσία του υπουργείου Εσωτερικών, που αφορά στην εκλογή αυτών των οργάνων, παρά τη διαφωνία της ΤΕΔΚΝΑ (ομόφωνα) και της ΚΕΔΚΕ, καταλύεται κάθε είδους αντιπροσωπευτικότητα, υποβαθμίζονται απόλυτα τα Δημοτικά Συμβούλια υπερτονίζοντας το Δημαρχοκεντρικό συγκεντρωτικό πνεύμα του "Καλλικράτη", και αποκλείονται από το κεντρικό όργανο της Αυτοδιοίκησης όλες οι συλλογικότητες (παρατάξεις) εκτός των δύο μεγαλύτερων (ΠΑΣΟΚ- Ν.Δ.).
Αυτό επιτυγχάνεται με τη μεγάλη μείωση των αντιπροσώπων που στέλνουν τα Δημοτικά Συμβούλια, με αποτέλεσμα π.χ. στην Αττική η συνέλευση της ΤΕΔΚΝΑ από 1450 άτομα να μειωθεί σε 300, εκ των οποίων οι 66 είναι οι δήμαρχοι. Δηλαδή, Δημοτικά Συμβούλια με 33 άτομα στέλνουν εκτός του δημάρχου 1 σύμβουλο από την πλειοψηφία και έναν από την αντιπολίτευση (τη μείζονα βέβαια). Το αποκορύφωμα είναι η γενική συνέλευση της ΚΕΔΕ (τριτοβάθμιο όργανο) να απαρτίζεται από 500 μέλη, εκ των οποίων 325 δήμαρχοι (όσοι και οι δήμοι) και 175 μόνο δημοτικοί σύμβουλοι, οι οποίοι θα αντιπροσωπεύουν χιλιάδες εκλεγμένους συναδέλφους τους από τα κατ' εξοχήν αντιπροσωπευτικά όργανα, τα τοπικά κοινοβούλια των πόλεων, τα Δημοτικά Συμβούλια.
Και για να μην υπάρξει καμία χαραμάδα δημοκρατικής εκπροσώπησης, απαιτείται να διαθέτει ένα ψηφοδέλτιο 20 δημάρχους ως υποψηφίους για να μπορεί να κατέβει στις εκλογές. Πλήρης και απόλυτος δικομματισμός!!!
Ίσως αυτό να είναι το πρώτο βήμα στις αναγγελλόμενες γενικότερες θεσμικές αλλαγές (μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 150-200, πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα κ.ά.). Το συμπέρασμα σαφές, ασφυκτικός έλεγχος των εξελίξεων στους ΟΤΑ, περιθωριοποίηση- αποκλεισμός της αριστεράς και οποιασδήποτε ανεξάρτητης κριτικής φωνής.
Βρισκόμαστε μπροστά σε μια συστηματική κατεδάφιση των κατακτήσεων της Αυτοδιοίκησης σε οικονομικό- θεσμικό επίπεδο της μετά το 1974 και ιδιαίτερα της μετά το 1980 περιόδου. Το ένα από τα τρία βάθρα της δημοκρατίας, μαζί με τον συνδικαλισμό και το κοινοβούλιο (η ιστορική ρήση του Α. Παπανδρέου) περιορίζεται σε ένα μηχανισμό του κεντρικού κράτους οικονομικά και πολιτικά ελεγχόμενο.
Είναι απορίας άξιο πώς μέσα σ' αυτές τις συνθήκες οι αιρετοί της ΔΗΜΑΡ κατέληξαν σε συμφωνία με τους αιρετούς του ΠΑΣΟΚ για κοινή κάθοδο στις εκλογές για τα όργανα των ΟΤΑ. Συμφωνούν προγραμματικά και πολιτικά με όλα αυτά; Μήπως έχουν την ψευδαίσθηση ότι με την παρουσία 1 ή 2 εκπροσώπων τους στο Δ.Σ. της ΚΕΔΕ θα επηρεάσουν αισθητά τα πράγματα;
Στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί σήμερα μόνο μια μεγάλη συμπαράταξη δυνάμεων που πρώτο και κύριο στόχο θα έχει την ανατροπή αυτής της πολιτικής στην Αυτοδιοίκηση και στη συνέχεια την προώθηση των πάγιων θέσεων που χρόνια τώρα ο χώρος μας έχει επεξεργασθεί, μπορεί να έχει προοπτικές επιτυχίας.
ΥΓ.: Περιμένουμε με ενδιαφέρον την αντίδραση της νέας ηγεσίας του υπουργείου και ιδιαίτερα του Πάρι Κουκουλόπουλου. Μπορεί βέβαια να μην είναι στις δυνατότητές του να ανατρέψει την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης για την Αυτοδιοίκηση, όμως τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα του Π.Δ. για τα όργανα μπορεί να τον αλλάξει. Θα θυμηθεί την μακρόχρονη ευδόκιμη (κατά γενική εκτίμηση) θητεία του ως προέδρου της ΚΕΔΚΕ ή θα υποταγεί στις κομματικές σκοπιμότητες της περιόδου; Θα δούμε. Άλλωστε "αρχή άνδρα δείκνυσι".
* (πρ. δήμαρχος, μέλος του Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου