τΟ ΝΕΟ ΜΠΛΟΚ «ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΚΕΝΤΡΟΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» ΤΟΥ Φ. ΚΟΥΒΕΛΗ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ

Της ΜΑΓΔΑΣ ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ*

Σε συνέντευξή του στη «REAL NEWS» της Κυριακής (15/6), οΦώτης Κουβέλης, απαντώντας στο ερώτημα για ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο δεν την απέρριψε αλλά και υπογράμμισε με νόημα ότι «χρειαζόμαστε ένα νέο μπλοκ εξουσίας της Κεντροαριστεράς και της Αριστεράς. Μιας Αριστεράς που θα είναι απαλλαγμένη από το λαϊκισμό και μιας Κεντροαριστεράς που θα είναι σε αντιπαράθεση με τις ...

νεοφιλελεύθερες πολιτικές».

Για πολλούς η απάντηση του Φ. Κουβέλη μπορεί να θεωρηθεί ολίγον γρίφος. Για άλλους μπορεί να εκληφθεί ως «πολιτικά ορθή» (politically correct).

Για όσους γνωρίζουν λίγο περισσότερο τα «έγκατα» της «ανανεωτικής Αριστεράς», θα έκριναν την απάντηση, μάλλον, ως αρκετά σαφή, πολιτικά ανορθόδοξη και επιεικώς απαράδεκτη.

Οι λόγοι είναι απλοί.

Πρώτον: Διότι δεν υπάρχει Κεντροαριστερά σε αντιπαράθεση με το νεοφιλελευθερισμό, παρά μόνο ως χίμαιρα και αυταπάτη. Αντίθετα, η Κεντροαριστερά είναι συνώνυμη του νεοφιλελευθερισμού και το πραγματικό πολιτικό όχημα για την εφαρμογή του σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η ΔΗΜΑΡ, επίσης, ως μια από τις εκφράσεις της Κεντροαριστεράς στη χώρα μας, όχι μόνο δεν είναι αντίθετη στονεοφιλελευθερισμό (εκτός και αν οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους) αλλά και αποτελεί τον εκφραστή μιας (ανέφικτης) αντίληψης που θέλει να τον παντρέψει με ένα φαντασιακό κοινωνικό περιεχόμενο.

Δεύτερον: Διότι η Αριστερά, από το χαρακτήρα και το ρόλο της, δεν έχει επαφή με το λαϊκισμό. Ο Φώτης Κουβέλης θα όφειλε, λοιπόν, όταν λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί γι’ αυτόν ομιλούσε, πρέπει να απαλλαγεί από το λαϊκισμό, να ήταν συγκεκριμένος. Πολύ φοβούμαι ότι όταν η ΔΗΜΑΡ καλεί το ΣΥΡΙΖΑ να απαλλαγεί από το λαϊκισμό, στην ουσία ζητά να εγκαταλείψει το ριζοσπαστισμό του ή καλύτερα τα ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά που διατηρεί και πρώτα απ’ όλα κάθε διάθεση μονομερούς αμφισβήτησης των μνημονιακών πολιτικών, κάθε πρόθεση σύγκρουσης με ότι αντιπροσωπεύουν ευρωζώνη και ΕΕ και πολύ περισσότερο κάθε διάθεση αντικαπιταλιστικής προοπτικής.

Η ΔΗΜΑΡ και οι βουλευτές της ασφαλώς και δεν πρέπει να συναινέσουν στην εκλογή νέου Προέδρου από την παρούσα Βουλή, πράγμα που σωστά αφήνει να εννοηθεί ο Φώτης Κουβέλης. Μια τέτοια στάση, όμως, που υπηρετεί τη δημοκρατία, το εθνικό και λαϊκό συμφέρον, καθόλου δεν θα πρέπει να συνδεθεί με ενδεχόμενη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ και ΔΗΜΑΡ, για την οποία δεν υπάρχει ριζοσπαστική προγραμματική βάση και μπορεί να εκληφθεί ως υστερόβουλο αντάλλαγμα στο

Προεδρικό ζήτημα.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση και όχι η μετατόπισή του προς κεντροαριστερές θέσεις και η συνεργασία του με δυνάμεις της Κεντροαριστεράς, η οποία πιθανότατα να τον καταστήσει «συστημικό όμηρο».

Η ΔΗΜΑΡ, από συνέταιρος στη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, δεν μπορεί να μετατραπεί εύκολα, μα καθόλου εύκολα, σε αξιόπιστο σύμμαχο για μια νέα και συνεπή αντιμνημονιακή -αντινεοφιλελεύθερη και προοδευτική προοπτική της χώρας μας.

Αν η ΔΗΜΑΡ θέλει να πηδάει εύκολα από τη μια βάρκα στην άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αυτήν την πολυτέλεια.

*Η Μάγδα Σπηλιοπούλου είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ.

ΠΗΓΗ: ΙΣΚΡΑ