Άκου Αλέξη ΙΙ

του Ιουλιανού

• ΟΛΜΕ όχι.
• ΚΕΔΕ όχι.
• ΔΟΕ όχι.
• ΑΔΕΔΥ.οχι.
• Όχι είπε και ο Παναγόπουλος, μέλος του ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας και της ελεύθερες ώρες του πρόεδρος των εργατών Ελλάδος ΑΕ. Ή κοινώς ΓΣΣΕ.

Είναι σίγουρο πως ο αστικός(;) σοσιαλισμός (;) που κυριαρχεί στον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει την πιο ταιριαστή του έκφραση όταν γίνεται φιλολογία εντυπώσεων και κενού ρητορικού προεκλογικού σχήματος. Ίσως όμως η προσωπική αυτή δράση του Τσιπρα πέρα από κάθε συνταγματικό και....
θεσμικό ρόλο να μην είναι η δημιουργία κενών εντυπώσεων και μάλιστα με προεκλογικό στόχο μα μια δικιά του εφευρετική δράση που ανάγεται στην προπαγάνδα των μελλοντικών κοινωνικών του σχεδίων. Μια όμορφη μα άμορφη αοριστία.
Όπως και οι αναφορές του άλλωστε στον Χαρίλαο Φλωράκη.
Η φαντασιακές του προϋποθέσεις δημιουργίας κυβέρνησης έρχονται ως αντίβαρο στην θέση των ιστορικών κοινωνικών πολιτικών και οικονομικών προϋποθέσεων που χρειάζονται για την βαθμιαία ανάπτυξη της οργάνωσης των εργατών.
Ο Αλέξης όμως πάει και ένα βήμα παραπέρα και λέει:

«το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας είναι θεσμικό, είναι κρατικό. Διακρατικών σχέσεων πρόβλημα είναι αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο μέρος του χρέους μας. Δεν μπορείς να το αντιμετωπίζεις με τη λογική ότι θα το λύσεις μονάχα με μια μονομερή απόφαση απέναντι στους πιστωτές, τους ιδιώτες πιστωτές. Είναι και ζήτημα διακρατικών σχέσεων. Γι’ αυτό είπα ότι είναι και ζήτημα μιας συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης των όρων με τους οποίους η χώρα μας εντάσσεται στο διεθνές γίγνεσθαι, στον διεθνή και ευρωπαϊκό καταμερισμό εργασίας. Μια ισχυρή επαναδιαπραγμάτευση των όρων ένταξής μας, αν θέλετε, στην ίδια την ΕΕ και την ευρωζώνη. Και σε κάθε περίπτωση λέμε ότι δίκαιη και βιώσιμη λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από μια πολιτική λύση σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο»

Η μαγική λέξη Τσιπρα: «Επαναδιαπραγμάτευση»
Λες και η Λέσχη του Παρισιού μη θεσμική οργάνωση όπου διεκπεραιώνονται οι αναδιαρθρώσεις διακρατικών δανείων δεν είναι οργανισμός της ΕΕ.
Λες και η ΚΟΜΙΣΙΟΝ και η Ευρωπαϊκή τράπεζα οι δυο από τους τρεις εταίρους της τρόικας δεν είναι θεσμικά όργανα της ΕΕ.
Λες και δεν τα όργανα της ΕΕ που επέβαλαν τα σκληρά ταξικά προγράμματα αλλά κάποιες αόρατες δυνάμεις άρα η λύση δεν είναι η σύγκρουση με τους πιστωτές και εταίρους μας με μονομερείς αποφάσεις αλλά η επαναδιαπραγμάτευση.
Και όμως ο Αλέξης δεν μένει εκεί. Τώρα κάνει το άλμα:
«Έτοιμοι να κυβερνήσουμε, αλλά με ένα μορατόριουμ για το χρέος» (Pronti al governo, ma con una moratoria sul debito), φιλοξενεί η ιταλική εφημερίδα La Stampa.
Ξεκαθαρίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν πρόκειται ποτέ να στηρίξει τα Μνημόνια», ο κ. Τσίπρας τονίζει πως στις 6 Μαΐου «ο ελληνικός λαός είπε όχι στο Μνημόνιο».
Όσο για τις προτεραιότητες της κυβέρνησης που ενδεχομένως καταφέρει να συγκροτήσει και τα «επόμενα βήματα και μηνύματα προς την Ευρώπη», σημειώνει ότι «πρώτον είναι ένα μορατόριουμ επί του χρέους, δεύτερο μια πιο δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και μία σοβαρή καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και τρίτον, αξιόπιστα προγράμματα για να ξαναμπεί σε ανάπτυξη η οικονομία».
Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει τώρα προσωρινή αναστολή του χρέους!
Όλα τα άλλα τα λέει και ο Σαμαράς το Πασοκ η ΔΡΑΣΗ η Μπακογιάννη, ο ΣΕΒ και λοιποί εταίροι.
ΑΚΟΥ ΤΩΡΑ

• Αλέξη η ΕΕ δεν είναι ένας φιλεύσπλαχνος οργανισμός.Η ΕΕ παίρνει μέρος μαζί με της ΗΠΑ στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα και συμμετέχει στην ηθελημένη ανισόμετρη καπιταλιστική εξέλιξη διεθνώς.
• Αλέξη, η «κρίση» αποκάλυψε τον μύθο σχετικά με την προπαγανδιστική δυνατότητα της ΕΕ σαν ασπίδας της εργασίας των αγροτών ή των ανέργων κτλ. Ο ρόλος της ΕΕ στον διεθνή νεοαποικισμό γιατί δεν αποκαλύπτεται;
• Αλέξη το ΔΝΤ είναι ένας κερδοσκοπικός δανειοδοτικός οργανισμός- όπου μέτοχος και χρηματοδότης είναι και η ΕΕ- που δρα Παγκόσμια με την πολιτική υποστήριξη των ΗΠΑ και των κυβερνήσεων της ΕΕ και έχει ως ευαγγέλιο του την «ελεύθερη αγορά» ,την συστηματική παράδοση των δημοσίων αγαθών σε υπερεθνικές εταιρείες.
• Αλέξη, οι πολιτικές του είναι απόλυτα στρατευμένες στις ανάγκες της νεοφιλελεύθερης οικονομίας.
• Αλέξη το μνημόνιο είναι η συνέχεια της Συνθήκη του Μάαστριχτ, του Προγράμματος Σύγκλισης της Συνθήκης του Μάαστριχτ , του Σύμφωνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης που ακολούθησε, της «Στρατηγικής της Λισαβόνας» και τέλος της «στρατηγικής της ΕΕ Ευρώπη 2020». Και όλα αυτά συμπυκνωμένα λέγονται «μνημόνιο»
• Αλέξη δεν υπάρχουν κερδοσκόποι, και τοκογλύφοι, μια και αυτός- το κέρδος- είναι ο θεμελιακός σκοπός του καπιταλισμού πόσο μάλλον του νεοφιλελευθερισμού. Και τα πεπραγμένα τους, ούτε παρασιτικό φαινόμενο είναι ούτε καμία στρέβλωση του τραπεζικού συστήματος.
  Είναι προϊόν του καπιταλιστικής «ανάπτυξης» κάτι που σημαίνει μόνο ένα πράγμα:
  ΚΕΡΔΟΣ. ΚΕΡΔΟΣ ΚΕΡΔΟΣ. Με κάθε μέσο, ακόμα και με την εξόντωση όλων των ανθρωπίνων αξιών.
• Αυτή είναι η βάση του καπιταλισμού και των φορέων του.
• Αλέξη, μήπως πρόκειται να αναρωτηθείς τι απέγιναν τα «εθνικά κατορθώματα», της «ισχυρής Ελλάδας», της «Ελλάδας της ΟΝΕ» και της «Ελλάδας της πρώτης ταχύτητας»;
• Αλέξη θες δε θες η ισχύς βρίσκεται στην δύναμη του διεθνούς κεφαλαίου, στην στερεότητα των διεθνών δεσμών της αστικής τάξης μα και στην συνήθεια την δικιά μας να θεωρούμε θέσφατο αυτήν την ισχύ.

Έτσι σκεφτόμαστε την «Επαναδιαπραγμάτευση» με τους «εταίρους» μας και όχι τον επίμονο πόλεμο ενάντια τους. Ίσως γιατί αυτό το τελευταίο θα σε ξεβολέψει μια και χρειάζεται σταθερότητα θέσεων αδιαλλαξία και ενότητα θέλησης.
Ζήτημα που είναι άπιαστο, ας πούμε για τον Παπαδημούλη ο οποίος δήλωσε: «Εμείς θέλουμε την Ελλάδα στο ευρώ και την Ευρώπη και η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ με το μνημόνιο οδηγούν την Ελλάδα εκτός ευρώ». Ε;
Και για όλα τα παραπάνω θέλουν οι του ΣΥΝ την «νομιμοποίηση» της «Επαναδιαπραγμάτευσης» από το ΚΚΕ.
Πριτς…
Αναγνωρίζω όμως την λυσσαλέα επίθεση από τα ΜΜΕ και των αστικών κομμάτων ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ. Μα αυτός δεν είναι φόβος μην και προωθήσει την επανάσταση άρα και την αλλαγή του κοινωνικού συστήματος, μα μην και πειράξει κάπως το αστικό πορτοφόλι.
H ορθότητα της πολιτικής στρατηγικής του καθένα μας σύντομα θα αποκαλυφθεί.

παραλληλογράφος