τουΠέτρου Κατσάκου
Στις μέρες της δίψας ήταν βάλσαμο να ρίχνεις τον κουβά στο πηγάδι με τους στίχους και τις νότες και να ξεδιψά έστω και λίγο η ψυχή.
Μέρα με τη μέρα το πηγάδι στεγνώνει. Ένα ένα τα αποθέματά μας στερεύουν δραματικά και επικίνδυνα.
Φοβάμαι τη μέρα που από το βάθος του...
πηγαδιού θα ακουστεί μονάχα ο κούφιος ήχος ενός τσίγγινου κουβά.
Καλό ταξίδι άρχοντα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου