Ο τουρκοκύπριος ηγέτης Ντερβίς Έρογλου δήλωσε πως ο Ραούφ Ντενκτάς...
«αποτελούσε ιστορία για τους αγώνες των Τουρκοκυπρίων. Ο τουρκοκυπριακός λαός δεν θα ξεχάσει ποτέ τον «πατέρα» Ντενκτάς».
Ο γιος του Ντενκτάς, Σερντάρ, είπε ότι η λύπη τους είναι μεγάλη και υποσχέθηκε ότι θα ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του, ο οποίος «δημιούργησε το κράτος και εργάστηκε για να το κάνει δυνατό και να έχει ισχυρούς δεσμούς με τους αδελφούς του στην Ανατολία».
Ποιος ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς
Ο Ραούφ Ντενκτάς υπήρξε ο μακροβιότερος τουρκοκύπριος ηγέτης. Γεννήθηκε στην Πάφο το 1924. Αποφοίτησε από την Αγγλική Σχολή Λευκωσίας και το 1944, μετέβη στο Λονδίνο, όπου σπούδασε Νομικά στο Lincoln’s Inn με υποτροφία του Βρετανικού Συμβουλίου.
Αναμείχθηκε για πρώτη φορά στα κοινά υπέρ της τουρκοκυπριακής κοινότητος το 1948, οπότε υπηρέτησε ως μέλος της τουρκοκυπριακής αντιπροσωπείας κατά την Διασκεπτική Συνέλευση. Η διάσκεψη αυτή συνεκλήθη από τον τότε Κυβερνήτη της Κύπρου Λόρδο Γουίνστερ, με σκοπό να διερευνηθεί η δυνατότητα εισαγωγής νέου συντάγματος στην Κύπρο. Λίγο αργότερα (1949) διορίστηκε από τους Άγγλους αποικιοκράτες Δικηγόρος του Στέμματος (της Εισαγγελίας), ενώ το 1953 έγινε Βοηθός Γενικός Εισαγγελεύς.
Την περίοδο του απελευθερωτικού αγώνα 1955-1959 ο Ραούφ Ντενκτάς ανέλαβε, ως εισαγγελέας, την προώθηση πολλών υποθέσεων εναντίον Ελληνοκυπρίων αγωνιστών της ΕΟΚΑ που οδηγούντο από τους Άγγλους στα δικαστήρια και πέτυχε την καταδίκη πολλών. Μεταξύ αυτών των υποθέσεων ήταν και η καταδίκη του ήρωα Μιχαλάκη Καραολή, που καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε.
Το 1957 διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην ίδρυση της Τουρκικής τρομοκρατικής οργάνωσης (Τ.Μ.Τ.) με βάση την επίσημη πολιτική γραμμή της τουρκικής κυβέρνησης, η οποία στηριζόταν στην ιδέα της διχοτόμησης της Κύπρου.
Οι Συμφωνίες Ζυρίχης και Λονδίνου του 1959 βρήκαν αντίθετο τον Ντενκτάς, ο οποίος θεωρούσε ότι η προτεινόμενη λύση ήταν μη λειτουργήσιμη και ότι η πλέον εφικτή (και δίκαιη) λύση ήταν αυτή της διχοτομήσεως. Εν τούτοις, δεν εξεδήλωσε κατά τρόπον ακραίο τις θέσεις του αυτές. Ανέλαβε, μάλιστα, επικεφαλής της τουρκοκυπριακής αντιπροσωπείας στην τετραμερή επιτροπή για την σύνταξη του Συντάγματος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Προκριθέντος του Φαζίλ Κιουτσούκ για το αξίωμα του Αντιπροέδρου, ο ίδιος δεν διεκδίκησε κάποιο από τα τρία υπουργεία (Αμύνης, Γεωργίας, Υγείας), τα οποία, σύμφωνα με το Σύνταγμα, προορίζονταν για τους Τουρκοκυπρίους. Εξελέγη στο αξίωμα του προέδρου της Τουρκικής Κοινοτικής Συνελεύσεως, ένα είδος κοινοτικής Βουλής με αρμοδιότητες σε ζητήματα Παιδείας και Θρησκείας. Παράλληλα ήταν ο πολιτικός ηγέτης της Τ.Μ.Τ., η οποία, σε αντίθεση με την ΕΟΚΑ, όχι μόνο δεν είχε διαλυθεί, αλλά ενισχυόταν με άντρες και οπλισμό από την Τουρκία.
Κατά τη διάρκεια των αιματηρών γεγονότων της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασαν τον Δεκέμβριο του 1963 εξ αφορμής της προτάσεως του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου για τροποποίηση δεκατριών σημείων του Συντάγματος, ο Ντενκτάς είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Τον Ιανουάριο του 1964 έλαβε μέρος στην πενταμερή διάσκεψη του Λονδίνου για το Κυπριακό ζήτημα ενώ τον επόμενο μήνα εμφανίσθηκε ως εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων στα Ηνωμένα Έθνη, όπου υπεραμύνθηκε των τουρκοκυπριακών θέσεων, διαστρεβλώνοντας τα γεγονότα της ένοπλης τουρκοκυπριακής ανταρσίας και κατηγορώντας την Κυπριακή Κυβέρνηση. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας να τον κηρύξει ανεπιθύμητο πρόσωπο και του απαγόρευσε την επάνοδο στην Κύπρο. Κατέφυγε στην Άγκυρα αλλά συνέχισε να διατηρεί επαφή με τους Τ/κ και να κατευθύνει την ανταρσία τους στο νησί.
Τον Αύγουστο του 1964, κατά την διάρκεια των μαχών που έγιναν στην περιοχή της Τηλλυρίας, ο Ντενκτάς αποβιβάσθηκε στην περιοχή των Κοκκίνων μαζί με αξιωματικούς από την Τουρκία και φοιτητές. Ωστόσο, λόγω της σφοδρής αντεπίθεσης των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή, ο Ντενκτάς και οι σύντροφοί του αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν με τουρκικό πολεμικό πλοίο για να αποφύγουν την σύλληψη.
Τον Οκτώβριο του 1967, ο Ντενκτάς επιχειρεί για δεύτερη φορά να εισέλθει παράνομα στην Κύπρο. Λόγω όμως των άσχημων καιρικών συνθηκών, το ψαροκάικο που τον μετέφερε αναγκάστηκε να τον αποβιβάσει σε ακτή της Καρπασίας, αντί στη Λάρνακα. Συνελήφθη και παραδόθηκε στην Εθνική Φρουρά. Η κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε να τον αφήσει ελεύθερο και η πράξη αυτή «καλής θέλησης» των Ε/κ ήταν μια από διάφορες ενέργειες στο πλαίσιο της επαναπροσέγγισης που οδήγησαν στην έναρξη των συνομιλιών με την τουρκοκυπριακή πλευρά τον Απρίλιο του 1968. Ο Ντενκτάς, επέστρεψε, τότε, νομίμως στην Κύπρο και ορίστηκε εκπρόσωπος των Τουρκοκυπρίων.
Το 1973 ίδρυσε το Κόμμα Εθνικής Ενότητας ενώ το 1975 έγινε «πρόεδρος» του «ομόσπονδου τουρκοκυπριακού κράτους» και στις 15 Νοεμβρίου 1983 στην παράνομη και μονομερή ανακήρυξη της λεγόμενης «τουρκικής δημοκρατίας βόρειας Κύπρου». Από τότε εκλεγόταν συνεχώς μέχρι το 2000 «πρόεδρος» της.
Διετέλεσε συνομιλητής του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και των προέδρων Κυπριανού, Βασιλείου, Κληρίδη και Παπαδόπουλου.
Σε όλες τις φάσεις του Κυπριακού διατήρησε, με τη στήριξη του τουρκικού στρατού, ακραίες και αδιάλλακτες θέσεις και ήταν υποστηρικτής της δημιουργίας «δύο κρατών» στην Κύπρο.
Ο Ραούφ Ντενκτάς ήρθε σε ρήξη με τον Ταγίπ Ερντογάν, όταν διαφώνησε με την υποστήριξη του σχεδίου Ανάν το 2006 και έτσι τον επόμενο χρόνο αποσύρθηκε από την ενεργό πολιτική. Από τότε μέχρι και το περασμένο φθινόπωρο, που η υγεία του άρχισε να παρουσιάζει προβλήματα, έκανε παρεμβάσεις με συνεντεύξεις και ομιλίες, προβάλλοντας τις ακραίες θέσεις του στο Κυπριακό.
ΚΟΥΤΙ ΠΑΝΔΩΡΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου