Συνεπές στην πολιτική του που έχει αντικαπιταλιστικό πρόσημο το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ του ΣΥΝ συνεχίζει τις παρεμβάσεις του στην, αδιέξοδη κατά την άποψή μου, προσπάθειά του να αλλάξει τους εσωτερικούς συσχετισμούς στον ΣΥΝ που κυριαρχείται από την λογική της ηγετικής του ομάδας και η οποία συμπηκνώνεται στην πάση θυσία εκλογική επιτυχία και στην συγκρότηση "αριστερής Κυβέρνησης".
Έχει αξία να διαβάστε το κείμενο παρέμβασης του ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ που κατέθεσαν στελέχη του στη ΝΕ Α΄ Αθηνών...
ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΧΩΡΑ - ΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ - ΣΤΟΧΟΙ ΤΗΣ ΝΕ Α' ΑΘΗΝΑΣ
Τα στελέχη του Αριστερού Ρεύματος του ΣΥΝ στη Νομαρχιακή Επιτροπή Α' Αθήνας του ΣΥΝ κατέθεσαν, προς προβληματισμό και παρέμβαση, στη Συνεδρίαση της Νομαρχιακή Επιτροπής, το παρακάτω κείμενο:
1) ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ
Οι πολιτικές εξελίξεις το 2011, παγκόσμια, ευρωπαϊκά αλλά και στην χώρα μας, ήταν συμπυκνωμένες και ραγδαίες.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι αποφάσεις της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. (8-9/12) κινούνται σε μια βαθιά αντιδραστική, νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, αποτελούν ένα θεσμικό –χωρίς νομιμοποίηση- πραξικόπημα, που καταργεί κάθε ίχνος δημοκρατίας στην Ευρωζώνη και τα κράτη-μέλη, οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε βάθεμα της κρίσης και των αδιεξόδων, εξωθώντας όλη την Ευρωζώνη σε ύφεση.
Στο όνομα της διατήρησης της Ευρωζώνης και της διάσωσης του ευρώ, πάρθηκαν αποφάσεις που οδηγούν σε Ε.Ε. πολλών ταχυτήτων, θέτουν σκληρούς δημοσιονομικούς κανόνες, αυστηρούς όρους για ισοσκελισμένους και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, βαρύτατες κυρώσεις, πολιτικές λιτότητας και εργασιακού μεσαίωνα. Οι προσπάθειες αυτές των κυρίαρχων της ευρωζώνης- γερμανογαλλικού άξονα- επιχειρούν να «στηρίξουν» ένα σαθρό και υπό κατάρρευση οικοδόμημα, θέτοντας ολοένα σκληρότερα και απεχθέστερα μέτρα αντικοινωνικής κατεύθυνσης, μέσω ενός πολύ πιο αντιδραστικού «Συμφώνου Σταθερότητας».
Οι εξελίξεις αυτές αναδεικνύουν τα αδιέξοδα του ίδιου του συστήματος, τις εγγενείς αντιφάσεις της Ευρωζώνης και τον όλο και μεγαλύτερο αντιδραστικό αντιδημοκρατικό προσανατολισμό της.
Η Ευρωζώνη εξελίσσεται όλο και περισσότερο σε μηχανισμό δημιουργίας όλο και μεγαλύτερων πλεονασμάτων για «ισχυρές» χώρες του πυρήνα και ειδικά για τη Γερμανία και ελλειμμάτων για τις περιφερειακές οικονομίες, οι οποίες επιχειρούν να στηρίξουν την ανταγωνιστικότητα τους με υποτίμηση της εργατικής δύναμης, μέσω χαμηλού εργατικού κόστους και διάλυσης του κοινωνικού κράτους.
Η πανευρωπαϊκή αλλά και παγκόσμια διάσταση της κρίσης χρέους- ως έκφραση της οικονομικής κρίσης του αναπτυγμένου καπιταλισμού- καθώς και η ανάγκη συντονισμού κοινών αγώνων αντίστασης και ανατροπής, δεν είναι επιχειρήματα υπέρ των θεωριών επίλυσης της κρίσης στα πλαίσια του ευρώ και της Ευρωζώνης. Το οικοδόμημα της ΟΝΕ και του ευρώ δεν επιδέχονται μεταρρυθμιστικές βελτιώσεις, αλλά διάλυση και ανατροπή.
Η απαίτηση για διενέργεια δημοψηφίσματος απόρριψης των αποφάσεων της Συνόδου Κορυφής και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών είναι ένας εκ των άμεσων στόχων που πρέπει να προωθήσουμε.
Η τρικομματική κυβέρνηση Παπαδήμου, συναινετική αστική επιλογή «κατευναστικής» πολιτικής, «διαχέουσας» ευθύνης και «αποσυμπίεσης» των εκρηκτικών και μαζικών λαϊκών κινητοποιήσεων- κινούμενη έξω από κάθε έννοια λαϊκής νομιμοποίησης, ουσιαστικά είναι προϊόν ενός αντιδημοκρατικού πραξικοπήματος. Συνεχίζοντας τις πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων και έχοντας σαφή αποστολή την υπογραφή του PSI, της νέας δανειακής σύμβασης, του νέου Μνημονίου, την ψήφιση όλων των συνεπακόλουθων αντεργατικών νομοσχεδίων, αποδεχόμενη την υπαγωγή των νέων ομολόγων στο αγγλικό δίκαιο. οδηγεί σε απόλυτη εξαθλίωση και υποθήκευση το λαό και τη χώρα. Τα διευθυντήρια της Ε.Ε. και το εγχώριο αστικό πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο έχουν επιβάλλει στη χώρα μια ιδιόμορφη «δικτατορία» του ευρώ, αφού, στο όνομα της παραμονής της χώρας στην ευρωζώνη, έχουν εξαπολύσει μια πρωτοφανή «τρομοκρατική» υστερία, η οποία αποβλέπει στην κοινωνικο-οικονομική εξουθένωση του λαού και το πλήρες ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας.
2) Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ- ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΩΝ
Η Αριστερά προκειμένου να ανατρέψει τρόικα, μνημόνια και κυβερνήσεις που τα υπηρετούν, θα πρέπει να αναδείξει ένα διαφορετικό δρόμο εξόδου από τη κρίση και να καταθέσει στην κοινωνία ένα συνολικότερο προοδευτικό πρόγραμμα με αντικαπιταλιστική, σοσιαλιστική προοπτική. Ένα πρόγραμμα που με σημείο αιχμής την στάση πληρωμών επί του χρέους, την έξοδο από την Ευρωζώνη και τη συνολική σύγκρουση με την Ε.Ε., θα έχει ως θεμελιακούς άξονες την εθνικοποίηση των τραπεζών την αναδιανομή του πλούτου, τη ριζοσπαστική φορολογική μεταρρύθμιση τη δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους, την κρατικοποίηση στρατηγικών τομέων της οικονομίας, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με άξονες τη βιώσιμη ανάπτυξη την απασχόληση και δραστική μείωση της ανεργίας ιδιαίτερα της νέας γενιάς, τη δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους με συμμετοχή γνήσιων εκπροσώπων των εργαζόμενων στα κέντρα λήψης των αποφάσεων κά...
Η συμπαράταξη των αριστερών δυνάμεων, είναι σήμερα περισσότερο αναγκαία από κάθε άλλη φορά. Οι κοινοί αγώνες και η κοινή δράση ενάντια στο μνημόνιο, την τρόικα και τις κυβερνήσεις που τις υπηρετούν είναι η αφετηρία μιας τέτοιας συμπόρευσης. Οι ενωτικές πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ και η κοινή δράση με αριστερές προοδευτικές δυνάμεις στο Σύνταγμα, στις πλατείες, τις λαϊκές συνελεύσεις, στα κινήματα ενάντια στα χαράτσια, στις απεργιακές κινητοποιήσεις, στα συλλαλητήρια, στα κινήματα αλληλεγγύης συμβάλλουν προς μια τέτοια κατεύθυνση.
Ποιες όμως είναι εκείνες οι προϋποθέσεις ώστε αυτή η συμπαράταξη να είναι εφικτή??
Πρώτο η ενωτική διάθεση των ηγεσιών, δεύτερο η αναζήτηση και ύπαρξη κοινής προγραμματικής βάσης και πρωτίστως η θέληση του κόσμου της Αριστεράς, του λαού γενικότερα, που θα λειτουργήσει καταλυτικά ως προς αυτό.
Αρκεί η αντιμνημονιακή κατεύθυνση στη δημιουργία τέτοιων συνεργασιών;
Ποια είναι τελικά η βάση για συνεργασίες;
Η ενωτική προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να αρκείται στη διαμόρφωση απλώς ενός αντιμνημονιακού ή και αντινεοφιλελεύθερου μετώπου. Η αντίθεση στη μνημόνιο και το νεοφιλελευθερισμό είναι αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη για να ανοίξουν προοδευτικοί δρόμοι με σοσιαλιστική προοπτική. Πολύ περισσότερο που μια συνεπής αντιμνημονιακή στάση συνεπάγεται τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους, την έξοδο από την ευρωζώνη και τη συνολική σύγκρουση με την Ε.Ε., η οποία δεν μεταρρυθμίζεται αλλά, αντίθετα, όλο και περισσότερο αντιδραστικοποιείται και αποκτά ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά.
Γι' αυτό οι πολιτικές συνεργασίες και τα πολιτικά μέτωπα, που οφείλει να προωθεί ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει να έχουν ως αφετηρία την εναντίωση στο μνημόνιο αλλά να επεκτείνονται πιο πέρα και να απαντούν στο μετά το μνημόνιο τι. Να στηρίζονται, με δυο λόγια, αυτές οι συνεργασίες και τα μέτωπα σε ένα ριζοσπαστικό εναλλακτικό προοδευτικό πρόγραμμα που θα έχει αντικαπιταλιστικό σοσιαλιστικό προσανατολισμό, ενώ θα πρέπει να έχει δοκιμαστεί η αξιοπιστία τους σε κοινούς αγώνες και κοινές αγωνιστικές διαδρομές, ώστε να μη δίνουν καμιά φορά την εντύπωση ότι οικοδομούνται ευκαιριακά μόνο για εφήμερες και πρόσκαιρες επικοινωνιακές και εκλογικές σκοπιμότητες.
Άλλωστε, συνεδριακή κατεύθυνση του ΣΥΝ είναι ότι η εναλλακτική πρόταση του πάει πέραν της σοσιαλδημοκρατίας και της επιδίωξης ενός προωθημένου, έστω, «κοινωνικού κράτους» στο πλαίσιο του καπιταλισμού και κινείται στη λογική υπέρβασης του καπιταλισμού και της προοπτικής σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της χώρας.
3) ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
Ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα πρωτοστάτησε στο πεδίο της κοινωνικής δράσης. Με τη συμμετοχή των συντρόφων της Ν.Ε της Α΄Αθήνας σε λαϊκές συνελεύσεις, τοπικά-αυτοδιοικητικά σχήματα, κινήματα ενάντια στα χαράτσια, κινήματα και δράσεις αλληλεγγύης, μέσα από την Ανοιχτή Πόλη, συμβάλλαμε στην ενωτική κοινή δράση και την αφύπνιση της κοινωνίας.
Η προηγούμενη εμπειρία από τη συμμετοχή σε τέτοιες δράσεις θα πρέπει να μελετηθεί προκειμένου να αναδειχθούν τα θετικά σημεία, να συντονιστούν οι επόμενες κινήσεις και να υπάρξει συγκεκριμένη ευθύνη των μελών μας.
Σημεία που θα πρέπει να αναλυθούν είναι:
- Η σύνδεση τέτοιων δράσεων με την συνολικότερη πολιτική μας στοχοθεσία. Οι κινηματικές δράσεις ενάντια στα χαράτσια είναι αφενός βάση κοινών δράσεων διαφόρων πολιτικών χώρων άρα και αφετηρίες πολιτικού διαλόγου με στόχο τη συμπαράταξη και αφετέρου σύνδεσης με το πολιτικό πρόγραμμα εξόδου από τη κρίση- άρνηση πληρωμής χρέους, ανατροπή τρόικας, μνημόνιου, αναδιανομή πλούτου κ.λ.π
Οι δράσεις αλληλεγγύης μπορούν και πρέπει να γίνουν βάση κοινωνικής συνειδητοποίησης, να συνδέονται με τη σύγκρουση, τη διεκδίκηση και την ανατροπή. Το παράδειγμα του ΕΑΜ που «μας έσωσε απ' την πείνα», αναδεικνύει ιστορικά την αξία της κοινωνικής αλληλεγγύης. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η λαϊκή αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια του ΕΑΜ συμπλήρωνε την κύρια πλευρά του αγώνα, την μαζική πάλη για την ανατροπή, για το διώξιμο των κατακτητών και των συνεργατών τους, για μια νέα κοινωνία.... είχε «πρόγραμμα λαοκρατία».....!
Ο συντονισμός δράσης των ανέργων και των επισφαλών είναι απόλυτα αλληλένδετος με τη συνολικότερη κινητοποίηση για ανατροπή όλων όσων επέδρασαν και επιδρούν στην κοινωνική και οικονομική εξαθλίωση. Το δίκτυο ανέργων και της «επισφάλειας» (flexicurity), θα πρέπει να συνδεθεί με τη πολιτική μας δράση σε τοπικό επίπεδο και μέσα από τις Π.Κ και με δράσεις των λαϊκών συνελεύσεων (καταγραφή, εκδηλώσεις, συζητήσεις κ.λ.π). Η πρώτη σύσκεψη θα πρέπει να είναι αφετηρία συντονισμένων δράσεων στο επόμενο διάστημα.
Οι πρωτοβουλίες της Ανοιχτής Πόλης- εκδηλώσεις, εργαζόμενοι Δήμου, χαράτσια, αγορά Κυψέλης κ.λ.π. θα πρέπει να ενταθούν και να επεκταθούν. Ζητήματα ανεργίας, υποσιτισμού, απολύσεων, «λουκέτα» μικροβιοτεχνών και εμπόρων, κοινωνικής αλληλεγγύης και γενικότερων παρεμβάσεων στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο άμεσα χωριστής Νομαρχιακής Επιτροπής, για ενημέρωση, συντονισμό και προγραμματισμό δράσης.
- Η ταυτόχρονη δράση των Π.Κ. προβολής των θέσεων του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να αποφευχθούν θέματα διάχυσης και να υπάρξει πολιτικό και οργανωτικό αποτέλεσμα.
- Επίσης θα πρέπει όλες αυτές οι κινηματικές δράσεις να βρίσκουν και τα ανάλογα οργανωτικά αποκρυσταλλώματα, με ένταξη νέων μελών στις γραμμές μας ιδιαίτερα από τις νεότερες γενιές αγωνιστών.
Πέραν των εκδηλώσεων των κατά τόπους Π.Κ. η Ν.Ε. μπορεί να προτείνει την οργάνωση πολιτικής εκδήλωσης ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Αθήνας, με επίκεντρο την εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την κρίση και την συμπαράταξη της Αριστεράς.
4) ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ-ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Ν.Ε.
Η πολιτική του ΣΥΝ στηρίζεται στην διαρκή όσμωση και σύνθεση διαφορετικών και ποικίλλων απόψεων και αντιλήψεων εντός του, με στόχο την πληρέστερη και ορθότερη αντιμετώπιση του κοινωνικο-πολιτικού γίγνεσθαι και των προτάσεων του. Ως βασική συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ λειτούργησε στο πνεύμα της σύγκλισης, της συμπαράταξης και των συνεργασιών, με σεβασμό στην «άλλη» γνώμη.
Η κρισιμότητα της κατάστασης που βιώνουμε απαιτεί γερές οργανώσεις, ανιδιοτελή προσφορά και ενδελεχή μελέτη αποφάσεων και θέσεων.
Οι πολιτικές κινήσεις θα πρέπει να «υπερβούν» εαυτό, να δρομολογήσουν γεγονότα στις γειτονιές και στους τόπους δουλειάς, να παρέμβουν σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο, να αναβαθμίσουν την πολιτική και οργανωτική λειτουργία τους.
Η σύγκλιση Νομαρχιακής Συνέλευσης, με την παρουσία όλων των μελών των Π.Κ. και όχι μόνο των αντιπροσώπων κρίνεται αναγκαία.
Η αναζήτηση «εσωτερικών εχθρών» και η προσκόλληση σε θέσεις που η τρέχουσα πραγματικότητα ανατρέπει, λειτουργούν εις βάρος της ιστορικής ευκαιρίας για μια συμπαραταγμένη Αριστερά, η οποία μέσα από ΕΝΩΤΙΚΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ μπορεί να διαμορφώσει και να αγωνιστεί για να γίνει πράξη ένα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ.
ΘΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑΤΕΡΙΝΑ
ΚΑΤΣΑΜΠΗΣ ΚΩΣΤΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου