ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΑΡΜΑΡΟΥ ΓΙΑ ΕΡΓΟ ΣΤΗΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ

Aναφορικά με τον διαγωνισμό που πρόκειται να γίνει την Τρίτη 26-07-2011 στο Δήμο Αλεξάνδρειας, ο Σύνδεσμος Κλάδου Μαρμάρου Κεντροδυτικής Μακεδονίας ανακοίνωσε τα εξής: "Είναι να απορεί κανείς, αν στη σημερινή εποχή των μνημονίων, του μεσοπρόθεσμου και εν τέλει της selective default, ορισμένοι από τους αποφασίζοντες στη χώρα μας και στην περιοχή μας ειδικότερα, έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει και τι διακυβεύεται. Στο Δ.Δ. Αλεξάνδρειας του Καλλικρατικού.. Δήμου της Αλεξάνδρειας, πολλά χρόνια πριν διαστρώθηκε η οδός Βετσοπούλου με τοπικά φυσικά υλικά όπως μάρμαρο Βέροιας και πωρόλιθο – τραβερτίνο, υλικά που διαχρονικά έχουν αποδείξει την αξία τους, την αντοχή τους αλλά και την υψηλή τους αισθητική. Μήπως είναι τυχαίο το ότι δημιουργήματα με αυτά τα πετρώματα αντέχουν χιλιάδες χρόνια και κοσμούν τα μουσεία μας αλλά και τις σύγχρονες γειτονιές μας, εφαρμοσμένα σε ιδιαίτερης αισθητικής αρχιτεκτονήματα και υπαίθριες κατασκευές;
Είναι να απορεί κανείς, διότι πολλά χρόνια πριν, εκείνης της εποχής οι μελετητές, της εποχής δηλαδή που «δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα» όπως λέει η τρέχουσα λαϊκή έκφραση, επέλεξαν για υλικά διάστρωσης της Βετσοπούλου, τοπικά πετρώματα, ενώ για τη συνέχεια του έργου οι σημερινοί μελετητές και αποφασίζοντες, επέλεξαν για υλικό διάστρωσης στα σχετικά τεύχη δημοπράτησης 40.000 μ2 Κινέζικων πετρωμάτων. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Σημαίνει ότι η χώρα μας, με 4,5% ύφεση, μέσω προγραμμάτων του ΕΣΠΑ, δανείζεται χρήματα από τους διεθνείς δανειστές μας, όχι για να τα ρίξει στις Ελληνικές πρωτογενείς παραγωγικές επιχειρήσεις αλλά για να τα διώξει πίσω σε χώρες όπως η Κίνα (συμπαθής κατά τα λοιπά) με δείκτη ανάπτυξης 9,8 %.

Είναι να απορεί κανείς, διότι πριν από περίπου 8 χρόνια ο Δήμος της Πράγας στην Τσεχία, όταν αποφάσισε να διαστρώσει με ανθεκτικά και διαχρονικά υλικά το ιστορικότου κέντρο, επέλεξε για βασικό υλικό, λόγω της εξαιρετικά χαμηλής του απορροφητικότητας, το μάρμαρο Βέροιας και υλοποίησε έργο αγοράζοντας μάρμαρα από επιχειρήσεις της περιοχής μας (διαστρώθηκαν πλέον των 100.000 τετραγωνικών μέτρων).

Είναι να απορεί κανείς για το λόγο επιλογής των εξωχώριων φυσικών υλικών για ένα έργο τοπικής εμβέλειας, σε εποχές τέτοιας στυγνής εσωτερικής λιτότητας και τέτοιας καταβαράθρωσης των Ελληνικών επιχειρήσεων και της απασχόλησης. Και είναι να απορεί κανείς πολλαπλά, όταν αντίστοιχοι Δήμοι όπως ο Δήμος Βέροιας, ο Δήμος Έδεσσας και ο Δήμος Γιαννιτσών, για αντίστοιχα έργα εξωραϊσμού κοινωφελών χώρων, έχουν ορθά προεπιλέξει μερικά από τα εξαιρετικά τοπικά μάρμαρα και φυσικά πετρώματα.

Είναι να απορεί κανείς. Μας θεωρούν ακόμα τόσο αφελείς;