Συνεχίζω να πιστεύω ότι ο ΣΥΝ είναι ένα «ανοιχτό» και απολύτως δημοκρατικό κόμμα. Ένα κόμμα που προέκυψε από αριστερούς που είχαν ευαισθησίες, αναγνώριζαν και υπεράσπιζαν την διαφορετική άποψη και κυρίως, δημιουργούσαν τις προϋποθέσεις ώστε να ακούγεται.
Βασική παράμετρος του πολιτικού μας πολιτισμού στον κομματικό μας μικρόκοσμο είναι η δυνατότητα που έχουμε πλέον να κάνουμε διάλογο. Πρόκειται για μεγάλη κατάκτηση μιας και όσοι θητεύσαμε σε κόμματα όπως το ΚΚΕ γνωρίζουμε ότι πάντα δίκιο είχε η καθοδήγηση και πάντα επικύρωνε ειλημμένες αποφάσεις η «βάση».
Ωστόσο, το βράδυ της Τετάρτης βίωσα ένα απαράδεκτο κλίμα που είχε ως κύρια χαρακτηριστικά τους φραστικούς προπηλακισμούς εις βάρος ενός ανθρώπου της Αριστεράς, ενός καταξιωμένου πολίτη της Βέροιας, που τυχαίνει να είναι σήμερα πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου της πόλης.
Το δυστύχημα βέβαια είναι ότι αυτό το κλίμα ζόφου και θλίψης είχε δημιουργηθεί στη Νομαρχιακή Συνέλευση του ΣΥΝ, ενός κόμματος που διακρίνονταν ως τα τώρα για την ποιοτική σύνθεση, το υψηλό μορφωτικό τους επίπεδο και τον υψηλό δείκτη κουλτούρας των μελών του.
Μερίδα μελών της συνέλευσης επιτέθηκε φραστικά στον κ. Π. Τσαπαρόπουλο γιατί λέει «προσχώρησε στο ψηφοδέλτιο την νυν δημάρχου Βέροιας» και απαιτούσαν από αυτόν να κάνει δήλωση μετανοίας ασχέτως αν ο ίδιος άνθρωπος έχει υποστεί την προβλεπόμενη καταστατική ποινή της αναστολής της κομματικής του ιδιότητας επί ένα έτος (Νοέμβριος 2006- Νοέμβριος 2007).
Εκτός του ότι «εξέτισε την ποινή του», κατά πως θα έλεγε ένας δικηγόρος του ζητούσαν επιπλέον να κάνει χαρακίρι. Σκηνές που θύμιζαν άλλες εποχές, δύσκολες.
Δεν θα υπεισέλθω στα γεγονότα που έλαβαν χώρα τους μήνες προ των δημοτικών εκλογών του 2006 στη Βέροια. Ο Τσαπαρόπουλος, αν και κομματικό μέλος παράκουσε την απόφαση που έλαβε η πλειοψηφία της οργάνωσης, έστω και αν αυτή υπολειτουργούσε, και συμμετείχε ως άτομο, ως προσωπικότητα στο ψηφοδέλτιο της νυν δημάρχου και η κοινωνία της πόλης, ο λαός της, τον εξέλεξε πανηγυρικά.
Σαφώς υπάρχει κομματικό πρόβλημα όταν ένα μέλος παραβιάζει την απόφαση της οργάνωσης. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι η απόφαση του Τσαπαρόπουλου να θέλει την συνεργασία με την παράταξη του Πασόκ γατί προφανώς εκτιμούσε ότι η επανεκλογή Σκουμπόπουλου ήταν ότι το χειρότερο για τη Βέροια, ήταν μια άποψη που και σήμερα υπάρχει και πολιτικά και οργανωτικά στον ΣΥΝ ακόμα και στα ανώτερα ηγετικά στελέχη.
Τουτέστιν, η επιλογή Τσαπαρόπουλου να συνεργαστεί ως άτομο με την δημοτική παράταξη του Πασόκ κανέναν δεν πρέπει να ξενίζει και αν αυτό συμβαίνει το θεωρώ τουλάχιστον υποκριτικό.
Προσωπικά δεν θα συνεργαζόμουν με το Πασόκ αλλά αυτό δε σημαίνει ότι κατέχω το αλάθητο. Έκανε μια επιλογή και τιμωρήθηκε από το κομματικό όργανο με την προαναφερθείσα ποινή.
Πέρασε ο ένας χρόνος, και εγώ ο τρίτος, ο εκτός Βέροιας συμμετέχων στη συνέλευση, βλέπω έναν άνθρωπο να δηλώνει ευθαρσώς ότι «εγώ ανήκων στο χώρο αυτόν, δεν χαρίζω σε κανέναν την ιστορία και τους αγώνες μου ούτε και την οικογενειακή μου παράδοση. Εδώ ανήκω, στο χώρο αυτόν».
Τι περισσότερη αυτοκριτική ήθελαν όμως όλοι αυτοί που τον προπηλάκιζαν; Γιατί να κληθεί να απολογηθεί αναδρομικά ο Τσαπαρόπουλος όταν δεν τον κάλεσε το κομματικό όργανο που τον τιμώρησε προ διετίας να τον ακούσει έστω;
Συμπερασματικά: Με τέτοιες συμπεριφορές όπως αυτή που βίωσα την Τετάρτη το βράδυ στη Βέροια θεωρώ ότι ο ΣΥΝ δεν έχει πολλές ελπίδες να κάνει τη διαφορά ύφους από τα άλλα κόμματα. Εξ αιτίας της δουλειάς μου γνωρίζω από πολύ κοντά ότι αυτού του είδους τα φαινόμενα κυριαρχούσαν στο Πασόκ τα τελευταία χρόνια και όλοι βλέπουμε το αποτέλεσμα. Ένα κόμμα που σπαράσσεται και που διαιρέθηκε σε βαρονίες και τιμάρια.
Αυτό θέλουμε και για τον ΣΥΝ Ημαθίας.
Υ.Γ: Εύχομαι καλή δουλειά στη νέα Νομαρχιακή Επιτροπή Ημαθίας
Χάρης Μόχλας
Μέλος ΣΥΝ Ημαθίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου