Στο Ριζοσπάστη της Κυριακής (19-2-2012) ο Μάκης Μαΐλης δημοσίευσε ένα άρθρο με τον τίτλο: «Ψηφίζει ελεύθερα ο λαός;». Αν και ο τίτλος αυτός προϊδεάζει τον αναγνώστη για το τι ακριβώς θα διαβάσει, οι αναπάντεχες εκπλήξεις που προκαλεί το τόλμημα της ανάγνωσης δεν λείπουν. Θα σταθούμε σε μία απ’ αυτές, την πιο αναπάντεχη και την πιο ενδιαφέρουσα- για…
το θεωρητικό φορτίο που υποκρύπτει. Γράφει ο Μ. Μαΐλης: «Η οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας παρουσιάζει το εξής ιδιαίτερο γνώρισμα σε σχέση με τα προηγούμενα κοινωνικοοικονομικά συστήματα: Ενώ οι νέες παραγωγικές δυνάμεις πρώτα αναπτύσσονταν στους κόλπους του συστήματος που πέθαινε και στη συνέχεια οι φορείς τους κατακτούσαν την εξουσία (φεουδαρχία, καπιταλισμός), με τη σοσιαλιστική επανάσταση συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: Πρώτα πρέπει να ανατραπεί η εξουσία του συστήματος που έχει σαπίσει και μετά να αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνάμεις στο πλαίσιο των νέων, μη εκμεταλλευτικών σχέσεων παραγωγής».
Μέχρι σήμερα η επιστήμη της Πολιτικής Οικονομίας, ο Μαρξισμός και όλα τα οικονομικά λεξικά που σέβονται τον εαυτό τους (ακόμη και αυτά των αστών οικονομολόγων) ως Παραγωγικές Δυνάμεις, ορίζουν το σύνολο των μέσων παραγωγής και των ανθρώπων που τα θέτουν σε κίνηση. Ως μέσα παραγωγής ορίζονται το σύνολο των μέσων και των αντικειμένων εργασίας που συμβάλλουν στη διαδικασία της παραγωγής και χρησιμοποιούνται από τους ανθρώπους για τη δημιουργία υλικών αγαθών. Στα μέσα εργασίας ανήκουν τα πράγματα που με τη βοήθειά τους οι άνθρωποι επενεργούν πάνω στη φύση και στα αντικείμενα εργασίας με σκοπό την παραγωγή υλικών αγαθών: Οι μηχανές, οι τόρνοι, τα εργαλεία, οι κινητήρες, τα διάφορα εξαρτήματα, τα παραγωγικά κτίρια και οι εγκαταστάσεις, τα μέσα μετατόπισης των φορτίων, τα μέσα επικοινωνίας, η γη κ.ο.κ.
Μέχρι τώρα, επίσης γνωρίζαμε ότι τα κοινωνικά συστήματα αλλάζουν τις σχέσεις παραγωγής και όχι τις παραγωγικές δυνάμεις. Αυτές μπορεί να τις εξελίσσουν και με την εξέλιξη των επιστημών, στις παλιές παραγωγικές δυνάμεις- από τις οποίες κάποιες ξεπερνιούνται και αποσύρονται από την παραγωγική διαδικασία- να προσθέτουν καινούργιες. Αυτή ήταν και η κοινώς παραδεκτή άποψη για τη σχέση του σοσιαλισμού με τις παραγωγικές δυνάμεις. Αλλά μέχρι τώρα. Διότι ήρθε το άρθρο του κ. Μαΐλη να μας εξηγήσει πως ο σοσιαλισμός δεν θα πάει με τις παλιές παραγωγικές δυνάμεις, τις τωρινές, διότι αυτές δεν είναι σοσιαλιστικές και δεν μπορούν να είναι σοσιαλιστικές γιατί ο σοσιαλισμός μόνο όταν εγκαθιδρυθεί δημιουργεί τέτοιες δυνάμεις. Δηλαδή τι θα κάνει ο Σοσιαλισμός του κ. Μαΐλη; Θα φτιάξει καινούργιες μηχανές και εγκαταστάσεις γιατί οι τωρινές προφανώς είναι καπιταλιστικές! Θα δημιουργήσει εντελώς καινούργια τεχνολογία γιατί η τωρινή αναμφιβόλως είναι καπιταλιστική! Θα φτιάξει και καινούργιους εργάτες, σοσιαλιστικής κοπής διότι οι τωρινοί μάλλον είναι καπιταλιστικής προελεύσεως και λειτουργίας! Κι ακόμη, θα φτιάξει καινούργια γη αφού η γη είναι παραγωγική δύναμη και προφανώς η τωρινή γη, αυτή που ζούμε πάνω της, δεν έχει καμία σχέση με τον σοσιαλισμό του κ. Μαΐλη!!!
Σε ορισμένες χώρες αλλά και σε ορισμένες περιοχές της χώρας μας, κυρίως ορεινές, τη γη την καλλιεργούν ακόμη με το άροτρο στο οποίο ζεύουν τα ζώα (Μουλάρια, γαϊδούρια, άλογα και βόδια). Το άροτρο και τα ζώα είναι παραγωγικά εργαλεία, συνεπώς παραγωγικές δυνάμεις. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι και αυτά θα τα φτιάξει καινούργια ο σοσιαλισμός του κ. Μαΐλη. Αν μάλιστα ασχοληθεί ο ίδιος με το ζήτημα σίγουρα θα διαπρέψει. Ιδιαίτερα στα σοσιαλιστικά βόδια.
ΠΗΓΗ: ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου