Αντώνη Νταβανέλλου
Ο ι συνθήκες της άγριας οικονομικής κρίσης και της πρωτοφανούς πολιτικής κρίσης δημιουργούν μεγάλες ευκαιρίες για την Αριστερά, αλλά και σημαντικούς κινδύνους: Φέρνουν στην επιφάνεια τις αδυναμίες των «επιτελείων» της, αναδεικνύουν τα στρατηγικά και πολιτικά κενά της.
Έτσι, καθόλου τυχαία, ο απολογισμός του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις κρίσιμες εβδομάδες είναι αντιφατικός.
ΑντιφάσειςΟ ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε ο μοναδικός, εκπροσωπούμενος στη βουλή, πολιτικός χώρος που στήριξε τη μεγάλη λαϊκή παρέμβαση στις παρελάσεις που μετατράπηκαν σε διαδηλώσεις την 28η Οκτωβρίου. Οι καθεστωτικές δυνάμεις το συγκράτησαν (θυμούνται και την ανάλογη στάση στο Δεκέμβρη του 2008…) και δεν συγχωρούν: Σήμερα τα ΜΜΕ όταν μιλούν για «συριζαίους» εννοούν το γενικότερο ριζοσπαστισμό, το ανεξέλεγκτο από το σύστημα πολιτικό ρεύμα. Και επιτίθενται στον ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκοντας να «κοντύνουν» το ευρύτερο αυτό πολιτικό ρεύμα. Δυστυχώς, η ηγεσία του ΣΥΝ δεν αντέχει αποφασιστικά αυτήν την πολιτική πίεση, έστω και αν κατανοεί ότι μεγάλο τμήμα της δυναμικής (ακόμα και της εκλογικής δυναμικής…) του κόμματός της οφείλεται στη σύνδεση με αυτόν τον γενικότερο εργατικό-λαϊκό ριζοσπαστισμό.
Η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου (του ΣΥΝ, που αποδόθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ) σημείωνε: «Θέλουμε να καταστήσουμε απολύτως σαφές πως δεν μας εκφράζουν και δεν υιοθετούμε τις αποδοκιμασίες απέναντι στο πρόσωπο και στο θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας». Η ανακοίνωση αυτή είναι ένα χειροπιαστό παράδειγμα των παλινδρομήσεων της ηγεσίας του ΣΥΝ. Τελικά, η Γραμματεία του σχήματος αποκατάστησε τα πράγματα με την ανακοίνωση που καλούσε «όλους και όλες στους δρόμους», όμως μία ακόμα ζημιά είχε ήδη γίνει…
ΑντιπολίτευσηΣτην κρίσιμη αντιπαράθεση στη Βουλή, ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε τις εξετάσεις: Ο Αλέξης Τσίπρας σήκωσε έγκαιρα το γάντι του ΓΑΠ για το δημοψήφισμα (δεσμευόμενος για ένα σκληρό ΟΧΙ, όπως και αν διατυπώνονταν τα ερωτήματα…), ο Π. Λαφαζάνης έδωσε τα αναγκαία «αντιευρωπαϊκά» επιχειρήματα και τις συνδέσεις με το ταξικό υπόβαθρο της απόρριψης της νέας δανειακής συνθήκες, η κοινοβουλευτική ομάδα κράτησε την αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ από αριστερά… Όμως, την επόμενη «στιγμή», ο Δημ. Παπαδημούλης παρελαύνοντας σε όλα τα κανάλια, δήλωνε ότι η υπό εκκόλαψη κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» θα κριθεί, λέει, «εκ του αποτελέσματος» (!!). Αυτά τα ζιγκ-ζαγκ, αν δεν ελεγχθούν επειγόντως, μπορεί να αποδειχθούν καταστροφικά στις νέες συνθήκες παροξυσμού της πολιτικής σύγκρουσης.
Η σύγκληση της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής απέδειξε ότι ο αριστερός προσανατολισμός είναι επιλογή μιας μεγάλης πλειοψηφίας μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Η ΔΕΑ πρότεινε μια τακτική κλιμάκωσης των αγώνων αντίστασης στη λιτότητα, σύγκρουσης με την όποια «νέα» κυβέρνηση με στόχο την ανατροπή της, επιμονή στο κάλεσμα για συμπαράταξη της Αριστεράς, ώστε να συγκροτείται ο πολιτικός πόλος της αντίστασης, αλλά και των εναλλακτικών λύσεων στο μνημονιακό μέτωπο.
Πολιτικό πλαίσιοΠροτείναμε, επίσης, το εξής πολιτικό πλαίσιο για να στηρίζονται όλες αυτές οι κινήσεις: Στάση πληρωμών προς τους ντόπιους και διεθνείς τοκογλύφους και τραπεζίτες. Εθνικοποίηση με κοινωνικό έλεγχο των τραπεζών και κάθετη αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις. Αναδιανομή εισοδήματος και πλούτου υπέρ των εργαζομένων μέσα από την ανατροπή του μνημονίου και όλων των συμφωνιών με τους δανειστές. Επιθετική πολιτική κατά της ΕΕ, με σύνθημα το «καμιά θυσία για το ευρώ», αφού το ζήτημα της αποδέσμευσης από την ΕΕ και το ευρώ δεν μπορεί να υλοποιηθεί με φιλοεργατικούς όρους υπό τους σημερινούς πολιτικοκοινωνικούς συσχετισμούς. Υπογραμμίσαμε ότι η «πλατφόρμα» αυτή έχει μεταβατικό χαρακτήρα, αποσκοπεί στη συσπείρωση κοινωνικών δυνάμεων και πολιτικής δύναμης προς τη μοναδική κατεύθυνση που μπορεί να έχει ως εναλλακτική λύση η Αριστερά: Τη διεκδίκηση της σοσιαλιστικής ανατροπής.
Η κατεύθυνση αυτή μοιάζει να γίνεται αποδεκτή. Μένει όμως να αποδειχθεί αν θα υποστηριχθεί στην πράξη. Γιατί, στις ημέρες που έρχονται αυτό θα είναι το απόλυτο κριτήριο για τις πραγματικές προθέσεις του καθενός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου