TOY B. ΠΡΙΜΙΚΙΡΗΗ αισιοδοξία, μέχρι ενθουσιασμού, που εξέφρασαν κυβέρνηση, ευρωγραφειοκρατία και κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης για τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα και υπακούει μόνο σε πολιτικές σκοπιμότητες.
Το βέβαιον είναι ότι το πρόγραμμα που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής...
σε καμία περίπτωση δεν απαντά στο ελληνικό πρόβλημα χρέους. Αντίθετα, θα παρατείνει βασανιστικά το ελληνικό μαρτύριο, θα επιφέρει νεοαποικιακή μνημονιακή κηδεμονία της χώρας για πολλές δεκαετίες , θα συνοδευτεί με ακόμα πιο σαρωτικές εκποιήσεις της χώρας «προτεκτοράτου» αλλά και από συνεχή, αορίστου χρόνου, κοινωνική κατεδάφιση και λεηλασία!
Τα «δώρα» του προγράμματος της Συνόδου Κορυφής μπορεί να φέρουν ωραίο περιτύλιγμα αλλά στην ουσία δεν έχουν καμία φιλοδοξία να εξυπηρετήσουν τη χώρα μας και τον ελληνικό λαό! Αντίθετα, διαπερνώνται από έναν και μόνο στόχο: να «διασώσουν» (κάτι πολύ συζητήσιμο) την ευρωζώνη και το μηχανισμό του ευρώ και κυρίως να διασφαλίσουν κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα συμφέροντα των τραπεζών και του χρηματιστικού κεφαλαίου!
Άλλωστε, η νέα χρηματοδότηση της τρόικας στην Ελλάδα θα κατευθύνεται σε ένα και μόνο στόχο: να καταβάλλει κανονικά η χώρα μας τόκους και χρεωλύσια στους πιστωτές!!!
ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Μετά τη λήξη της έκτακτης Συνόδου Κορυφής της Ευρωζώνης, ανακοινώθηκε, με σχεδόν διθυραμβικούς τόνους, ότι αποφασίστηκε ένα πρόγραμμα παρεμβάσεων, το οποίο, υποτίθεται, μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημα χρέους της Ελλάδας και να ανακόψει την κρίση στην ευρωζώνη.
Αυτή καθ΄ εαυτή η ανακοίνωση του προγράμματος, πέραν της όποιας αξιολόγησης για την ουσία του, αντιπροσωπεύει μια ανοιχτή ομολογία παταγώδους αποτυχίας των μέχρι σήμερα μνημονιακών επιλογών λεηλασίας, οι οποίες με την προώθησή τους, υποτίθεται, θα αντιμετώπιζαν τα προβλήματα.
Άνθρακες, λοιπόν, ο "θυσαυρός" των μνημονιακών προγραμμάτων, τα οποία, όμως, κλιμακώνονται αδίστακτα και με ακόμα πιο ασφυκτικό έλεγχο, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνόδου!
Σε σχέση με το πρόγραμμα που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής, το μόνο βέβαιο στοιχείο, αν και από αυτό απουσιάζουν κρίσιμες λεπτομέρειες, είναι ότι για τα δάνεια που θα δοθούν στο μέλλον από την ΕΕ (στο πλαίσιο δανειοδότησης της τρόικα) και τα οποία θα ανέλθουν περίπου στα €60δις (εάν συνυπολογιστούν και τα μη-εκταμιευμένα δάνεια, ύψους €49 δις, φτάνουμε τα €109 δις), θα υπάρξει μείωση των επιτοκίων στο 3,5% (από 4,5%) και επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής τους από 7,5 χρόνια σε 15 - 30 χρόνια, με 10ετή περίοδο χάριτος (η οποία, όμως, δεν θα αφορά την αποπληρωμή των τόκων), πράγμα που σημαίνει ότι η εξόφληση αυτών των δανείων, μπορεί να προκαλεί μια μικρή ανακούφιση, αλλά θα συσσωρευτεί, όμως, στις επόμενες γενιές και σε πολύ στενά χρονικά περιθώρια.
Βέβαιον είναι, επίσης, ότι η νέα ως άνω χρηματοδότηση θα συνοδευτεί και από ελληνικές εγγυήσεις, κατά πάσα πιθανότητα εμπράγματες, ενώ θα παρατείνει για δεκαετίες την επιτήρηση και κηδεμονία της χώρας.
Όλα τα άλλα στοιχεία του προγράμματος που αποφασίστηκαν στη Σύνοδο Κορυφής, είναι απόλυτως ασαφή και αβέβαια έως δημαγωγικά και επικοινωνιακά.
Η ενεργοποίηση του ευρωπαϊκού μηχανισμού EFSF στη δευτερογενή αγορά ομολόγων, που αποφασίστηκε, θα εξαρτάται από την έγκριση της ΕΚΤ, θα γίνεται σε φάσεις όξυνσης της κρίσης και θα επιχειρεί, μάλλον, την "εξομάλυνση" της αγοράς όταν εκτινάσσονται τα spread, παρά θα αποβλέπει στο "κούρεμα" του χρέους.
Η περίφημη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα (των τραπεζών), όπως αποφασίστηκε στη Σύνοδο θα είναι απολύτως εθελοντική (!) και θα αφορά ανταλλαγή και μετακύλιση υπαρχόντων ομολόγων με ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας. Το όλο "πρόγραμμα", θα αφορά ομόλογα συνολικής αξίας €154,6 δις και η φιλοδοξία είναι να υπάρξει συμμετοχή των ομολογιούχων που κατέχουν των 90% της αξίας των ομολόγων άρα €135 δις. Παρά τη συστηματική προπαγάνδα που έχει στηθεί γύρω από τη συμμετοχή των ιδιωτών, με πολλούς να μιλάνε για "κούρεμα" 21% κλπ, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Καταρχήν, το κούρεμα θα φτάσει, εφόσον βέβαια υλοποιηθούν τα εθελοντικώς συμφωνηθέντα, μόλις τα €13,5 δις ενώ μέσω αυτής της διαδικασίας οι τράπεζες, θα λάβουν πίσω ομόλογα εγγυημένα, (σε πολλές περιπτώσεις εξ' ολοκλήρου) από το EFSF και με πιστοληπτική αξιολόγηση ΑΑΑ. Δηλαδή θα ξεφορτωοθούν σκουπίδια και θα πάρουν πίσω διαμάντια! Βέβαια οι συνολικές κρίσιμες συνολικές κρίσιμες λεπτομέρειες του προγράμματος θα γίνουν γνωστές μόλις αυτό ξεκινήσει να υλοποιείται (είτε με το ομόλογο που λήγει τον Αύγούστο του 2011 είτε με το ομόλογο που λήγει το Μάρτιο του 2012) και τίποτα δεν διασφαλίζει, τουλάχιστον προς το παρόν, πως οι τράπεζες θα συνεχίσουν, να υλοποιούν τα συμφωνηθέντα για τα ομόλογα που θα λήγουν μέχρι το... 2020!
Σε ότι αφορά την περίφημη επαναγορά ομολόγων με εργαλείο το EFSF το κείμενο αποφάσεων της Συνόδου κάνει λόγο για πρόγραμμα αξίας €12,6δις, με την Κυβέρνηση να αφήνει παραθυράκι για παραπάνω, χωρίς όμως κανείς να λέει κάτι συγκεκριμένο για το ζήτημα της επαναγοράς γενικά, πότε θα γίνει κλπ
Από ότι φάινεται πάντως,αυτό το μέτρο, μαζί με το συνολικό πρόγραμμα, θα προκαλέσει "επιλεκτική πτώχευση" ζήτημα στο οποίο έδωσε έμφαση και ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζ. Κ. Τρισέ. Ήδη η Fitch δήλωσε πως θα θέσει την Ελλάδα σε καθεστώς περιορισμένης χρεοκοπίας. Το ίδιο αναμένεται να πράξει η S&P ενώ κλειστά χαρτιά κρατάει η Moody's.
Σε μια τέτοια περίπτωση, πρόκλησης πιστωτικών φαινομένων, η Σύνοδος τόνισε ότι θα ενεργοποιηθούν ειδικά μέτρα, μεταξύ των οποίων και η ενεργοποίηση ευρωπαϊκών εγγυήσεων προς την ΕΚΤ για την διασφάλιση της ρευστότητας που παρέχει προς τις ελληνικές τράπεζες.
Το πρόγραμμα, υποτίθεται ότι συμπεριλαμβάνει και μέτρα τόνωσης της ανάπτυξης της χώρας μας, τα οποία, όμως δεν έχουν γίνει γνωστά και μάλλον συνιστούν περισσότερο ένα επικοινωνιακό περιτύλιγμα, καθώς, όπως φαίνεται, θα περιορίζονται απλώς σε τεχνικές κινήσεις για τη διασφάλιση της εκταμίευσης του συνόλου των προβλεπόμενων πόρων του ΕΣΠΑ.
Οι μόνες, ίσως, αδιαμφισβήτητα "ωφελημένες" από το πρόγραμμα της Συνόδου είναι οι τράπεζες σε Ελλάδα και ΕΕ, αν και είναι πολύ αμφίβολο, το κατά πόσον η όποια ωφέλεια των ελληνικών τραπεζών, θα έχει την παραμικρή θετική επίπτωση στην ελληνική οικονομία.
Συμπερασματικά, θα μπορούσε να λεχθεί ότι το πρόγραμμα της Συνόδου με κανένα τρόπο δεν μπορεί να δώσει θετική απάντηση στη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και μόνο σαν ένα πακέτο ημιμέτρων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Ημιμέτρων, τα οποία βρίθουν επικοινωνιακών πασπαλισμάτων, χωρίς όμως να δίνουν καμία λύση στο πρόβλημα ούτ της Ελλάδας ούτε και της Ευρωζώνης.
Το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδας, ως μια από τις μορφές εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης, είναι τόσο εκρηκτικό, που η βιωσιμότητά του δεν διασφαλίζεται με "μπαλώματα", με ημίμετρα και μέτρα ισορροπίας, που επιδιώκουν να τετραγωνίσουν τον κύκλο!
Μόνο η διαγραφή, χωρίς όρους, τουλάχιστον, του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της χώρας, θα μπορούσε να δώσει ανάσα στην οικονομία, πράγμα που, αν δεν επιτυγχάνετο με διαπραγματεύσιες, θα έπρεπε να οδηγούσε σε στάση πληρωμών (χίλιες φορές προτιμότερη από τη μνημονιακή λεηλασία) και άμεση εξοδο από το ευρώ, στο πλαίσιο ενός προοδευτικού προγράμματος ανασυγκρότησης της χώρας!
iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου