ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ ΜΕ ΣΚΥMΜΕΝΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ

Είναι εκνευριστικό αυτό που συμβαίνει το τελευταίο διάστημα με τα συγκρότημα του τύπου στην Αθήνα τα οποία μέσω των τηλεοπτικών διαύλων και των εφημερίδων που ελέγχουν διαμορφώνουν το πλαίσιο της ενημέρωσης του ελληνικού λαού.
Δυο κορυφαία, κατά την άποψή μου, θέματα ενέσκηψαν στην επικαιρότητα αλλά κανείς δεν έδωσε την δέουσα σημασία. Κανείς μεγαλοδημοσιογράφος δεν το έκανε πρώτο θέμα στα δελτία των 8, δεν φιγουράριζε στις πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Κοινώς θάφτηκαν τα θέματα.
1. Κατ΄ αρχάς, το θέμα της απόπειρας της αυτοκτονίας του συμβούλου του Χρυσοχοϊδη. Ο υπουργός προσέλαβε ως σύμβουλό του έναν κύριο (είναι αδιάφορο το ποιος είναι) και το ΦΕΚ αναφέρει ότι είναι δικηγόρος Αθηνών. Όμως, ο κύριος αυτός δεν έχει πάρει ακόμη το πτυχίο του!!!
*Γιατί να μην ζητηθούν ευθύνες από τον υπουργό που προσέλαβε έναν κύριο που στερούνταν τυπικών προσόντων; Γιατί το θέμα αυτό δεν έχει δημοσιογραφικό ενδιαφέρον και έχει η υπόθεση Ρόβλια, οι τόσες και τόσες υποθέσεις που είδαμε να γίνονται πρώτα θέματα επί ημερών της ΝΔ;
2. Έγινε η κατολίσθηση στα Τέμπη. Ίσως είναι η μεγαλύτερη που έχει συμβεί στην χώρα μας και η οποία θα κλείσει την εθνική οδό για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.
Παραδόξως ουδείς εκ των διαμορφωτών της κοινής γνώμης ανέφερε ότι βασικός μέτοχος της κοινοπραξίας που κάνει το τούνελ σε κοντινή απόσταση είναι η εταιρεία του Μπόμπολα.
Ουδείς ανέφερε ότι η πολιτεία δια των υπηρεσιών της είχε επισημάνει τους κινδύνους κατολίσθησης και ζητούσε μέτρα από τους κατασκευαστές αλλά αυτοί έκαναν πως δεν άκουγαν. Ήθελαν να τελειώσει το έργο για πληρωθούν μια ώρα γρηγορότερα. Και τώρα επιχειρούν να πείσουν ότι δε φταίνε αυτοί αλλά η ..κακή μας μοίρα.

Είναι σαφές πως η δημοσιογραφία στη χώρα μας πάσχει, έχει κενά, είναι πιασμένη, είναι εξαγορασμένη, είναι με σκυμμένο το κεφάλι τις περισσότερες φορές. Ανεξάρτητες φωνές υπάρχουν αλλά δεν βρίσκουν χώρο να εκφραστούν παρά μόνον στο διαδίκτυο.