του ντόπιου κεφαλαίου, με σκοπό να αντιμετωπιστεί η καθολική οργή από την αντιλαϊκή λαίλαπα των δύο τελευταίων ετών και να προωθηθούν μια σειρά από βάρβαρα μέτρα (ψηφισμένα και μη) που περιλαμβάνονται στην περιβόητη «νέα δανειακή σύμβαση» με την οποία λογαριάζουν να αλυσοδέσουν τον ελληνικό λαό για πολλά ακόμα χρόνια: απολύσεις στο δημόσιο, άγριες περικοπές σε μισθούς, σε δαπάνες για την υγεία και την παιδεία, κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και μείωση μισθών στον ιδιωτικό τομέα και άλλα πολλά…
Ο κ. Γεωργιάδης ζητά να συναντήσει το ΔΣ του συλλόγου μας, την ίδια στιγμή που η κυβέρνησή του έχει ήδη προαποφασίσει και εφαρμόζει την οικονομική εξαθλίωση μας, τη στιγμή που ήδη εφαρμόζει τις κατάπτυστες «προσυνταξιοδοτικές διαθεσιμότητες» και εφεδρείες και σχεδιάζει ακόμα χειρότερα. Ζητά να συναντήσει εργαζόμενους στη ΓΓ Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, οι οποίοι έχουν -προς τιμήν τους- λάβει κατ’ επανάληψη αποστάσεις από την κυβερνητική πολιτική στον τομέα τους, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι δεν αδιαφορούν για τον κοινωνικό αντίκτυπο της δουλειάς τους. Την ίδια στιγμή όμως η κυβέρνησή του, όχι μόνο παραδίδει –όπως και οι προηγούμενες- τα νησιά στα επιχειρηματικά συμφέροντα, όχι μόνο μαγειρεύει νέες περικοπές και νέα χαράτσια στους κατοίκους των νησιών, αλλά σχεδιάζει και την κατάργηση του μέτρου του μειωμένου ΦΠΑ, που προσφέρει σήμερα μια ελάχιστη ανακούφιση στο επιβαρυμένο κόστος ζωής τους.
Στη σημερινή μαύρη συγκυρία για τους εργαζόμενους, μια συνάντηση του συλλόγου μας με τον εκπρόσωπο μιας κυβέρνησης που συγκροτήθηκε για να τσακίσει τον λαό και τα δικαιώματά του δεν έχει να μας προσφέρει τίποτα άλλο από παραπλανητικά λόγια και ψεύτικες διαβεβαιώσεις. Είναι σε όλους γνωστό ότι ο κ. Γεωργιάδης και το κόμμα του το ΛΑΟΣ, ειδικεύονται στην «κωλοτούμπα» και είναι πρόθυμοι να τάξουν τα πάντα στους πάντες, φτάνει να νομιμοποιήσουν τις ακροδεξιές και πατριδοκάπηλες αντιλήψεις τους, που καλλιεργούν το εθνικιστικό και ρατσιστικό μίσος και εχθρεύονται ανοιχτά τους εργατικούς αγώνες.
Με άλλα λόγια ο κ. Γεωργιάδης δεν είναι απλά ένας οποιοσδήποτε νέος υπουργός που αναλαμβάνει καθήκοντα. Είναι υπουργός μιας αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, ανοιχτά αντίθετης με τα συμφέροντα των εργαζόμενων που πρέπει να ανατραπεί το συντομότερο δυνατόν, αλλά τυχαίνει να είναι και φορέας αντιλήψεων που προσβάλλουν το δημοκρατικό φρόνημα και τις παραδόσεις του Λεσβιακού λαού. Αυτά τα στοιχεία δεν μπορούν να παραβλεφθούν και δεν αφήνουν χώρο για παραδοσιακές «εθιμοτυπικές» συναντήσεις.
Πιστεύουμε ότι οι περισσότεροι συνάδελφοι συμμερίζονται τα παραπάνω, όμως εκείνο που τους οδήγησε να ψηφίσουν στη ΓΣ υπέρ της πραγματοποίησης της συνάντησης αυτής είναι ο φόβος και η ανασφάλεια για το μέλλον. Σε μια εποχή που απειλείται η ίδια μας η δουλειά και που κάποιοι τοπικοί παράγοντες μάλιστα (προς ίδιον όφελος) στοχοποιούν τους εργαζόμενους στη Γ.Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, κάποιοι συνάδελφοι ίσως σκέφτονται ότι έχουμε ανάγκη από «συμμάχους» στην πολιτική ηγεσία. Όμως αυτές ακριβώς οι αντιλήψεις περί «συνδιαλλαγής» και «συμμαχιών» με τους πολιτικούς των αστικών κομμάτων (που εκφράζονται στον συνδικαλισμό τύπου ΑΔΕΔΥ) έχουν οδηγήσει το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα στην οικτρή κατάσταση που είναι σήμερα. Αυτές οι αντιλήψεις κυριαρχούσαν για πολλά χρόνια, και πολλοί κοκορεύονταν για τα όσα «αποσπούσαν» για λογαριασμό του κλάδου τους χάρη στις «καλές τους σχέσεις» με τους πολιτικούς. Και να που σήμερα, οι ίδιοι οι πάλαι ποτέ «προστάτες» της τάδε ή της δείνα κατηγορίας υπαλλήλων χρησιμοποιούν θρασύτατα τις παραχωρήσεις που είχαν κάνει κάποτε με αυτούς τους τρόπους για να απομονώσουν και να συκοφαντήσουν τους δημοσίους υπαλλήλους από τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Και πώς αντιδρούν σε όλα αυτά οι «πραγματιστές» συνδικαλιστές τύπου ΑΔΕΔΥ; Τυπικά μπλα-μπλα περί ενότητας και πάλης των δημοσίων υπαλλήλων και στην πράξη «να κοιτάξουμε τα δικά μας», να πείσουμε τον τάδε ή τον δείνα παράγοντα, να επιχειρηματολογήσουμε υπέρ του να διασωθεί η «υπηρεσία μας» που είναι σούπερ δραστήρια και άλλα παρόμοια… Μόνο που έτσι διευκολύνεται η κυβερνητική προπαγάνδα περί συντεχνιών του δημοσίου, οι δημόσιοι υπάλληλοι εμφανίζονται σαν κάτι άλλο, ξεκομμένο από τους υπόλοιπους εργαζόμενους, με λίγα λόγια: ανοίγουν τον λάκκο όπου θα τους θάψουν. Κι αν μέχρι πριν από λίγα χρόνια αυτά φάνταζαν «θεωρητικολογίες» σήμερα ο καθένας μπορεί να καταλάβει πόσο άμεσα μας απειλούν…
Ε όχι λοιπόν! Ο τρόπος να αντιδράσουμε στις επικείμενες μαζικές απολύσεις δεν είναι να ζητιανέψουμε σήμερα από τον κ. Γεωργιάδη και από τον κάθε υπουργό «εξαιρέσεις» ή να εκλιπαρήσουμε για την «κατανόησή» του στις ιδιαιτερότητες της υπηρεσίας μας. Οι απολύσεις θα είναι οριζόντιες (όπως οι σημερινές που γίνονται με ηλικιακά κριτήρια), και δεν θα έχει σημασία αν δουλεύει κάποιος στον Δήμο, στη Γενική Γραμματεία ή στην Περιφέρεια, σε μια Διεύθυνση που καταργείται ή σε μια άλλη που μένει.
Αλλά και για την ίδια την ανάγκη ύπαρξης της Γ. Γ. Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής (την οποία σαν Σύλλογος υπερασπιζόμαστε) δεν πρέπει να πείσουμε τον κ. Γεωργιάδη (που στο κάτω της γραφής άλλο που δεν θέλει, να κάνει το κομμάτι του ότι «συμφωνεί» με εμάς μέχρι να προσυπογράψει την όποια απόφαση πάρει σχετικά ο ΟΟΣΑ ή όποιο άλλο κέντρο αποφασίσει για τη μορφή του νέου επιτελικού κράτους του κεφαλαίου…). Την κοινωνία των νησιών, πρέπει να πείσουμε για τη χρησιμότητα της δουλειάς μας ώστε να μας δείξει την αλληλεγγύη της. Και κυρίως πρέπει να πείσουμε τους άλλους εργαζόμενους ότι οι απολύσεις σε έναν κλάδο, σε μια υπηρεσία αφορούν όλους. Κακά τα ψέματα, για να γίνει αυτό δεν πρέπει να τους μιλάμε σαν υπάλληλοι που ταυτίζονται με την υπηρεσία στην οποία δουλεύουν (και για την οποία ο κόσμος μπορεί να έχει, δικαιολογημένα ή όχι, κακή γνώμη) αλλά σαν εργαζόμενοι που ενδιαφέρονται γνήσια για την κοινωνία γύρω τους. Αυτή είναι η δύναμη των εργαζόμενων όταν δεν αυτοπαγιδεύονται στις μεταρρυθμιστικές και συντεχνιακές αυταπάτες.
Η θέση μας λοιπόν δεν είναι στον ψευδεπίγραφο διάλογο με τον κ. Γεωργιάδη και με την κυβέρνησή του, αλλά στο ταξικό μέτωπο όλων των εργαζόμενων που παλεύουν για την ανατροπή αυτής της βάρβαρης αντιλαϊκής επίθεσης. Η θέση μας είναι με τους συναδέλφους στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα που αντιστέκονται στις απολύσεις, στα χαράτσια, στην ανεργία, στις περικοπές. Μαζί με τους εργαζόμενους και τους επαγγελματοβιοτέχνες των νησιών μας πρέπει να παλέψουμε για αλλαγή πορείας της πατρίδας μας, για να βγούμε από τον αντεργατικό μεσαίωνα στον οποίο μας οδηγούν. Και ναι, για να γίνει πράξη αυτό (πώς να το κάνουμε…) θα πρέπει να δρομολογηθούν άλλες πολιτικές εξελίξεις στις οποίες οι εργαζόμενοι να πάρουν τις τύχες και τον πλούτο της χώρας στα χέρια τους. Αν αυτό φαίνεται σε κάποιους «μακρινό» και «άπιαστο» είναι γιατί δυστυχώς οι εργαζόμενοι εκπαιδεύονται από πολλούς και διάφορους στον μίζερο, απολίτικο, συντεχνιακό συνδικαλισμό των διαδρόμων. Είναι μαθημένοι να πιστεύουν ότι η πολιτική είναι υπόθεση των πολιτικών και συνδικαλισμός είναι απλώς να «πιέζεις τους πολιτικούς». Η σημερινή σκληρή πραγματικότητα όμως δίνει σκληρά μαθήματα και δεν αφήνει πολλές επιλογές: είτε θα συνειδητοποιήσουμε σαν εργαζόμενοι ότι είναι δική μας υπόθεση (των σωματείων και των συνδικάτων μας) το μέλλον των παιδιών μας και αυτής της χώρας, είτε θα συνεχίσουμε να σφαγιαζόμαστε μαζικά στον βωμό των μονοπωλίων και των πολυεθνικών, καταδικασμένοι να ζούμε μια ζωή εργασιακής ανασφάλειας και αγωνίας για την επιβίωση.
Με αυτές τις θέσεις και τις αντιλήψεις, που δεν τις κρύψαμε ποτέ σαν μέλη του ΠΑΜΕ, εκλεχτήκαμε στο ΔΣ και στο προεδρείο του, και αυτές συνεχίζουμε να πρεσβεύουμε. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι να εκπροσωπήσουμε τον Σύλλογο σε μια συνάντηση που, σε αυτή τη συγκυρία όπως εξηγήσαμε, αντιβαίνει στις αρχές και τις θέσεις μας. Υπάρχει υπόμνημα το οποίο ανακεφαλαιώνει τις βασικές θέσεις που έχουν υιοθετηθεί από τον Σύλλογό μας. Το υπόμνημα αυτό μπορούν να το επιδώσουν στον κ. Γεωργιάδη και να συναντηθούν μαζί του όσα από τα μέλη του ΔΣ συμφωνούν με αυτή τη συνάντηση ή και μια επιτροπή από τα μέλη του Συλλόγου που επίσης συμφωνούν. Εμείς δεν πρόκειται να το κάνουμε. Μέλημά μας αυτή τη στιγμή είναι να δοθεί μια ηχηρή απάντηση με την απεργία της 1ης Δεκέμβρη στην προσπάθεια της κυβέρνησης του μαύρου μετώπου να ρημάξει τις ζωές μας και δεν νομίζουμε ότι αυτή η συνάντηση εξυπηρετεί τίποτε άλλο από τη συντήρηση επικίνδυνων αυταπατών.
Η ενότητα στη δράση στα συνδικαλιστικά σωματεία προϋποθέτει συμφωνία και όλοι έχουν το δικαίωμα να διαχωρίζονται από κάποιες πρακτικές. Για τις πρακτικές του ο καθένας κρίνεται, και στην επόμενη δύσκολη περίοδο θα έχουμε όλοι την ευκαιρία να κριθούμε. Οι συνάδελφοι που νομίζουν ότι αυτή η στάση μας πλήττει τα συμφέροντα του Συλλόγου μας δεν έχουν παρά να προτείνουν την καθαίρεσή μας από το προεδρείο.
Μυτιλήνη 24-11-2011
Νίκος Ζαρταμόπουλος, πρόεδρος του ΔΣ
Ηρακλής Κουντουρέλλης, αντιπρόεδρος του ΔΣ
aristeroblog
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου