Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι φορολογικές ρυθμίσεις Ή πως συνεχίζεται η πολιτική των προηγουμένων / Β. Λιόσης

του Βασ. Λιόση

Κατατέθηκε το νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των 100 δόσεων για όσους χρωστάνε στην εφορία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το παρουσιάζει ως μία φιλολαϊκή ρύθμιση που θα ανακουφίσει χιλιάδες εργαζόμενους. Τα επιχειρήματα είναι πως οι δόσεις είναι μεγάλες τον αριθμό, ότι ρυθμίζονται ανεξάρτητα από το ύψος των οφειλών, ότι υπό προϋποθέσεις καταργούνται τα πρόστιμα κ.λπ. Είναι, όμως, έτσι τα πράγματα; Το ερώτημα δεν αφορά στο αν είναι πραγματικές οι ....

ρυθμίσεις, αλλά αν οι ρυθμίσεις αυτές είναι όντως φιλολαϊκές.  

Α. ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΦΙΛΟΛΑΙΚΗ ΡΥΘΜΙΣΗ;

Ας δούμε καταρχάς τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά και αν είναι συνεπής με αυτό που κάνει τώρα η κυβέρνηση.

Ενώ λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρούσε την επιβολή του ΕΝΦΙΑ άδικη και αντισυνταγματική όπως άδικη θεωρούσε και τη βαριά φορολογία, με την παρούσα ρύθμιση όσο κι αν είναι ηπιότερη από το προηγούμενο φορολογικό καθεστώς καταλήγει, το θέλει ή όχι, στα εξής:

α) Αποδέχεται τη συνταγματικότητα του προηγούμενου φορολογικού καθεστώτος και το δίκαιο χαρακτήρα του, αφού καλεί τους εργαζόμενους να είναι συνεπείς με τις υποχρεώσεις τους στην εφορία, ανεξάρτητα από τις διευκολύνσεις.

β) Αναιρεί ό,τι έλεγε σε σχέση με τη φορολογία και δε δείχνει καμία διάθεση να φύγει από την πεπατημένη, δηλαδή από το φορολογικό ξεζούμισμα των εργαζομένων. Ας θυμηθούμε χαρακτηριστικά τον τρόπο με τον οποίο απαντούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη ΝΔ, πριν τις πρόσφατες εκλογές:«Δυστυχώς για τη ΝΔ και την εκπρόσωπό της, όλοι όσοι ζουν στην Ελλάδα γνωρίζουν καλά πως η κυβέρνηση Σαμαρά είναι αυτή που ψήφισε τον ΕΝΦΙΑ οδηγώντας με αυτό τον τρόπο στη δήμευση της ακίνητης περιουσίας χωρίς εξαιρέσεις. Όλοι θυμούνται πως το «προσωρινό χαράτσι» έγινε μόνιμο με τον ΕΝΦΙΑ. Άλλωστε ο ίδιος ο κ. Σαμαράς επιβεβαίωσε πως δεν προτίθεται να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. Η δέσμευση του ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, επαναφορά του αφορολόγητου για την πρώτη κατοικία, καθώς και κατάργηση των σημερινών αντικειμενικών αξιών που δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές πραγματικές αξίες και επιβαρύνουν άδικα την ακίνητη περιουσία, θα είναι από τα πρώτα μέτρα της νέας κυβέρνησης.Φωνάζει η ΝΔ για να φοβηθεί ο νοικοκύρης», (Απάντηση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ στην εκπρόσωπο της ΝΔ, Μ. Σπυράκη).

γ) Αν κάποιος δεν πλήρωσε στην εφορία τους φόρους που του επέβαλλε η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ήταν είτε γιατί δεν μπορούσε είτε γιατί έκανε μια πράξη πολιτικής αντίστασης. Το νομοσχέδιο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα τιμωρεί και τη μία και την άλλη κατηγορία.

Οι προθέσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχαν διαφανεί από την απαράδεκτη έκκληση της Νάντια Βαλαβάνη προς τους μη έχοντες να σπεύσουν να πληρώσουν ό,τι χρωστάνε στην εφορία, αποδεχόμενη με αυτό τον τρόπο την ορθότητα της προηγούμενης φορομπηχτικής πολιτικής. Το πιο εξοργιστικό, όμως, ήταν ότι η αναπληρώτρια υπουργός οικονομικών έκανε τη συγκεκριμένη δήλωση με επίκληση στον πατριωτισμό των Ελλήνων, ξεχνώντας πως ο πατριωτισμός του λαού δεν ταυτίζεται με τον κίβδηλο πατριωτισμό της ελληνικής ολιγαρχίας.  

Β. ΚΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΛΥΣΗ;

Θα μπορούσε, βεβαίως, κάποιος να ρωτήσει: και τι να κάνει η κυβέρνηση; Τα ταμεία είναι άδεια, οι Ευρωπαίοι εκβιάζουν, από πού θα μαζευτούν χρήματα;

Η απάντηση είναι μία: να φορολογηθούν οι πλούσιοι. Να θυμηθούμε πως εν μέσω κρίσης οι πλούσιοι έγιναν πλουσιότεροι στην Ελλάδα. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ICAP η κρίση ενίσχυσε την κερδοφορία των 500 μεγαλύτερων εταιρειών της χώρας μας και όπως αναφέρει μελέτη της Boston Consulting Group οι 559 πλουσιότεροι Έλληνες έγιναν ακόμη πλουσιότεροι μέσα στην κρίση. Μήπως, όμως, οι πλούσιοι είναι λίγοι και η φορολογία σε αυτούς πάλι δεν μπορεί να δώσει λύση; Το πρώτο είναι πως δεν είναι οι μόνοι πλούσιοι, απλώς είναι οι πλουσιότεροι. Το δεύτερο είναι πως αυτοί οι λίγοι άνθρωποι  κατέχουν περιουσία 76 δισ. δολαρίων, ίση με το 30% του ΑΕΠ! Το τρίτο είναι πως υπάρχουν και οι πλούσιοι με τις μεγαλοκαταθέσεις στο εξωτερικό, που υπολογίζονται σε 140 δισ. ευρώ. Να πούμε ακόμη χαρακτηριστικά πως για το 2014 όλες οι ναυτιλιακές εταιρείες με ελληνική σημαία κατέβαλλαν για το 2013 συνολικούς φόρους 80 εκατ. ευρώ. Την ίδια ώρα οι Έλληνες ναυτικοί κατέβαλλαν 152 εκατ. ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία που προκύπτουν από τις φορολογικές τους δηλώσεις!

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει πως με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και του λαθρεμπορίου θα βρεθούν χρήματα για την άσκηση μιας φιλολαϊκής πολιτικής. Κανείς δε λέει όχι στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής τμημάτων του κεφαλαίου που κινούνται με μαφιόζικο τρόπο (καύσιμα κ.ά.). Κανείς λογικός άνθρωπος δεν αρνείται το χτύπημα της διαφθοράς, αλλά το ζήτημα της φορολόγησης του κεφαλαίου πρέπει να τεθεί συνολικά. Το κεφάλαιο ή θα φορολογηθεί σκληρά στο σύνολό του ή θα πάμε σε μια λογική κακού και καλού κεφαλαίου, άρρωστου και υγιούς. Θα αποκαταστηθεί άραγε η αναδιανομή των εισοδημάτων που έγινε τα τελευταία χρόνια (και) μέσω της φορολογίας; Να πούμε ενδεικτικά πως το 2001 ο φόρος εισοδήματος των νομικών προσώπων ως ποσοστό των συνολικών φόρων εισοδήματος ήταν 47,93%, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για τα φυσικά πρόσωπα ήταν 52,97%. Επομένως τα ποσοστά ήταν περίπου μοιρασμένα. Το 2013 για τα νομικά πρόσωπα έγινε 15,79% και για τα φυσικά 84,21%. Αυτό σημαίνει ότι οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί και οι ελεύθεροι επαγγελματίες υπέστησαν μιαν ανελέητη αφαίμαξη. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποκαταστήσει αυτή την καταφανή κοινωνική αδικία; Θα γυρίσουμε τουλάχιστον στα δεδομένα του 2001; Η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου  κι ένας κεντρικός σχεδιασμός παραγωγικής ανασυγκρότησης, είναι τα στοιχεία που θα καταστήσουν δυνατή την εύρεση χρημάτων για τις κοινωνικές παροχές σε υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, για τους μισθούς των εργατών. Και αυτό γίνεται μόνο με πολιτική βούληση σύγκρουσης με όλους αυτούς που καταδυναστεύουν τις ζωές μας.  

Υ.Γ.: Σε μια αγαστή συνεργασία οι μεγαλοκαναλάρχες και τα κόμματα της αστικής τάξης χτυπάνε αλύπητα τη φοροδιαφυγή των μεσαίων στρωμάτων. Έχει αναρωτηθεί, όμως, κανείς γιατί υπάρχει αυτό το φαινόμενο; Να διευκρινίσουμε πρώτα από όλα ότι δεν αναφερόμαστε σε εκείνα τα μεσαία στρώματα που προσεγγίζουν τις παρυφές της άρχουσας τάξης αλλά σε εκείνα τα στρώματα που αγωνιούν κάθε ημέρα να επιβιώσουν. Η απόκρυψη εισοδημάτων είναι όρος επιβίωσης για αυτά τα στρώματα. Πρώτον γιατί ασφυκτιούν κάτω από την πίεση των μονοπωλίων. Δεύτερον γιατί δεν απολαμβάνουν κοινωνικές παροχές στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση κι έτσι αναγκάζονται μέρος του εισοδήματός τους να το δώσουν στον ιδιωτικό τομέα (ιδιωτικά νοσοκομεία, φροντιστήρια, ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες). Αυτή την αλήθεια οι μεγαλοσχήμονες την κρύβουν επιμελώς. Άλλωστε αυτά τα στρώματα και ασφαλώς η εργατική τάξη είναι τα εύκολα θύματα. Κανείς βεβαίως δε θα ακούσει από αυτούς τους κυρίους για τα κόλπα με τις δωρεές και τις απαλλαγές που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο, για τους χαμηλούς συντελεστές φορολογίας στο μεγάλο κεφάλαιο και για το ότι μέσα στην κρίση αύξησαν τις περιουσίες τους.

*Πηγή:kordatos.org